γέφυρα

(Ραδιοφωνική αργκό)

Στις ραδιοφωνικές εκπομπές λόγου, υπάρχουν δύο τρόποι να διακόψεις μετά μουσικής την πάρλα του εκφωνητή: «μουσικό διάλειμμα» (δηλαδή τραγούδι) ή «μουσική γέφυρα».

Η γέφυρα είναι συνήθως ορχηστρικό κομμάτι, όχι εντελώς χαλαρό και ψόφιο και για υπόκρουση μόνο - όπως το χαλί. Θεωρητικά. Πρακτικά, πολλές φορές το ίδιο ορχηστρικό λειτουργεί και ως χαλί και ως γέφυρα, και το μόνο που αλλάζει είναι η ένταση του ήχου. Δεν ψάχνουμε καινούργιο κομμάτι κάθε φορά, αλλά κάθε εκπομπή έχει τη δική της γέφυρα, (ή/και χαλί), που λειτουργεί ως αναγνωρίσιμο σήμα, συχνά περισσότερο κι από το καθαυτό σήμα (δηλαδή τους τίτλους αρχής).

Χρησιμοποιούμε γέφυρα αντί τραγουδιού όταν μένει λίγος χρόνος για γέμισμα (κάτω από ένα λεπτό, πες, άντε δύο). Διότι άμα βάλεις τραγούδι εκεί, αναγκαστικά θα το σφάξεις και ακούγεται άσχημα. Αυτή η πίεση χρόνου μπορεί να συμβεί όταν:

• Ο εκφωνητής/παραγωγός θέλει να διακόψει την πάρλα για λίγο. Ας πούμε, μπορεί να θέλει να ψάξει μια στιγμή κάτι στα κιτάπια του και μετά να συνεχίσει. Η να θέλει να αλλάξει θέμα συζήτησης, οπότε κοτσάρουμε κάτι στο ενδιάμεσο, για να μην τα λέει όλα μονοκοπανιά.
• Κοντεύουν οι διαφημίσεις (ειδήσεις ή μετεωρολογικό δελτίο ή ο,τιδήποτε προγραμματισμένο) και ο εκφωνητής δεν προλαβαίνει να πει αυτό που έχει ετοιμάσει, οπότε το αφήνει για μετά.
• Κάτι πήγε στραβά. Ο εκφωνητής πνίγηκε με το φρέντο του ή έφαγε κόλλημα και δεν ξέρει τι να πει, η συνέντευξη-κονσέρβα αποδείχθηκε κακογραμμένη, το τραγούδι κόπηκε μόνο του χωρίς κανένα προφανή λόγο, έπεσε η ζωντανή σύνδεση με το ματς Πέρα Παναγιάς - Δώθε Παναγιάς, στο στούντιο πέφτουνε σοβάδες, γίνεται Δευτέρα Παρουσία και τα λοιπά. Σε τέτοιες περιπτώσεις, η γέφυρα είναι η καβάντζα του ηχολήπτη.