Κλασσική αργκό για τις χειροπέδες. Πιθανότατα τούρκικης προέλευσης.
Επίσημος σκοπός τους είναι η εξασφάλιση της πειθαρχίας του κρατουμένου, μέχρι να δει η αστυνομία τί θα αποκάνει με δαύτονε (π.χ. η αποτροπή βιαιοπραγίας του, η δυσχέρανση-αποσόβηση αποδράσεώς του κλπ), αλλά έχουν κι άλλες χρήσεις. Πράγματι, ο χειροπεδημένος κρατούμενος δεν μπορεί να κάνει πολλές-πολλές κινήσεις (π.χ. να καπνίσει, να κατουρήσει κλπ), ούτε καν να μπει στο περιπολικό από μόνος του και γι’ αυτό του σπρώχνουν φιλεύσπλαχνα το κεφάλι μέσα οι παριστάμενοι αστυνομικοί.
Οι υποχρεωτικές, κατά την επ' αυτοφώρω σύλληψη και την μεταγωγή κρατουμένων, χειροπέδες, υποχρεωτικά αφαιρούνται κατά την (προ)ανακριτική ή επ’ ακροατηρίω απολογία και μετά την εισαγωγή σε κρατητήριο. Δυνητικές είναι (διακριτική ευχέρεια αστυνομικού συνοδείας) κατά την προσαγωγή υπόπτου ή τον πειθαναγκασμό φασαριόζου κρατουμένου στις φυλακές.
Ο γνωστός μας αρχι-δεσμοφύλακας, αιτιολογώντας πειθαρχικά μέτρα κατά παραπονούμενου κρατουμένου, που βγήκε στα κανάλια μετά από στάση, αναφέρθηκε μόνο στην λεγόμενη «λαβή συνοδείας» που του επεβλήθη, δηλαδή λαβή ακινητοποίησης και προσαγωγής στασιαστού (ποιος ξέρει τί ξύλο έφαγε)...
Παλιά (1920-1960), οι χειροπέδες σταθεροποιούνταν στα ανοσιουργά χέρια με βίδες, που έσφιγγε όσο ήθελε ο αστυνομικός, για να’ χει το κεφάλι του ήσυχο.
Η χειροπέδηση (ιδίως η πισθάγκωνη) είναι εξαιρετικά επαχθές μέσο ποινικού δικονομικού καταναγκασμού και πρέπει να γίνεται με αναλογική φειδώ, δεδομένου ότι είναι επώδυνη για τον κρατούμενο και μπορεί να προκαλέσει ακόμα και μόνιμες βλάβες ιδίως στους καρπούς! (Φυσικά, υπάρχει και η προανακριτική μέθοδος του χτυπήματος στην μάπα με χειροπέδες προς απόσπασιν ομολογίας, αλλά τούτο είναι άλλου παπά ευαγγέλιο...)
Ιδίως ένας χειρώναξ (π.χ. μουσικός, γλύπτης, χειρουργός κλπ), υποφέρει περισσότερο από κάθε άλλον όταν χειροπεδείται, αφού τα χέρια του είναι το ψωμάκι του και τυχόν ζημιά θα του το στερήσει. Ο John Densmore (ντράμμερ των Doors), αναφέρει ότι ζητούσε από το γουρούνι που τονε βούτηξε χωρίς αφορμή, να λασκάρει λίγο τους κελεψέδες, γιατί του προκαλούσαν κάκωση στους καρπούς και δεν θα μπορούσε να ξαναπαίξει - ιδίως μποσσανόβες που θέλουν ταχύτητα και δύναμη στο περικάρπιο - κι αυτός ο πουσταράς τις έστριβε χαμογελώντας...
Σε περίπτωση υπέρβασης του αναγκαίου μέτρου για την πειθαρχία του κρατουμένου, η χειροπέδηση μπορεί ακόμη και να στοιχειοθετήσει το ποινικό αδίκημα της σωματικής βασάνου και της απάνθρωπης κι εξευτελιστικής μεταχείρισης (π.χ. πέταμα σα σακί στην απομόνωση με χειροπέδες, πάτημα στη μέση και σφίξιμο χειροπέδης έως να τρίξουν, ολονύκτια κράτηση σε τμήμα με χειροπέδες και άλλα πολλά), αφού αποδεικνύεται ευχερώς από πρόσφατη ιατροδικαστική έκθεση, αρκεί να βρεθεί μηνυτής να μηνύσει, δικηγόρος να αναλάβει, δικαστής να καταλάβει κι Αη-Φανούρης να φανερώσει (!)
Πάντως, σημειωτέον ότι οι παλιοί χωροφύλακες συνοδείας από μεταγωγών σε φυλακή, ήσαν εξαιρετικά μειλίχιοι έως δημοκρατικοί άνθρωποι (90% ήταν Κρήτες), πράγμα το οποίον αναφέρει προς τιμήν του, σε πολλά βιβλία του και ο Ηλίας Πετρόπουλος (μεταξύ άλλων).
Το αυτό επικρατούσε και με τους δεσμοφύλακες της πτέρυγας των πάλαι ποτέ μελλοθανάτων, οι οποίοι ήταν άκακα ανθρωπάκια και στους οποίους οι σκύλοι δεσμοφύλακες («πράσινη φυλή») φόρτωναν επιτήδεια τη φύλαξη των ξεγραμμένων καταδίκων, που δεν θα το’ χαν σε τίποτα να ξεκάνουν τους ίδιους γι’ αυτά που τράβηξαν...
Ήδη η αστυνομία χρησιμοποιεί χειροπέδες ασφαλείας (μετά τα χουνέρια με τον Ματέι, τον Πάσαρη, τον Σαμαρά, τον Παλαιοκώστα κλπ) αμερικάνικης προέλευσης, διότι οι παλιοί κελεψέδες πλέον προορίζονται μόνο για παιχνιδιάρηδες ερωτύλους, αφού η κλειδωνιά τους ανοίγει πανεύκολα!
Ασσίστ: Απο σχόλιο του μεγάλου Τζονμπλακ.
- Ρε φίλε, δεν ανοίγεις λίγο τους κελεψέδες; Μου’ χει κοπεί η ανάσα...
- Ούτε φίλος σου είμαι, ούτε στρατό κάναμε μαζί! Θα σε δει πρώτα ο εισαγγελέας και μετά θα δούμε...
8 comments
iron
σχετικά με το περί κάκωσης των καρπών του μουσικού: η καθηγήτριά μου του πιάνου, εκτός του ότι μου είχε απαγορέψει τένις, βόλεϊ και μπάσκετ (το βόλευ πόνεσε, τεσπα), προς το τέλος που ετοιμαζόμουν για το δίπλωμα, μου έλεγε: «ούτε σακούλα σούπερ μάρκετ δεν θα κουβαλάς». Και δεν ήταν υπερβολή. Δάχτυλα και καρπός σφίγγουν με τη μία, δεν θέλει πολύ.
και δεν θέλω άλλα σχόλια ε;
HODJAS
Συμπληρωματικά, οι κελεψέδες είναι μέσο μερικούς ακινητοποιήσεως λ.χ.:
Αντιθέτως, μέσα πλήρους ακινητοποιήσεως ήταν π.χ.
και άλλα ευτράπελα...
Khan
Σπεκ!
iron
πρέπει το Πονηρό να επέμβει ετυμολογικά. Ακούει Πονηρό;;;
iron
όσο για την ανθρώπινη διαστροφή, δεν έχει όρια, εδώ έραβαν ζωντανές γάτες μέσα στα σπλάχνα των ανθρώπων (τους ανοίγανε, έχωναν το ζώο μέσα και τους έραβαν πάλι, με ένα σμπάρο δυο τρυγόνια...), τι μου λες τώρα... υπάρχει ένα βιβλίο για όλ' αυτά κάτι με Δήμιους στον τίτλο (στα ελληνικά) το οποίο τελικά αποφάσισα να μην διαβάσω.
jesus
κάτι σε ψυχολογία του δήμιου ως όργανο της εξουσίας δεν ήτανε; ούτε γω το έχω διαβάσει:Ρ
HODJAS
Ξανα-μανα συμπληρώνω: Εκ του ταυτόσημου τούρκικου: kelepçe
(Μόλις τώρα το πληροφορήθηκα απο Τούρκο), δεν διακινδύνευσα άμεση καταχώριση, νομίζοντας οτι δεν λέγεται πλέον έτσι (χρησιμοποιείται εδώ και τουλάχιστον 200 χρόνια και πολλές οθωμανικές λέξεις που λέμε στην Ελλάδα, οι Τούρκοι τις έχουν προ πολλού ξεχάσει ή δεν τις καταλαβαίνουν)...
johnblack
Χαχχαχα κι εγώ με το που είδα το λήμμα λέω κοιτα να δεις που ξανάσκασε μύτη το Πονηρό!
Το βιβλίο στο οποίο αναφέρεστε είναι προφ το «Βασανιστήρια και Εξουσια» του Κυριάκου Σιμόπουλου, έργο ορόσημο κτγμ. Εγώ που το έχω δεν καταφέρνω παρά δυο-τρεις σελίδες να διαβάζω κάθε φορά, είναι πράγματι φρικιαστικό.
Και μιας και πιάσαμε τα βαρβαρικά / διεστραμμένα, μου έλεγε σήμερα ενας φίλος κρητικάτσης για τους γερμανούς αλεξιπτωτιστές που τους έκοψαν τελετουργικά τα γεννητικά οργανα οι κρητίκαροι που τους αιχμαλώτισαν το '41. Υπαρχουν και φωτογραφίες...