αρχιδοπαλαίστρα

Γαμώτα (5Χ2)!

ο σάκος του σάκου δηλαδή

Σωστός, αλλά είναι και η περιοχή μεταξύ πέους και πρωκτού στον άνδρα, τουλάχιστον αυτό δίνει η μοναδική εμφάνιση της λέξης στον γούγλη:

«Πρώτο ημίχρονο με βαθιά και πολυ υγρη πιπα ,καραμελωμα των @@ και της αρχιδοπαλαίστρας». (Εδώ για ενήλικες).

Πράγματι είναι η μοναδική εμφάνιση στον γούγλη, την είχα δει κι εγώ πριν γράψω, αλλά θεωρώ πως είναι αδόκιμη η χρήση της στο συγκεκριμένο παράδειγμα.
Δεν μπορεί στον ορισμό της η αρχιδοπαλαίστρα να περιλαμβάνει τους όρχεις, όπως καθώς πρόκειται για το μέρος όπου οι ίδιοι «παλεύουν», ένα μέρος δηλαδή διαφορετικό, ώστε δεν μπορεί να ταυτιστεί με αυτους.

Μάλλον έχεις δίκιο, γιατρέ μου, αφού έχουμε και το προηγούμενο της αρχιδοχορεύτρας. Παραμένει, ωστόσο, το θέμα πώς θα ονομαστεί σλανγκικώς το ανδρικό περίνεο. Σε περίπτωση φούστη βεβαίως δεν υπάρχει ζήτημα, θα ονομαστεί αρχιδοπαλαίστρα, επίσης. Για τους στρέιτ παραμένει ασαφές.

εγώ, μικρή, όταν ανακάλυψα ότι οι άντρες δεν έχουν ΤΙΠΟΤΑ εκεί πέρα κι ότι η κωλοτρυπίδα τους δεν είναι κολλημένη στ' αρχίδια τους, πρώτον εξεπλάγην, δεύτερον απόρησα, τρίτον το εξήγησα και θαύμασα τη Φύση (γιατί αλλιώς τα αρχίδια θα ήταν μες τα σκατά), τέταρτον το βάφτισα με ένα ξενερουά όνομα (ε παιδάκι ήμουνα), «γέφυρα». Μετά, ασχολήθηκα με άλλα: το πουλί τους το κρεμάνε μέσα στη χέστρα όταν χέζουν, ή το ακουμπάνε πάνω στο κάθισμα; και τέτοια σημαντικά. Σιγά-σιγά μου λύθηκαν όλες οι (ανατομικές) απορίες. Τώρα έχουμε άλλες, άλυτες μάλλον, οπότε πάσο και είμαστε όλοι καλά.

Σωστές απορίες! Ιδίως για εμάς που την έχουμε μεγάλη, είναι ένα πρόβλημα αυτό με την χέστρα.

Και όντως στους άντρες το κάτι μετά τα δυο δάχτυλα είναι κατιτίς παραπάνω από ό,τι στις γυναίκες, νο;

Χάν, μου θύμισες τώρα αυτοβιογραφία του Μίνγκους, οπου σε κάποια φάση τα χώνει στους μικροτσούτσουνους ευρωπαίους και τις γαλλικές τις χέστρες που τις φτιάχνουνε στα μέτρα τους. Το βιβλίο έχει γενικά αρκετό γέλιο, υπόψιν.

Κατα τ' άλλα, ρέ ιρονίκ, όταν λές «έ, παιδάκι ήσουνα», δηλαδή πόσο παιδάκι; Και πώς τ' ανακάλυψες όλ' αυτά που λές, παιδάκι ούσα; Και πλάκα-πλάκα, η μαμά σου το ξέρει οτι μπαίνεις σλάνγκ τζι άρ;

Να θυμίσουμε και την ενδιαφέρουσα συζήτηση που έγινε για τη «γέφυρα» κατα ιρονίκ, στα σχόλια του πάτος --συγκεκριμένα, την οπτική του αίαντα.

Και με την ευκαιρία, καλωσμασήρθες γιατρουδάρα. Εσύ απ' το εναρκτήριο λήμμα σου φαινόσουνα... :-Ρ

Τον κατάλαβες απ' τη φωνή;
:-Ρ

Έχω αφτί εγώ ρε, τί νόμιζες;

από μικρός τό 'χεις το αφτί;

βίκα, παιδάκι εννοούμε παιδάκι, από νήπιο μέχρι έκτη δημ. Εμείς τα κοριτσάκια είμαστε έξυπνα και γεμάτα απορίες, ενώ εσείς τα αγοράκια χαζά και δεν σας απασχολεί τπτ, άρα από νωρίς αρχίζουμε τα τι και τα πώς. Λοιπόοοον, όσο θυμάμαι πρέπει να ήμουνα τετάρτη δημοτικού, 9 ετών δηλαδή, όταν μια συμμαθήτρια έφερε τσοντοφωτο που βρήκε ένας θεός ξέρει πού. και σε μια στάση χ, είδα ότι... υπάρχει ΚΕΝΟ! Και ναι, η μαμά μου το ξέρει ότι είμαι στο σλανγκρ. εεε, τι άλλο θες να μάθεις για μένα; :Ρ

Γιατί κακό είναι;

το κενό; όχι, απλώς πολύ περίεργο. Τουλάχιστον έτσι μου φάνηκε! κενό; τίποτα; μα τίποτα;

@knasos: Κακό είναι γ... και λοιπά και λοιπά, κι εγώ σε κατάλαβα από τη φωνjή...

Το σκόλιό μου ήντουνα για το το χεσού το κόμμεντ. Και το κενό μια χαρά είναι Ιρον.

πάτσι είσαι ωραίος! ρεσπέκ!

ρε ου ρε, βλαμμένα.

(ρε πστ, κάπου τα έχω ξαναπεί αυτά εδώ μέσα για τη «γέφυρα», νομίζω...)

horror vacui :-)

@vikar: Χαχαχα, thanks για τα καλά σου λόγια! Καλώς σας βρήκα!

horror bacuri

Τζίζα, και αφτί έχω απο μικρός, και πουλί, καί κενό. Τα υπόλοιπα τα ανέπτυξα με τον καιρό. (Θυμάσαι τ' ανέκδοτο με τον τύπο που γέννησ' η γυναίκα του ένα αφτί;)

Ιρονίκ, άσ' το καλύτερα, γιατι άμα είναι να μιλήσουμε για τρόμο του κενού, που λέει κι' ο μπέτας, τίποτα δέ συγκρίνεται με την ανακάλυψη του μικρού πολύ μικρού όμως αγοριού, οτι απ' τα κοριτσάκια λείπει το πουλάκι, κι' αντί γι' αυτό εχουν μιά τρυπούλα: «Τρύπα; Τί τρύπα; Δηλαδή είχαν πουλάκι αλλα κάποιος τους το ξερίζωσε;!... Γι' αυτό η μαμά πονάει κάθε μήνα και ματώνει;!!... Μα, ΑΚΟΜΑ;!!!...»

Μιλάμε για τραύματα τώρα, όχι μαλακίες.

Α ωραία, πρόσβαση σε τσοντοφωτός στα 9χρονα κι αυτό πριν καν βγει το ιντερνετ; Χριστέ μου σε τι κόσμο μεγαλώνουμε τα παιδιά μας... Ας σημειωθεί παρακαλώ ότι όπως έχει αποδειχτεί από έρευνες αλλά και σχόλια στο σλανγκρ, μερικοί άντρες έχουν το κενό στο κεφάλι τους. (παίζει να μην ισχύει αλλά μ' αρέσουν αυτά τα φεμινιστικά του κώλου)

Εγώ δε σκέφτηκα όλα αυτά, μόνο ότι η ξαδέρφη μου είναι ξεδιάντροπή. Θυμάμαι επίσης ότι η απουσία πουλιού δε μου έκανε εντύπωση, την ψυλλιαζόμουν μάλλον, ούτε μου είχε κάνει εντύπωση η δυσδιάκριτη σχισμή (τρύπα; δεν ήμουνα σίγουρος ότι υπήρχε τρύπα). Ή τέλος πάντων αυτά υποχώρησαν, και έμεινα άλαλος μπροστά στην απότομη, ιλιγγιώδη κλίση. Κάπου πρέπει να τα πω κι εγώ.

α, εσύ με την ξαδέρφη άρχισες; εμένα ο πρώτος μου (δεύτερος) ξάδελφος γεννήθηκε όταν ήμουν 14, ευτυχώς λοιπόν από κάθε άποψη που δεν περίμενα να μάθω απ' αυτόν.

(...το ότι δεν θυμάμαι πότε διάολο είδα πρώτη φορά το κενό, αλλά και το γεμάτο εδώ που τα λέμε, ήταν σε φωτό, ήταν λάιβ, σε ταινία δεν ήταν, θα πει ότι είμαι σοβαρά γιατρέ μου, α; Ή αυτό ή είναι που περάσαν χρόοοοονια.)

@ ironick: ναι με την ξαδέρφη άρχισα, την περνούσα κανά χρόνο, εγώ 3, αυτή 2. Είμαστε ακόμα μαζί.
@Mes: Για θυμήσου, για θυμήσου....

μες, πές τα όλα, στριπ πόκερ παίζουμε τώρα.

χαλ, μας τη βγαίνεις μπροστά για να κομπλάρει κι άλλο ο βικ; θα σκάσει καλέ αυτός, θα μας ζαλίσει στην απορία πάλι.

Aχαχχααχαχαα άιρον, εγώ κατάλαβα ότι ο πρώτος σου ήταν ο δεύτερος ξάδελφός σου, αχαααχχαχα.

Η ξαδέρφη ξηγήθηκε στριπ πόκερ κι όλ΄αυτά για να μου δείξει ένα σπυρί της μια παλάμη ενήλικα πάνω (πάνω!) από τον αφαλό. Όπως είπα είμαστε ακόμα μαζί. Δεν της το είπα ποτέ.

@Βίκαρ: αυτό με το αυτί δεν το ξέρω;... Ποιος είναι ο Μπίρλας;
@υπόλοιποι, για θυμηθείτε, μόνο 'γώ θα λέω; Αλλιώς θα σας πω για μια μεσαιωνική κτηνοβατική ανωμαλία ορισμένων αιρέσεων που λεγόταν bacium sub cauda (φιλί κάτω από την ουρά) κάτι που ίσως εξελικτικά μας επαναφέρει πάνω-κάτω στο τόπικ του λήμματος.

@χαχαχα αλίβε! όχι! ο πρώτος έβερ ξάδελφος, που γεννήθηκε όταν ήμουν 14 (και μέχρι τότε δεν είχα ούτε για δείγμα) ήταν β' ξάδελφος και όχι α', καθότι οι γονείς μου είναι μοναχοπαίδια. αλλά μου έδωσε πάσα για λήμμα. πα να δουλέψω.

@χαλ, τί εννοείς είσαστε ακόμα μαζί;

εγώ θυμάμαι και πότε και από ποιον έμαθα τη λέξη σκατά, επίσης θυμάμαι και πότε έμαθα τη λέξη γκόμενα, καβλώνω, πούτσος, μαλάκας.

πάντως να πω ότι το στάδιο «φθόνος του πέους» (Φρόυντ) είναι πολύ χαρακτηριστικό στα κοριτσάκια. Δεν ξέρω για φθόνο, αλλά ήσυχα-ήσυχα θεωρούσα πολύ πιο πρακτικό να έχεις πουλί που σε βοηθάει να κατουράς όπου και όπως, ξεκούραστα και με πλήρη εποπτεία τριγύρω σου, από το να στέκεις μισο-όρθια στην τουαλέτα, ή να ψάχνεις θαμνάκια, να κάθεσαι σα μαλάκας με τα βρακιά κατεβασμένα κι ένας θεός ξέρει ποιος σε βλέπει, να πιάνονται τα γόνατά σου και να προσέχεις μην πιτσιλιστείς (και ακόμα το πιστεύω, γιατρέ).

να, είπα και γω πολλά. νεεεεεεεεεξτ!...!

Τα' μαθες μ' αυτήν την σειρά;

Η Ηρώ γουστάρει κορίτσια!

Άντρας στο μαιευτήριο, γεννημένος χαζομπαμπάς αλλα πώς τα φέρν' η μοίρα ακόμα πενηντάχρονος και άτεκνος, περιμένει να γεννήσει η γυναίκα του, μετά απο πολύχρονη θεραπεία γονιμότητας σ' ένα σωρό γιατρούς πές, οπότε πάνω-κάτω, πάνω-κάτω επι ώρες, τσιγάρα πάφ-πούφ, καφέδες επι καφέδων, κακό, ώσπου σκάει ο μαιευτήρας με ύφος κατεργάρη που τον πιάσανε στα πράσα. Ο τύπος τον κόβει και περιμένει άγαλμα.
Ο κύριος Γκαντεμοσπερμίδης;
Εγώ ειμαι!... Πώς πήγε γιατρέ;
Ε... Είμαι στην ευχάριστη θέση να σας βεβαιώσω πως η σύζυγος είναι μιά χαρά.
Αχ, δόξα τω θεώ!... Και το παιδί;
Χμ, ναί, υπήρξαν κάποιες επιπλοκές βέβαια, και... Το μωρό γεννήθηκε με κάποιες ιδιαιτερότητες.
Δηλαδή;!
Ε, νά... Δυστυχώς... Δυστυχώς δέν είναι αρτιμελές!...
;...
...
Δέν έχει... τί; Του λείπει κάνα... χέρι;
... (γκχ-γκχ) Δέν έχει χέρια.
Ο πατέρας καμπουριάζει δέκα πόντους.
Επίσης... δέν έχει ούτε πόδια.
Το λαρύγγι του πατέρα στεγνώνει κόμπος.
Βασικά... Έ... Δέν έχει, ακριβώς... Χμ...
Τί γιατρέ, τί;!
Χμ. Καλύτερα να έρθετε να δείτε το... χμ, το παιδί... Αν είστε έτοιμος.
Ο πατέρας σκουπίζει τα μάτια και ορμάει.
Βεβαίως! Δέ με νοιάζει αν του λείπουν χέρια ή πόδια. Είναι το παιδί μου! Ο γιόκας μου! Όλα θα τα βρ Είναι... είναι τουλάχιστον αγόρι γιατρέ;
Ο γιατρός αναστενάζει.
Ελάτε, ελάτε μαζί μου.
Και τον οδηγεί στο θάλαμο των νεογνών, οπου προσπερνώντας μπόλικες θερμοκοιτίδες φτάνει σε μιά γυάλα. Οπου μισοσκεπασμένο, κείτεται ένα αφτί.
Α... ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ;!
Χμ, αφτί ειναι κύριε.
Ο πατέρας, συντετριμμένος, αφήνει όλη τη στοργή του να ξεσπάσει.
Παιδί μου! Παιδάκι μου, σπλάχνο μου! Μήν ανησυχείς καλό μου, όλα θα τα φτιάξουμε, σήμερα η επιστήμη κανει θαύματα! Παιδί μου! Μ' ακούς παιδί μου; Εδώ ειναι ο μπαμπάκας, όλα θα πάν καλά!...
Και ο γιατρός:
Ε, συγνώμη κύριε, αλλα μή χάνετε τα λόγια σας. Το παιδί γεννήθηκε κουφό.

αϊντά καΐλα!!!!!!!!

και ο άλλος, ο μικρός, πιο πάνω, τεεεεεε τσαμπουνάει, ε;;; ότι γουστάρω κορίτσια; χα, όχι, δεν γουστάρω κορίτσια, αλλά το ομολογώ, έχω κάνει αίτηση για την επόμενη ζωή να γεννηθώ άντρας, κακός, μαλάκας, βρωμογαμιάς, κρέας, άπλυτος, με μούσια και μπυροκοίλι, μπουρδελιάρης και εργένης, με δέκα νόθα σκόρπια από δω κι από κει, έτσι, για να ξεκουραστώ λιγάκι από τη γυναικεία κατάσταση. Πώς σου φαίνεται η ιδέα; και μη δω κανα βραστόμηδο ή κανα χαλικούτειο πρωτοσέλιδο, άντε.

Δε μου πέφτει λόγος, αλλά μήπως συμπέρανε οτι γουστάρεις κορίτσια από το γεγονός ότι η πρώτη πρόταση με βρισιές που έλεγες ήταν η «γκόμενα καυλώνω, πούτσος μαλάκας»;

Ιρον γουστάρω κορίτσια;

(Σχόλιο πανκέλις όλα τα λεφτά.)

Χαλικού, αυτό το φιλί κάτω απ' την ουρά που λές δέ μου λέει κάτι, αλλα μου θυμίζει αυτά που έλεγε ο τζόνι περι πρωκτοφιλήματος, πάλι σχολιάζοντας τον ορισμό του πονηρού για το πάτος.

Επίσης: ποιός «Μπίρλας»;...

αχαχαχαχαχα!!!!!!!! είστε απαράδεκτοι!!! λοιπόν ναι, στη σειρά εντοπίζεται η παρεξήγα προφ... τα ίδια με ρώταγε όλος απορία ένας άλλος συσλανγκιστής. Κόμως παιδιά, κόμως, ομολογώ δημοσίως, αυτή είναι η σειρά, άντε μετά τη γκόμενα και πριν το καβλώνω να άκουσα το μαλάκας, αυτή είναι η σειρά, ω ναι. ΤΙ να κάνω, να λυπάστε τη μάνα μου που έπρεπε να μου λύνει και τις απορίες, μωρό παιδί που ήμουνα...

αλλά γιααααααα προχωράτε και σεις με τις ιστορίες σας... χαλ και γω στερέψαμενε.

Η αρχιδοπαλαίστρα λέγεται και αρχιδοχορεύτρα ή ακόμη και αρχιδόκαμπος (δείτε τα σχόλια στο τελευταίο).

Ναι, πείτε, μην είστε πρωκτικάντζες... θενξ βικ για το ανέκδοτο...

Α... ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ;!
Χμ, αφτί ειναι κύριε.

χχχχααα!

Εγώ πάντα είχα την απορία: εντάξει, τομπούτσο τα παιδάκια τον λέγανε πουλάκι ή σε πιο προχώ φάση τσουτσούνι, αλλά το μνjί πως το λέγανε; νομίζω η πλειοψηφία το έλεγε (λανθασμένα κ.τ.τ.γ.μ.) και πάλι πουλάκι, ενώ στη μειονότητα ανηκε το παπί ή παπάκι αλλά και το λιλί το οποίο μπορεί να ήταν και unisex. Εγώ μια φορά το έλεγα κουτί ή κουτάκι κατά περίσταση μιας και έτσι με είχαν δασκαλέψει οι δικοί μου. Τώρα γιατί μου χρειαζότανε τόσο σε τέτοια ηλικία είναι μια άλλη απορία που έχω.

Επίσης θυμάμαι πως στην δευτέρα δημοτικού κατάφερα να μετρήσω μέχρι το 100 και τότε βγήκα έξω όλο ενθουσιασμό, βρήκα τους φίλους μου που παίζανε κρυφτό και τους είπα να φυλάξω εγώ μετρώντας ένα-ένα ως το 100! Τους βρήκα την επόμενη μέρα στο σχολείο.

εγώ είχα ξένη γιαγιά και το είχα μάθει ως «πιπί», κάτι παρόμοιο με το (φριχτό!!!) λιλί, υποθέτω. Αλλά ακόμα με ταλανίζει η σκέψη ότι δεν υπάρχει καμία μα καμία απλή λέξη για όλ' αυτά. Ή μωρουδίστικη θα είναι, ή γιούνισεξ, ή προστυχέξ, ή καβλωτίκ, ή λόγια, όμως απλή τσου. Αλλά τα έχουμε ξαναπεί αυτά, νομίζω.

περί αριθμών τώρα: η άλλη γιαγιά μου, όταν ήμουνα 4-5, μου έδειξε τα 10 δάχτυλα των χεριών της (σα μούντζα ένα πράμα) και μετά έκλεινε ένα-ένα αυτά του ενός χεριού, μετρώντας αντίστροφα: «10, 9, 8, 7, 6...» και μετά μου έδειχνε την άλλη, την ακόμα ανοιχτή παλάμη της και συνέχιζε: «και 5;;; = έντεκαααα!!!». Χάνος εγώ. Αλλά επανέκτησα την μαθηματικοφυσική μου αυτοεκτίμηση όταν στην δ' δημοτικού (τότε που μάθαινα τα πούτσος κλπ) μας ρώτησε ο δάσκαλος: «γιατί ο ήλιος που είναι τόοοοοοσο μεγαλύτερός μας, έτσι να κάνουμε με το χέρι μας τον κρύβουμε;» και απάντησα αμέσως, σχεδόν θυμωμένη: «μα γιατί είναι πολύ μακριά!». Χάνος ο δάσκαλος.

βίκα, για πες μας εσύ, έλααααααααααααααααα

Εγώ τί να πώ; Τά 'πε ήδη ο χαλικούτης: οι ξαδέρφες είναι ξεδιάντροπες. (Εξού και το αρχικό ξί εξάλλου.) Ή μάλλον, ήταν. Τώρα παντρεύτηκαν κι' αυτές, κι' άντε να ψάχνεις στα ξένα σόγια...

Για γενικά συνώνυμα του μουνιού, υπάρχει προβληματισμός στο καΐκι, και βέβαια υπάρχιε και το μουνί. Στα μικράτα μου το άκουγα κουτί και πιπί.

(Ρε γαμώ τον Αλτσχάιμερ! Στο σχόλιο του βίκα διαπιστώνω με θαυμασμό ότι το κουτί υπάρχει! Μπαίνω και βλέπω ότι όχι μόνο το εβαθμολόγησα αλλά το εσχολίασα κιόλας... αααχ.)

Πιπί βρε παιδιά τα κοριτσάκια... γιαυτό δεν τα αφήνουμε με κατουρημένο πάμπερ γιατί συγκαίγεται το πιπάκι τους.

Λοιπόν θυμήθηκα ότι οι δικές μου οι συμμαθήτριες ήταν μαλακισμένα, δεν ήταν σαν της Ιρονίκ, σο είδα πώς είναι το μόριον στην δευτέρα (;) γυμνασίου στα καλλιτεχνικά όπου ο συμμαθητής μου ο Γιώργος που έμενε συνέχεια μετεξεταστέος, αντί να υπακούσει την κυρία και να φτιάξει με τον πηλό «όρθια φιγούρα», έφτιαξε ένα όρθιο καβλί, κανονικό με αρχίδια από κάτω που τα είχε σκαλίσει με βόστρυχους, φλέβες, κεφάλι τσουπωτό κλπ και η καλλιτεχνικού αντί να φρικάρει όταν το είδε έσκασε στα γέλια. Το κενό δεν το είδα πάντως γιατί δεν μπορούσα να κοιτάξω κάτω από το θρανίο.

Το κανα το χρέος μου απέναντι στην σλανγκοκοινότητα;

όχι, θέλουμε κι άλλα.

να δώσω και γω κάτι ακόμα. Μάθημα Φυσικής Ιστορίας, πέμπτη δημοτικού, κεφάλαιο Η Ελιά, αδιάβαστη η μισή τάξη, ο δάσκαλος μας βγάζει έξω έναν-έναν. Μία-μία για την ακρίβεια, γιατί μόνο τα κορίτσια ήμασταν αδιάβαστες. Και ένα μόνο αγόρι, ο Μάκης. Είμαστε λοιπόν έξω από την τάξη 11 κορίτσια και ο καημένος ο Μάκης. Βαριόμαστε. Λέει η Βάσω: Να μας δείξει ο Μάκης το πουλί του! Το βρίσκουμε όλες πολύ καλή ιδέα. Ο Μάκης, πολύ ντροπαλό, ασχημούλικο, χοντρούλικο και ακοινώνητο αγόρι, δεν θέλει, εννοείται. Τον πιέζουμε, εννοείται. Ο Μάκης τίποτα. Ώσπου του έρχεται στο μυαλό μια πονηρή ιδέα (έτσι νόμιζε ο καημενούλης): Θα το δείξω μόνο άμα μου δείξει η Βάσω τον ποπό της. Σιγά και το πρόβλημα, για πότε κατέβασε τα βρακιά της η Βάσω και έδειξε τον κώλο της, και ο Μάκης έχασε το παιχνίδι... Αναγκάστηκε να δείξει το πουλί του. Έβγαλε ένα ασπριδερό μικρό ζαρωμένο πράμα. Ααααααα, αυτό είναι; αναφωνήσαμε γεμάτες απογοήτευση και αμέσως ψάξαμε να βρούμε άλλη ατραξιόν για να περάσει η ώρα. Ε, βάλαμε αυτήν που είχε ήδη βυζιά (και μεγάλα) να μας τα δείξει. Πιο ενδιαφέρον ήταν (ε ρε και τώρα θα θριαμβεύσει η Κνάσειος θεωρία, αλλά σιγά, λες και τ' αγοράκια δεν ασχολούνταν νυχθημερόν με τα πουλιά τους και δεν σταματάνε ποτέ, σε καμία ηλικία).

Για όσους ενδιαφέρονται τι απέγινε ο Μάκης, δεν έχω να πω κάτι εκτός του ότι την επόμενη χρονιά είχε αλλάξει σχολείο.

και εννοείται ότι ο Μάκης αποκλείστηκε από την επίδειξη της σωματικά ώριμης συμμαθήτριας.

Νά ποιες ήταν τα μαλακισμένα τελικά... (τσκ-τσκ-τσκ)

α ναι, όσο γι' αυτό... τα κοριτσάκια είναι βάναυσα. Ε, μετά τρώνε το καβλί της εκδίκησης για τη λοιπή ζωή τους και όσες το πάρουν απόφαση ότι δεν αλλάζει το πράμα είναι οι τυχερές.

Άμα δεν τον είχατε αποκλείσει μπορεί να είχατε δει και κάτι παραπάνω από ένα μικρό ζαρωμένο πράμα , εσείς χάσατε.

τι να κάνει ο καψερός με 11 κορίτσια... από μόνο του το σχήμα είναι ανασταλτικό.

Θα μπορούσε να τις κοουτσάρει, ίσως.

Να τις κοουτσάρει! Χαχαχαχαχα!
Πάντως είμαι σίγουρος πως άμα σας τσάκωνε ο δάσκαλος είχατε έτοιμη δικαιολογία τ. «δάσκαλε! ψάχναμε να δούμε καμιά ελιά, ξέρετε, για το μάθημα...»

(η φυσική ιστορία νομίζω στην πέμπτη πρέπει να ήταν το «εγώ και ο κόσμος», ε;)

χμμ... ούτε που θυμάμαι... τότε ήμουν φαν της Φυσικής Πειραματικής και όχι της Φυσικής Ιστορίας.

πάτση;;; για λέγε για λέγε...

Βρέ κουτσομπόλα! Άντε ανέβα κάναν ορισμό, που μου επαναπαύτηκες στους χίλιους να πούμε, που τού 'χουμε γεμίσει το λήμμα του ανθρώπου με σπάμ!... Και άμα είναι να τα ξεράσουμε για τα παιδικά μας κατορθώματα, ας τα πούμε που λέει ο λόγος εκειπέρα. :-Ρ

χμ... για να σας δω!

Στην μέση ο υποθετικός προπονητής (Μάκης), ενώ κοουτσάρει.

Και η ηρώ ποια είναι;
(ντάξ, δε ξαναμιλάω!)

ΓΝΤΟΥΠ!!! Καλέ εγώ καλέ! εσύ ακόμα με έχεις για γότθο από τον αστερίξ* ή κάτι τύπου; ΔΕΝ σε ενημερώσαμε; σόρια, δεν θα επαναληφθεί!

• βλ. σχόλιο τζίζαντα

ΓΚΤΟΥΠ!!!
*Και η ηρώ ποια είναι;**
*εννοαώ ποια είναι στη φότο του Πάτση: Στην μέση ο υποθετικός προπονητής (Μάκης), ενώ κοουτσάρει.

(ντάξ, δε ξαναμιλάω!)**
*έχοντας στο νου το σχόλειο του Βικάριου: ...που τού 'χουμε γεμίσει το λήμμα του ανθρώπου με σπάμ!...*

Είδες πως παρεξηγεί ο γραπτός ο λόγος;..
(κοίτα που τελικά ξαναμίλησα!)

πού είχαμε μείνει λοιπόν;;;

...πώς μαγειρεύεται εν τέλει το ραγού;

καλά, ο νόμος έχει σχηματίσει άποψη για το ποιόν της ιρονίκ εδώ κ πολύν-πολύ καιρό.

αρχιδοπάρκινκ, αρχιδογκαράζ, αρχιδοκαμάρα,αρχιδοχορεύτρα αρχιδοκρεμάστρα, αρχιδολεκάνη, αρχιδοστηρήχτρα, αρχιδό... ουφφφ σταματάω γέμισε ο στόμας μου... Όσο για την 1η φορά είμανε στο πουλμανάκι του νηπιαγωγείου πρωί-πρωί κι ήτανε ένας που άνοιγε την καμπαρντίνα του στ' αυτοκίνητα τούμπανο τούχε γίνει. «Μα καλά δεν πονάει ο μαλάκας; γιατί δε βάζει κάτι να ξεφουσκώσει;» εσκέφθην...
( να, τόπα)

αχαχαχαχαχα!!! είδατε ρε, εμείς τα κοριτσάκια τα είδαμε όλα πολύ νωρίς. γιατί παρατηρούμε ρε, δεν είμαστε χάπατα ρε.

@χεσού: ποίος νόμος;

...

λοιπόν, άλλοοοος;

άντε ρε χαλικού, πες τους και συ μια κουβέντα, αφού και συ θες να μάθεις, αλλά εμένα μου βγήκε τ' όνομαν. ή ΛΕΣ να μην έχουν δει ακόμα τίποτα;;;

(ε και ψτ, πού'σαι, το άλλο θέμα το ταχτοποίησα όπως σου υποσχέθηκα, τσ-ξςςςς!...)