Από την ονομασία των 3 πρώτων φθόγγων στη βυζαντινή μουσική, πα-βου-γα.

Συνώνυμο του αναχρονισμού, της πίστης στην παράδοση με παρωπίδες, του αποτροπιασμού έναντι κάθε τινός νεοτεριστικού σχήματος.

Χρησιμοποιήθηκε σε συγκεκριμένες περιστάσεις, κυρίως στο μεταίχμιο της μεταβολής μεταξύ παλαιότερων τάσεων σε νεότερες, με εφαλτήριο κυρίως τις καλλιτεχνικές συγκρούσεις ρευμάτων. Ιδιαίτερα στο λαικό τραγούδι, όταν εισέρρεαν τάσεις από μάμπο, τσατσά, σουίνγκ κ.α. ξένα μουσικά είδη, όπως έκαναν οι χιώτηδες της εκάστοτε περιόδου, τότε οι αμετανόητοι, οι τυφλοί πίστοί στους δρόμους τους βυζαντινούς του ρεμπέτικου κ.α. που απέρριπταν αυτήν την τάση, χαρακτηρίζονταν ως παβουγαδιστές.

Έτσι, επεκτάθηκε η χρήση του προσδιορισμού και σε άλλους τομείς.

  1. Αυτός είναι τόσο πολύ της εκκλησίας που δε μπορεί κανείς να του βγάλει το ενοχικό του αίσθημα για το προπατορικό. Έχει κολλήσει στο τροπάριο της Κασσιανής, ο παβουγαδιστής.

  2. Αυτός δε μπορεί να τραγουδήσει πιο αλλέγκρα. Έχει κολλήσει στα ισοκρατήματα και στα μουρμουρητά ο παβουγαδιστής.

  3. - Μα επιτέλους, κύριε πρόεδρε, πρέπει να κοιτάξουμε το σήμερα. Δε μπορούμε να επικαλούμαστε με παβουγαδισμούς να ξυπνήσει ο μαρμαρωμένος βασιλιάς.

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified

#1
poniroskylo

Πάρα πολύ ενδιαφέρουσα λέξη την οποίαν, βεβαίως, αγνοούσα.

Την γούγλισα σε διάφορες μορφές και τελικώς βρήκα μόνο δυο αναφορές.

Η μία είναι σε ένα ροκ γκρουπ στη Θεσσαλονίκη με το όνομα 'Παβουγαδιστές'.

Η άλλη είναι σε ένα ποίημα με τίτλο 'Μετά τον διαμελισμό της Υπατίας' το οποίο έχει γράψει ο Αριστοτέλης Καλέντζης. Παραθέτω την δεύτερη στροφή:

Οι πρεπόζιτοι - αρχιευνούχοι περιχύθηκαν τα ροσόλια της άρχουσας τάξης
κι ενέτειναν το κρασοκατανυκτικό τους Παβουγαδισμό θυμιάζοντας, χαυνωμένοι, το μαρασμό του φιλοσοφικού στοχασμού,
μέσα σε δερβισιασμούς ερρίνων μεγαλυναρίων.

Κάποιοι παλαιότεροι ίσως θα θυμούνται ότι ο Καλέντζης, ο οποίος αυτο-αποκαλείται Εθνικοσοσιαλιστής, το 1977 είχε καταδικασθεί σε φυλάκιση 12 ετών για βομβιστικές επιθέσεις. Ο Κωνσταντίνος Πλεύρης είχε επίσης δικασθεί ως ηθικός αυτουργός αλλά αθωώθηκε.

Μια αναζήτηση στο Ίντερνετ για τον Αριστοτέλη Καλέντζη αποδίδει πολλά και ενδιαφέροντα αποτελέσματα. Ένα πράγμα που έμαθα είναι ότι τώρα ασχολείται με την Έφιππη Τοξοβολία - μια αναζήτηση στο google και γι' αυτό το θέμα αποδίδει.

#2
ΠΡΩΤΕΥΣ

Έχεις δίκιο ραντυντόγκυ! Και γω δεν την βρήκα πουθενά ιδιαίτερα. Όταν είχα κάνει μία συζήτηση με κάποιον γνώστη της βυζαντινής μουσικής, σε κάποιο χωρίο της Αχαίας, καθώς το' φερε η κουβέντα, μου πέταξε αυτήν την έκφραση...αυτοχαρακτηριζόμενος. Και μου εξήγησε πώς, πού, γιατί προέκυψε και πώς κολλάει η ατάκα. Και την έκανα ρηστόρ μιά πρωία και είπα να την μοιραστούμε.

#3
dimitriosl

Απίστευτα ψαγμένο. σπεκ.