Η κυριολεκτική έννοια του ρήματος, είναι «κυλάω άτσαλα σε κατηφόρα». Προέρχεται από την κούτρα, που σημαίνει κεφάλι, και υπονοεί ότι με παίρνει η κατηφόρα, με αποτέλεσμα να γίνομαι σαν μπάλα τραυματίζοντας την κούτρα μου.

Κου(ν)τρουβαλάω ή κου(ν)τρουβαλάμε, είναι η κλασσική (σχεδόν μηχανική) απάντηση ενός Χιώτη, στις ακόλουθες ερωτήσεις:

  • Πώς τα πας; / Πώς τα πάτε;
  • Τι κάνεις; / Τι κάνετε;
  • Πώς τα περνάς; / Πώς τα περνάτε;
  • Τι νέα; Τι χαμπάρια;

    Η απάντηση είναι συνώνυμη, του «την παλέυω / -ουμε». Δηλαδή, δύσκολα τα πράγματα, αλλά τι να κάνεις;

- Κυρ-Μήτσο, τι χαμπάρια;
- E, να εδώ... Κουντρουβαλάω...
- Όλο παράπονο μου είσαι. Μακάρι στην ηλικία σου να είμαστε όλοι έτσι λεβέντες.
- Εσύ Μανολάκη, που «πολεμάς»;
- Τώρα φτιάχνω το μαγαζί του Σπύρου παραδίπλα, οπότε θα σε βλέπω πιο συχνά. Χαιρετίσματα στην Κυρά-Μαρκέλλα.
- Έγινε παιδί μου... Να σ' έχει ο Θεός καλά...

(από electron, 06/01/10)

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified

#1
iron

όπως λέμε «νταξ, τσουλάει...»

ο μέγας Κάφκας, έγραψε κάποτε το εξής χαριτωμένα ξινό:
«Κάποιος βάδιζε πολύ γρήγορα στον δρόμο της αιωνιότητας. Τον πήγαινε, δηλαδή, κατηφορικά».

#2
Fotis Nitsiopoulos

Ο Κούτρας στο μήδι, δεν έχει θέση μόνο λόγω επιθέτου,αλλά κττγμ κι ως συνώνυμος του πως τα πας, την παλεύω.