ούνα φάτσα, ούνα ράτσα

Κάποια αντίστοιχη έκφραση έχουν και οι Τούρκοι για τους Έλληνες.

Η έκφραση είναι πέρα για πέρα ελληνική και απηχεί την ματαιόδοξη αυταρέσκεια των σκατογρεκύλων.

Την λένε μόνον οι Έλληνες όταν συναντήσουν χεσμένοι απ' τη χαρά τους κανάν Ιταλό (στην Ελλάδα), ο οποίος και θα την επαναλάβει με συγκατάβαση...

Απόδειξη δε, οτι στην ιταλική το λογοπαίγνιο δεν ριμάρει λόγω διαφορετικής προφοράς faccia - razza, ενώ στη νεοελληνική η παχειά προφορά των διπλών συμφώνων (όπως κι οι προσωδίες) έχει χαθεί προ πολλού.

Οι Ιταλοί, όπως και οι Ισπανοί, αποφεύγουν σαν το διάολο το λιβάνι να ταυτισθούν με τους Έλληνες (οτι «Μεσόγειος» και τέτοια) και δείχνουν με θυμηδία τους ταπεινούς Πορτογάλους κάθε φορά που πρέπει να αποδοθεί ένα δανεικό στυλ στους (μη έχοντες τέτοιο) Έλληνες.

Οι δε τελευταίοι, όταν αναφέρονται με καμάρι σ' αυτήν την κλειστή χαβούζα ως δήθεν ιδιαίτερο χαρακτηριστικό τους έναντι των βορειοευρωπαίων, «λησμονούν» οτι η ρημαδομεσόγειος βρέχει και την Τουρκία και το Λίβανο και την Συρία και το Μαρόκο και την Αλβανία κ.ο.κ.

Είναι τέτοιο δε το κόμπλεξ, ώστε τελευταία να αναφέρονται με ύφος σε δήθεν «Μεσογειακή διατροφή», όταν μιλάνε για τα τέως κλασμένα φαγιά που έφτιαχναν οι γιαγιάδες τους, με την ακαλαίσθητη ντοπιολαλιά...

Εγώ Θεό κι εσύ Αλλάχ όμως κι οι δυο μας αχ και βαχ...

Χοτζ, θαρρώ πως και στην φίλη γείτονα το λένε με ίδιο ακριβώς πνεύμα ματαιοδοξίας.

Βραστ, δηλαδή μιλάμε για vicarious eurability;

Kαι νόμιζα οτι una faccia=agou-danikos-notheitis.Μάλλον una raZzA είναι ;)

@ Hodj - vikarious rockabillity @ danik - Ξέχασες και τον spoil!

Τσεκαρετε το βιντεακι που ανεβασα :)

Έστω και από κόμπλεξ, προσπαθούσαμε τουλάχιστον να ταυτιστούμε με τους Ιταλούς -και όχι με κάθε σκατολοϊδι που έτυχε να βρεθεί τριγύρω μας. Πλέον, βέβαια, σπανίζει τούτη η έκφραση, φρόντισαν οι Γιανναροζουρλάρηδες γι' αυτό...

Καλά, το βιντεάκι με Ιταλία vs. Ευρώπη γαμάτο!

Όσο για τον τύπο στο έτερον μήδι, θα μπορούσε να είναι είτε Ιταλός, είτε Νοτιοελλαδίτης. Τείνω προς το δεύτερο, αν κρίνω από την επιγραφή που κουτσοφαίνεται στα αριστερά.

Γιατί σκατολοΐδι βρε Αλλάριχε;
Έχει καταγραφεί στιχομυθία της πολιορκίας της Χίου (;) επί Οθωμανών, όπου ο ένας Χιώτης διέταξε «πυρ!» κατά των εισβολέων με τα κανόνια κι ο άλλος είπε «τί πυρ και ξεπυρ, δεν θωρείτε που είναι άνθρωποι μπροστά;»

Ελληνική μεγαλοψυχία, να υποθέσω... Btw, μου αρέσω με δύο λλ (Αλλάριχος)! Ακούγεται πιο Κυπραίικον.

Πιο Κυπραίικον αλλά ρηχότερον ετυμολογικώς...
:-P

Αλάριχος αλλά... ρηχός. Έτσι, μπίρο 'μ!

Χότζα, το έχω ακούσει από Ιταλό στην Ρώμη, που το είπε αυτόκλητος.

@Χάν:

Κι εγώ έχω ακούσει Ιταλούς να το λένε απο μόνοι τους, αλλά αποκλείω να είναι ιταλική έκφραση, εξ άλλου πολλοί Ιταλοί μου έχουν επιβεβαιώσει οτι δεν είναι δικό τους (βλ. και διαφορά προφοράς παραπάνω).

Η δε φάτσα (και ο σωματότυπος - για να μην πώ τίποτα για τη νοοτροπία) των Βορείων Ιταλών, μόνο ελληνική δεν είναι, οι δε Νότιοι που όλο και αραποφέρνουνε, δεν χαίρουν της καλύτερης φήμης στη γείτονα...

Και μόνο το γεγονός όμως, οτι είναι Καθολικοί (και τί Καθολικοί!) κάνει μεγάλη πολιτισμική – τουλάχιστον – διαφορά κι εσύ το γνωρίζεις καλύτερα απ’ τον καθένα.

Επιμένω οτι είναι ελληνικό εφεύρημα, το οποίο ίσως να άκουσαν κάποιοι Ιταλιάνοι απο καναν Έλληνα στις διακοπές και τους άρεσε για οποιονδήποτε λόγο.

Π.χ.

Οι Σαρδήνιοι καυχιούνται οτι είναι (λέει) οι πρώτοι κάτοικοι της Μεσογειακής λεκάνης, όταν υποχώρησαν τα νερά μετά τις πλημμύρες (η αλήθεια είναι οτι έχουν μυστήριες φάτσες).
Παρ' όλ' αυτά, μιλούν μια γλώσσα (όχι διάλεκτο) με αραβικά, ισπανικά, λατινικά, γαλλικά και ελληνικά στοιχεία...

Άλλοι μου ζαλίσανε τον έρωτα, επιμένοντας να αποκαλούν τους Έλληνες «Λατίνους», οτι δήθεν όλοι οι Ευρωπαίοι Μεσόγειοι μετέχουν στον λατινικό πολιτισμό, ως «κοινό Ρωμαίων», καίτοι η αυτοκρατορία διχάστηκε ουσιαστικά λόγω της σαφούς διαφοράς Λατίνων Ρωμαίων και Ελλήνων Ρωμαίων, όπως έδειξε όμορφα ο Έκο στο «Μπαουντολίνο».

Οι Επτανήσιοι (οι μόνοι δυτικοί Έλληνες), όταν ενώθηκαν τα νησάκια τους με τον «εθνικό κορμό», απεμπόλησαν ταχύτατα το ιταλικό τους ιδίωμα, διότι θεωρούνταν «χωριάτικο» (!) τότε, προκρίνοντας την καθαρεύουσα (τίγκα στους γαλλισμούς) του νεόκοπου Ελληνικού Κράτους, ως «ορθή» ελληνική.

Έχω γνωρίσει Σικελούς και Ναπολιτάνους, που μου πρήξανε τον πέο, οτι είναι λέει Δωριείς και κάτι τέτοια. Είχαν όντως ελληνικά ονόματα.
Βρε αμάν, βρε ζαμάν, βρε απ' αυτήν τη σκατοκολυμπήθρα (Μεσόγειος) έχει περάσει ο Χριστός κι ο διάολος (Άραβες, Νορμαντέζοι, Βαράγγοι, Τσιγκάνοι, Αλαμανοί, Εβραίοι, Σλάβοι, Κουμάνοι κλπ-κλπ), τίποτα...
Λύσσαξαν οτι απόγονοι του Διηνέκη (για να μην πώ του Άγη και του Κλεομένη και βάλε).

Ο Μουσολίνι, προκειμένου να απαλλαγεί απ’ τους Γκρεκάνους, τους έστειλε στο αλβανικό μέτωπο να σκοτωθούν. Αποτέλεσμα: Αθρόες παραδόσεις Ιταλών στους Έλληνες, που αρνούνταν να σηκώσουν όπλο απέναντι στ’ «αδέρφια τους»...
(Κάτι ανάλογο έκαναν και τα δικά μας κωθώνια το ’22, που έστελναν τους αντιφρονούντες στο Εσκή Σεχήρ να ψοφήσουνε κι αυτοί έσπαζαν το μέτωπο με ψιλοκουβεντούλες τύπου «τί δουλειά έχουμε εμείς εδώ σ’ έναν ιμπεριαλιστικό πόλεμο» κλπ).

Οι Έλληνες κι οι Ιταλιώτες σκοτώνονται μεταξύ τους απο αιώνων. Επειδή είναι όμοιοι; Επειδή είναι διαφορετικοί; Βλ. λήμμα παπάβγουλο.

Οι Έλληνες στην Κατοχή μια χαρά τα πήγαιναν με τους Ιταλιάνους (βλ. και ιστορική ταινία «Παπούτσι απ’ τον τόπο σου» 1946 - η 1η του Σακελλάριου), ενώ μισούσαν αμφότεροι τους Γερμαναράδες. Πρόσφατα πέθανε ένα ηλικιωμένο ζευγάρι (μια Πατρινιά κι ένας Ιταλός), που είχαν πλέξει ειδύλλιο το ’40, μετά χάθηκαν και αναζητούσε ο ένας τον άλλο μέχρι το ’90, που ξαναντάμωσαν και παντρεύτηκαν μετά απο 50 χρόνια!

Παρ’ όλα αυτά, επί Κατοχής δεν έμεινε γραμμόφωνο για γραμμόφωνο απ’ τις βούτες των «φρατέλλων». Οι Μπαρέζοι έλεγαν παλιά vai a Patrasso = Άμε στου διόλου το ξεσταύρι (δυσμενής μετάθεση) κι οι Πατρινοί λένε ακόμα την εμπορική αγορά τους «μαρκάτο». Όμως, οι Ιταλοί ξεκίνησαν την επίθεση κατά της Ελλάδας, βομβαρδίζοντας την Πάτρα (δηλ. «δικό τους» μέρος! – οποία αυτοκαταστροφή που θυμίζει λίγο τους νεοέλληνες καψοκαλύβες) και την ξεκώλιασαν μέρα μεσημέρι σκοτώνοντας εκατοντάδες πολίτες, νομίζοντας οτι οι πράσινες συστοιχίες με τις νερατζιές στην πλατεία 3 Ναυάρχων ήταν στρατεύματα (!) Ήταν δε τέτοιο το σόκ, ώστε το Κέντρο Εκπαιδεύσεως της Πολεμικής Αεροπορίας, να παραμείνει στον Άραξο της Πάτρας (φοβούμενοι επίθεση απο δυσμάς) μέχρι τέλη δεκαετίας ’70, που άλλαξε το αμυντικό δόγμα (απο Δύση & κυρίως Βορρά = Βούλγαροι σε Ανατολή = Τούρκοι), η δε βάση αμερικάνικων πυρηνικών έμεινε μέχρι σήμερα.

Αντίστροφα, το ελάχιστα γνωστό πογκρόμ του ’40 κατά των πουλιέζων Ιταλών της Πάτρας και Κέρκυρας (1/3 του τότε πληθυσμού των πόλεων), σηματοδότησε οτι χωρίσαμε τα τσανάκια μας. Αλλά τα χωρίσαμε;

Μην δίνεις βάση τί λέει ο ένας κι ο άλλος. Άκου τους όλους, κόψε μάπα και βγάλε συμπέρασμα...

Χότζαρχε, η αυτοκρατορία δε χωρίστηκε λόγω διαφοράς Λατίνων και Ελλήνων, αλλά λόγω διαφοράς Ελληνολατίνων Ρωμαίων και Ανατολιτών Ρωμαίων (Σύρων, Αρμενίων, Ισαύρων κ.ά.). Γι' αυτό και μετά την Άλωση οι περισσότεροι Έλληνες (ελληνένιοι έλληνες) την κοπάνησαν στη Δύση.

Οι Ασιανοί πήγαν να μας την ξανακάνουν με την εικονομαχία. Οι Αρμένηδες και οι Κούρδοι (= Ίσαυροι) δε γούσταραν να απεικονίζεται ο Θεός και θέλαν να καταργήσουν τις εικόνες. Αλλά κέρδισαν οι Έλληνες Ρωμαίοι και οι Ιταλοί Ρωμαίοι τότε... Και έτσι έχουμε τέχνη σήμερα.

Συμφωνώ εν μέρει ως προς το 1ο σχόλιο, με διαφορετική ωστόσο διατύπωση. Δηλαδή, οτι πολλοί λαοί της Εγγύς Ανατολής ανήκαν ήδη σε έναν ελληνιστικό οικουμενισμό και χρησιμοποιούσαν μια lingua franca, προ της ελεύσεως των Λατίνων. Οπότε τί Γιάννης-τί Γιαννάκης...

Όσο για την Άλωση, διατηρώ την εντύπωση, οτι έφυγε όποιος πρόλαβε!

Για το 2ο σχόλιο, δεν μπορώ προς το παρόν να εκφέρω άποψη.

Βασικά, το γεγονός ότι οι εγγυσανατολίτες που εντάχθηκαν στον ελληνιστικό οικουμενισμό σφετερίστηκαν στη συνέχεια κάθε τι το ελληνικό και εκτόπισαν τους Έλληνες, δεν θα πρέπει να περνάει απαρατήρητο. Άλλο Γιάννης και Γιαννάκης, άλλο Χοβανές και Γιοβάν!

Για το δεύτερο, τσέκαρε Π. Κανελλόπουλο, Ιστορία του Ευρωπαϊκού Πνεύματος, Τόμος Ι.

Πάντως σύμφωνα με μερίδα νεορθολόξων ρωμανιστών κι ετς η Ιταλία ιστορικά υπήρξε ρωμέϊκη για περισσότερα χρόνια από ότι είναι Ιταλική. But I tigress (growl!).

ΥΓ ο αποδημήσας εις τόπον χλοερό Vrastagramps μου διηγείτο ότι, αντίθετα με την επικρατούσα άποψη, οι Ιταλιάνοι στην κατοχή ήταν συχνά πιο σαδιστικά κακεντρεχείς από τους Γερμαναράδες. Ίσως λόγω κόμπλεξ που έφαγαν κάποιο ξύλο πριν καθαρίσει για πάρτη τους ο (λατρεμένος για ορισμένους συσλανγκιστές) Αδόλφος…

Χότζα, κάθε σχόλιό σου και πνευματική τροφή, σπεκ ωρέ σπεκ!

Τένκιου Βράστα :-)

Έτσι είναι. Ορισμένοι αφ' ενός αισθάνονταν κλασμένοι απο εχθρούς και φίλους, αφ' ετέρου άλλο ταμπεραμέντο επιδεικνύει ο μεσόγειος τύπος, όταν πιστεύει κι εφαρμόζει μια στραβιά ιδέα. Πολύ περισσότερο, όταν νομίζει οτι βρίσκεται «σπίτι του».

Η μακαρίτισσα η Χότζγκραν, μου έλεγε οτι οι Ιταλοί είχαν έρθει με τσι κιθάρες και τα μαντολίνα τσου και χαριεντιζόντανε με τσι κοπελιές. Αλλά πλιατσικολόγοιοιοιοι... Ο Θεός να σε φυλάει! Δεν αφήνανε χριστούγεννο!

«Δεν αφήνανε χριστούγεννο»; Ιδιωματισμός; Καταχώρα το, μ' αρέει!

Α, και μεταξύ μας, οι εν λόγω νεορθόλοξοι δεν έχουν και πολύ άδικο... Η Ιταλία όντως υπήρξε ρωμέικια για πάρα πολύ καιρό (ακόμη και βόρεια τμήματά της).