Απορία του εκλεκτού patsis στο εξαιρετικό λήμμα σκέτη μπουγάτσα, ας αναλύσουμε την παλαιά αλλά πάντα επίκαιρη έκφραση εδώ ήρθαμε πάμε να φύγουμε.
Τα παλαιά τα χρόνια λοιπόν, όταν οι εν Ελλάδι φίλοι του κινηματογράφου πήγαιναν να δουν τα αριστουργήματα της εβδόμης τέχνης, ποσώς ενδιαφέροντο για τετριμμένα θέματα όπως ώρα έναρξης της προβολής, εναρμονιζόμενοι με τα ήθη αντίληψης του χρόνου στην καθ' ημάς ανατολή (βλέπε και σχετικά Lewis, B., Western Impact and Middle Eastern Response, Time, Space and Modernity, 131ff, Λονδίνο, 2002).
Οι σινεφίλ της υπόθεσης αγόραζαν το στραγαλάκι τους από του Ηρακλή στην διασταύρωση και εισέρχοντο στην αίθουσα προβολής ασχέτως του εάν είχε αρχίσει η ταινία.
Δεδομένου ότι Ster, Village και άλλες αμερικλανιές ήτο παντελώς άγνωστες, και ιδιοκτήτης του σινεμά ήταν ο Κυρ-Χρήστος, ο άντρας της Τασούλας που μένει πάνω από το ψαράδικο του Θωμά, ποσώς λοιδορείτο αυτή η πρακτική πέραν κάποιων ήδη καθήμενων, οίτινες έχαναν για λίγο την μεγαλειώδη ερμηνεία του Τζουλιάνο Τζέμα.
Οι φίλοι μας λοιπόν εκάθοντο εις την θέση των και παρακολουθούσαν την ταινία από το εκάστοτε σημείο, πολλάκις μεγαλοφώνως αναρωτώμενοι τι θέλει η καμήλα στο φαρ-ουέστ. Μετά από τα σχετικά διαλείμματα (Ντιν-ντον, Intermission, Απαγορεύεται το κάπνισμα μέσα στην αίθουσα ΑΥΣΤΗΡΩΣ) η ταινία τελείωνε και μεσολαβούσε κάνα τεταρτάκι μέχρι να αρχίσει η επόμενη προβολή. Οι φίλοι μας εκεί, στραγαλάκι και σχολιασμός της ερμηνείας των πρωταγωνιστών. Όταν λοιπόν οι σινεφίλ έβλεπαν την ταινία από την αρχή αφενός κατανοούσαν το βαθύτερο νόημα της καμήλας, αφετέρου συνειδητοποιούσαν ότι η σκηνή όπου ο Μπαντ Σπένσερ έτρωγε φασουλονταβά και επέρδετο ασυστόλως τους ήταν οικεία. Τότε ανέκραζον ομαδηδόν εδώ ήρθαμε πάμε να φύγουμε και εξέρχοντο της αιθούσης.
Στη σημερινή αλλοτριωμένη εποχή μας, η έκφραση αυτονομήθηκε και δηλοί ότι το παρόν θέμα ενασχόλησης αποτέλεσε και στο παρελθόν αντικείμενο έντονης πλην ατελέσφορης διένεξης και ουδέν αποτέλεσμα συγκεράσθη, ως εκ τούτου η περαιτέρω εστίαση είναι χρονοβόρος και άσκοπος, άρα ας άγωμεν προς νεαρά.
— Διάβασες για τα τα μέτρα της κυβέρνησης για τα ΙΧ;
— Εδώ ήρθαμε, πάμε να φύγουμε. Σαράντα χρόνια, τι έχεις Γιάννη, τι 'χα πάντα. Δεν τους γαμείτε μανδάμ!
11 comments
poniroskylo
Σούπερ!
Και στα ΔΥΟ ΕΡΓΑ εβλεπες το δεύτερο μισό του πρώτου, ολόκληρο το δεύτερο, το πρώτο μισό του πρώτου και ... εδώ ήρθαμε, πάμε να φύγουμε.
Σπόρια, καραμέλες, σοκολάτες, φρέεεσκα ρόοοοοξξξ!
allivegp
.. και τα άδεια μπουκάλια κοακόλας να ροβολάνε στο επικλινές δάπεδο παράγοντας το χαρακτηριστικό rumbling ήχο, ενώ η σόλα του παπουτσιού να κολάει σε μασημένες τσίχλες.
HODJAS
Λυσιατρείο, θα κατέβει κανείς;
Άξιος!
patsis
Ωραίος anchelito! Από το πρωί προσπαθώ να βρω το κόμικ στο οποίο διάβασα την έκφραση αλλά δεν έχω τύχη. Τελικά, πράγματι, είχε ένα συγκεκριμένο υπόβαθρο η έκφραση, όπως τα εκεί συμφραζόμενα άφηναν να εννοηθεί.
Μετά από 15-20 χρόνια που την πρωτοσυνάντησα, η απορία για την σημασία της λύνεται...
patsis
Με λίγη βοήθεια το βρήκα! Ουφ!
jesus
είσαι κ διαβασμένος, πάτση...όταν ήμουνα μιρκός είχα τους βατράχους σπίτι που γαμούνε κ όταν ένιωθα το έπλοτς της δημιουργίας δεν υπήρχανε πλέον στα βιβλιοπωλεία ρε πστ.
electron
κι εμείς πρέπει να το καταλάβουμε τώρα...
anchelito
@allivegp
εμένα με έφτιαχνε ο ήχος που κάναν τα μπουκάλια της κοακόλας όταν χτυπούσαν επιτέλους σε κάποιο μεταλλικό πόδι καθίσματος.
patsis
Αυτό το «έπλοτς» ρε jesus τι είναι; Το google επιστρέφει μόνο σελίδες από το slang.gr.
Slangatoras
«όταν οι εν Ελλάδι φίλοι του κινηματογράφου πήγαιναν να δουν τα αριστουργήματα της εβδόμης τέχνης, ποσώς ενδιαφέροντο για τετριμμένα θέματα όπως ώρα έναρξης της προβολής, εναρμονιζόμενοι με τα ήθη αντίληψης του χρόνου στην καθ' ημάς ανατολή»
Η εξήγηση της έκφρασης είναι σωστή, αλλά το παραπάνω είναι λάθος. Δεν ήταν μόνο στην Ελλάδα επειδή είμασταν τάχα βλάχοι κλπ.
Τα ίδια ακριβώς συνέβαιναν στην Αμερική (και λογικά και αλλού), και εκεί υπάρχει η ίδια έκφραση ακόμα «this is where I came in».
It is based on a former practice in which movie theater operators would show a continuously repeating loop of films – often a double feature of movies with cartoons and movie newsreels separating them (yes, Virginia, in the days before wide-spread television reception, one could watch the weekly news at one’s local movie theater).
Anyway, on Saturdays, when Mom and Dad would give Jim and me each a quarter and drop us off at the Crest movie theater on Gravois Road in St. Louis, we would enter the theater at some random point in the loop of films being shown that day.
Usually, we would come in during a cowboy movie, but sometimes it was Ma and Pa Kettle or maybe Francis the Talking Mule. I remember trying to figure out what the heck was going on, as we had missed all of the preceding storyline and character development. Eventually, the time would come when one full cycle had been shown, and we would recognize that we were now seeing the part of the movie that had been showing when we entered the theater. Hence, “this is where I came in” was a phrase that had meaning then.
anchelito
σωστός ο Slangatoras. βλέπε και peanut gallery.