καρμίρης

(γυναίκες που μοιρολογούν νεκρό, η έμμετρη έκφραση παλαιόθεν): "αχ, επλάτυνες και τέντωσες καρμίρη μου, μα τα κουκιά είναι λίγα κακομοίρη μου"

O Μπαμπινιώτης δίνει: καρμοίρης< καρίμοιρος= τιποτένιος, μισθοφόρος< Καρ & μοίρα, επειδή οι Έλληνες περιφρονούσαν τους Κάρες και τους χρησιμοποιούσαν ως δούλους.

«Αλεξάνδρα» ή και «Αλέκα» γνωστή γυναίκα «καρμοίρω» από τους αρχαίους χρόνους.

Βλ. Σαράντ εδώ για τον καρμίρη, δυστυχώς δεν αντιπροτείνεται άλλη ετυμολογία στην τραβηγμένη του Μπάμπη. Ξέρει κανείς τίποτα;

Τη λέξη αυτή τη συνέδεα με τη λέξη κάρμα, θεωρώντας ότι η ετυμολογία συνδέεται με ένα κακό κάρμα, ένα κακό πεπρωμένο, το οποίο εστιάζει ειδικότερα σε μια στάση ζωής που χαρακτηρίζεται από: κακομοιριά, τσιγκουνιά και μιζέρια.

Εδώ άλλη μια υπόθεση.

Για το φολκλόρ, το σλόγκαν Geiz ist Geil (στο μήδι) είχε μεταφραστεί στα ελληνικά «η τσιγκουνιά είναι μαγκιά», κι αν πιστέψουμε τον θεό γκούγκλη ψιλοαυτονομήθηκε σαν μιμίδιο.