καφρούλιακας

Η σλανγκοπρεπής κατάληξη «-ούλιακας» (βλ. χαζούλιακας, νευρικούλιακας, κ.α.) προσδίδει στον κοινό κάφρο τις επιπλέον διαστάσεις του γραφικού μαλακοπίτουρα και του πρηξαρχίδη γκικ.

Ασίστ: xalikout.

- Khan: «Sorry gia ta greeklish, ex anagkhs. 8ewrw slangically correct (…μπλα μπλα μπλα...)»
- Xalikoutis: «με τα greeklish o khan γίνεται καφρούλιακας ή μου φαίνεται;»
- Khan: Παρακαλείται ο τελευταίος μόντουλας να διαγράψει τα παραπάνω γκρήκλις της ντροπής
- Vikar: «Σιγά μη τα δγιαγράψουμε!... Καφρούλιακα. :-Δ»
(η μόνη ανταλλαγή που με έκανε να χαμογελάσω εδώ)
- ακου πορωμενε... τραβα σε κανα γιατρο να σε κοιταξει. Εισαι επικινδυνος γιατι οι λεξεις σου κρυβουν μονο μισος. Οι ανθρωποι καφρουλιακα δεν χωριζονται σε σκουληκια, τουρκους, γαβρους. (εδώ)
- χεχε ναι, και η ειρωνικές δήλωσεις του Χάνεκε τύπου «...και καλά να πάθεις, αυτό δεν ήρθες να δεις;» Πάντως ομολογουμένως το shock value της πιάνει, δλδ προβληματίζεσαι αν μη τι άλλο, ασκεί εμέσως τερλή κριτική στην χολιγουντιανή βία και εκτός κι αν είσαι κανας καφρούλιακας αναρωτιέσαι εάν ξαναπρέπει να δεις τέτοια ταινία, τι αισθητική και πρότυπα αναπαράγουν αυτά τα κατασκευάσματα κτλ κτλ. Και το κυριότερο είναι … πως η βία είναι αληθινή, η χρήση της δεν είναι απλά για «αισθητικούς» λόγους, είναι ΒΙΑ. (εδώ)