Τα δάκρυα. Εκφράσεις: αρχίζω τα ζουμιά, με πιάνουν τα ζουμιά, με παίρνουν τα ζουμιά.
Τα χύσια, κυρίως τα γυναικεία (μουνόχυμα, μουνόγαλα, μουνόγαλο), αλλά και τα αντρικά (αγιασμός, γιαούρτια, κατάθεση, λάβα, μαλακία, ματσαφλόκια, μυτζήθρα, παπαροζούμι, παχιά, πέο τζους, πηχτή, σκάγια, σως, το άσπρο που κολλάει, του πουλιού το γάλα, τσουτσού σορόπ, τσουτσουνόζουμο, τυρί, φλόκια, χοντράδια, χυσαμόλι, χύσια, ψωλόχυμα).
Πάντα στον πληθυντικό.
βλ. και με παίρνουν τα σορόπια ορισμός 2.
1.α. Δεν ξαναπάω μαζί σου σινεμά, σε κάθε ταινία σε πιάνουν τα ζουμιά, ρεζίλι με κάνεις!
1.β. Πάνω που πάω να της κάνω μια σοβαρή κουβέντα για τη σχέση μας, την πιάνουν τα ζουμιά και δεν βρίσκω το θάρρος να της πω ότι χωρίζουμε.
- Μωρό μου, όχι πάλι στο κρεββάτι, δε γουστάρω πάλι να γεμίσουν τα σεντόνια με ζουμιά, δεν το κάνουμε καλύτερα στο μπάνιο;
10 comments
Galadriel
Και με παίρνουν τα ζουμιά.
iron
ω ναι! πα να το βάλω
poniroskylo
Και το με παίρνουν τα ζουμιά και το με παίρνουν τα σορόπια, εμείς το λέμε κυρίως με τη σημασία με παίρνουν τα αίματα - κλασικά, από μπουνιά στη μύτη.
vikar
«Εμείς», ποιοί δηλαδή;...
poniroskylo
On dit...
Η μάνα μου, ο ξάδερφος μου, ο παλιός μου ο συμμαθητής ο Μπάμπης ο Σουγιάς, ο καντηλανάφτης της ενορίας, ο Μάκης ο μανάβης, ξέρω 'γω... γενικώς έτσι το άκουγα και το ακούω... νταξ, η διατύπωση δεν είναι ακριβής, δίκιο έχεις, αλλά, ρε πστ, άσε να πέσει και τίποτα κάτω... ;-)
vikar
:-) Τσίμπησα επειδή είμαστε συντοπίτες μωρε, 'ντάξει, μή με μαλώνεις πάλι.
Στη Θεσσαλονίκη το άκουγα κυρίως με την σημασία «και κλάμα η κυρία», την πρώτη που δίνει η ιρονίκ, και σπάνια με τη σημασία που δίνεις --η οποία μου φαίνεται παλαιόκοπη και νομίζω εκλείπει.
patsis
Άντε ρε, πράγματι το έχω ακούσει μια-δυο φορές με την σημασία που δίνει το poniroskylo. Και μου είχε κάνει εντύπωση η έκφραση διότι ήταν ελαφρώς αηδιαστική και, κατά τη γνώμη μου, είχε ένα υπονοούμενο ότι ο κάτοχος της ανοιγμένης μύτης έχασε τον καυγά και τον πήραν και τα κλάματα, που λέει ο λόγος. Έτερον εκάτερον μεν, αλλά εμένα αυτό μου έφερε στο μυαλό, υπάρχει πρόβλημα;
Κατά τ' άλλα, αν δεν ρωτούσε ο vikar περί «εμείς», θα το ρωτούσα εγώ.
HODJAS
Απαντώνται και τα εξής:
Με παίρνει το παράπονο = στεναχωριέμαι
Με παίρνουν τα ζουμιά / οι μύξες = δάκρυα
Με παίρνουν τα πετιμέζια = αίματα
με παίρνουν τα σορόπια = αισθήματα
με παίρνουν τα σκάγια = (ξώφαλτση επαφή με κλανίδι, φάσκελο, φλόκι, σάλτσα, μπινελίκωμα κλπ).
Σημείωση: Το ρήμα παίρνω ιδιωματικά, σημαίνει και ξεκινώ (π.χ. «πήρε να βραδιάζει»).
vikar
(Είναι να μή πάρει φόρα ετούτος...)
poniroskylo
Για την σημασία τον παίρνουν τα ζουμιά = τον παιρνουν τα αίματα, ακούστε Ζορζ Πιλαλί στο κλιπ μετά το 2.45 όπου λέει:
... τον αρχίζω στα κουτουλίδια, φαπ, φαπ, αχ, τον παίρνουν τα ζουμιά, μάνα μου, καραβάνα μου, ιιιι...
Θενξ τζήζα.