Το τσαπόνυχο, το γνωστό βρωμερό νυχάκι που αφήνουν στο μικρό δαχτυλάκι κάτι σκατόγεροι, συνήθως ταρίφες.
Το φτηνό και καλά δέρμα (δερματίνη της κακιάς ώρας) σε παλιά ταξί, σε φερυμπότ, σε καναπέδες κωλάδικων κ.ά., συχνά βαθέως κόκκινου χρώματος, με καμια-δυο μαχαιριές να βγαίνει όξω το αφρολέξ.
- Κόψ' το πια αυτό το ταξιτζίδικο ρε Λεωνίδα, τι το θέλεις; Έχουμε γιομίσει μικρόβγια!
- Τι λες μωρή; Καλύτερα να κόψω το πουλί μου, παρά το νυχάκι!- Μπήκα να φάω στο «Τσαφ: Πίτσα με το Μέτρο»!
- Άντε ρε, το τόλμησες; Και πώς είναι μέσα;
- Όλα αρχαία, σέβεντιζ... Ταξιτζίδικα καθίσματα, μισοπεθαμένοι σερβιτόροι...
1 comment
Αλάριχος Τεκέλογλου
Περί «Τσαφ» δείτε εδώ: http://telegourmet.weebly.com/1/post/2008/06/pizza-nostalgia.html, όπου ο χρήστης γράφει:
[3. Πίτσα με το Μέτρο Τσάφ (!) στην Κ.Κηφισιά! «Θέλουμε 1,5 μέτρο σπέσιαλ!» με τις απίστευτες καρέκλες.. Ήταν ρετρό από τότε που άνοιξε κατά κάποιον περίεργο τρόπο...]