Ο όρος προέρχεται από το πέρασμα χαλκά στα βοοειδή στην Ελληνική επαρχία, με σκοπό το δέσιμό τους.
Ο όρος χαλκάς στη μύτη χρησιμοποιείται για να περιγραφεί η κατάσταση που βρίσκεται κάποιος όταν κάποιος άλλος τον έχει κάνει έρμαιο στις ορέξεις/επιθυμίες του. Στις μέρες μας, πάντως, τείνει να καταργηθεί η έκφραση, καθώς η χρήση χαλκά(δων) στη μύτη, όπως και σε άλλα σημεία του σώματος δεν θεωρείται υπερβολική.
Βλ. και βάζω στο βρακί μου
- Ρε Γιάννη, τον Πάνο τον βλέπεις καθόλου;
- Μπα, αυτός εξαφανίστηκε. Του έχει περάσει το Μαράκι χαλκά στη μύτη και τον σέρνει.
1 comment
Khan
Νομίζω ότι ακριβώς για αυτό στις μέρες μας χρησιμοποιείται πιο πολύ, τουλάστιχον εγώ την έχω ακούσει πολλές φορές από μπαμπαδοπαππούδες.