καλησπέρα

1) Σύμφωνα με δόκιμο ορισμό (από λεξικό της νεοελληνικής): χαιρετισμός που απευθύνουμε σε κάποιον όταν τον συναντήσουμε τις απογευματινές ή τις βραδινές ώρες, ευχή να περάσει καλά αυτό το διάστημα

2) Σύμφωνα με λαϊκή άποψη: Χαιρετισμός κατάλληλος για οποιαδήποτε ώρα της μέρας, ανεξαρτήτως τοποθεσίας και ατόμου στο οποίο απευθύνεται. Όταν χρησιμοποιείται, το «α» της τελευταίας συλλαβής επιμηκύνεται κατά δύο με τρία «α» και η όλη λέξη έχει έναν τόνο που εμπνέει συχνά γέλιο και σχεδόν πάντα ανταπόδοση του χαιρετισμού. Ο τόνος πρέπει να είναι σταθερός, αποφασιστικός και «χαβαλεδιάρικος».

Παρατηρήσεις:

• Η λέξη μπορεί να χρησιμοποιηθεί και ενσωματωμένη στη φράση «βασικά καλησπέρα σας», διατηρώντας όμως το νόημά της,
• Προς τιμήν των καλησπεράκηδων των clui και άλλων παρεμφερών τόπων ψυχαγωγίας, ο χαιρετισμός μπορεί να μετατρέπεται στο πιο ολοκληρωμένο σύνολο «Καλησπέρα, καλωσήρθατε, καλή διασκέδαση!»,
• Η λέξη δεν πρέπει να συνδέεται με καλησπεράκηδες σουβλατζίδικων, ψητοπωλείων, ταβερνών, κινέζικων εστιατορίων, οβελιστηρίων, σκυλάδικων και γραφείων τελετών,
• Απαγορεύεται η κατάχρηση του χαιρετισμού καθώς και η χρήση του από αδερφές, λόγω ιδεολογίας.