γινάτι

Να ρωτήσω, η ετυμολογία είναι σύμφωνα με ποιον;

Ο Τριαντάφυλλος ετυμολογεί το γινάτι από το ινάτι, και το ινάτι από το τουρκικό inat. Ο Μπάμπης επίσης. Αυτό το εκκλησιαστικό από πού προέκυψε;

[Από τουρκικό ετυμολογικό λεξικό, μου φαίνεται (μάλλον) ότι έχει αραβική προέλευση.]

Υ.Γ. ΚΑΙ ο Κριαράς το ετυμολογεί από το inat. :Ρ

κ γαμώ τις παραετυμολογίες!!

έχω γράψει κ αλλού ότι καλό είναι να τις καταθέτουμε, αλλά ως τέτοιες..

Θα μου επιτρέψετε να σας θυμίσω ότι και το 'τεφτέρι' από το τουρκικό tefter προέρχεται, το οποίο προέρχεται από το ελληνικό διφθέρα. και το σινάφι από το isnaf το οποίο από το συνάφι(ον) < συνάπτω. Και το μπάνιο από το ιταλικό bagno προοερχόμενο από το βαλανείον. Οι λέξεις αυτές λέγονται αντιδάνεια. Το αραβικό inat είναι δάνειο από το σημείο που έγραψα διότι οι άραβες, ιδίως της Μέσης Ανατολής υπήρξαν χριστιανοί πολύ πριν γίνουν μουσουλμάνοι, και κάποτε οι βιβλικές ρήσεις ήταν κοινός τόπος.

Χεχεχε. Καλό.

Λοιπόν, όχι τίποτ' άλλο, αλλά για να μη μας κοροϊδεύει ο Σαραντάκος για πορτοκαλισμούς, να σας πω τι λέει ακριβώς εκείνο το τουρκικό ετυμολογικό λεξικό:

inat < ~ Ar ˁinād عناد [#ˁnd msd.] inat etme, keyfi veya sübjektif olma < Ar ˁanada عند kapris yaptı, söz dinlemedi < Ar ˁinda عند taraf, sübjektif görüş → ind

Δηλαδή:

inat < ~ αραβικό ˁinād (ξεροκεφαλιά, αυθαιρεσία ή υποκειμενισμός) < αραβικό ˁanada (κάνω καπρίτσια, κάνω «τα δικά μου») < αραβικό ˁinda (πλευρά, υποκειμενική άποψη)

Οπότε, απ' ό,τι καταλαβαίνω, πάει περίπου ως εξής:

Εγώ έτσι το βλέπω απ' τη μεριά μου -> Αυτή είναι η άποψή μου > Άποψή μου, ρε φίλε > Γούστο μου, καπέλο μου και καουμποϋλίκι μου! -> Άντε μην τα πάρω τώρα, και κρατήσω την αναπνοή μου μέχρι να σκάσω! ---> Πείσμα και γινάτι, ρε!!!

Γαμάτο!

(Οι τουρκόφωνοι του σάιτ καλούνται να μας πουν αν έκανα καμιά μαλακία στη μετάφραση. Και εκείνο το «söz dinlemedi» το 'χασα τελείως.)

Γειά σου Πειρατίνα, κι από δω
söz dinlemedi = λέξη εκφράζουσα επιθυμία.
Όταν διαβάζουμε τουρκικά ετυμολογικά λεξικά πρέπει να γνωρίζουμε ότι το τουρκικό Akropol βγαίνει από το γαλλικό Acropole, αγνώστου ετύμου, πιθανώς κελτικής ή σλαβικής προέλευσης. Δεν υπάρχει περίπτωση ν' αναγνωρίσουν δάνειο από την ελληνική. Η διφθέρα είναι από το tefter, διότι οι τούρκοι ήσαν εκεί που είναι πριν κάτσει η Αιγηίς και γίνει το Αιγαίο. Στοιχειώδεις γνώσεις αραβικής θα μας έλεγαν ότι αν έβγαινε από το indah, επειδή 'ananda' δεν υπάρχει, η λέξη θα ήταν minad και όχι inat. Είσαι όντως άξια saga! Kαι φιλιά σε όλους γύρω σου, ξερεις!

Εκφράζουσα επιθυμία! Μερσί.

Πάντως, το συγκεκριμένο λεξικό δεν το κουτούλησα τυχαίως, το έχουνε περί πολλού. Και το Akropolμια χαρά το ετυμολογεί απ' την Ακρόπολη, όπως και το defterαπ' τη διφθέρα.

«Στοιχειώδεις γνώσεις αραβικής» δεν έχω, ρε μπαγάσα, έχω ίντερνετ όμως. Και το ίντερνετ (αυτοπροσώπως) λέει ότι λέξη ˁanada عند υπάρχει, και σημαίνει μεταξύ άλλων «fractiousness, unruliness, willfulness». Μπίνγκο!

Διπλό Μπίγκο. Πιθανώς δεν έχεις τουρκική έκδοση ή είμαι μακριά νυχτωμένος από ενημέρωση. Δεν λες και για ποιο λεξικό μιλάς. Όσο για το عِنْد, είναι 'annad (βλέπεις το μικρό κυκλάκι πάνω από το ن; βέβαια ένας ευρωπαίος δεν αντιλαμβάνεται τη διαφορά, και ασφαλώς δεν το περιμένει κανείς) θα όφειλε να είναι παράγωγο του عنن('anan), το οποίο δεν υπάρχει. Είναι προφανώς λέξη δάνεια και περιθωριακή ή τουλάχιστο δεν την ξέρω διότι δε συνδέεται με ρηματικό σχηματισμό. Πάντως την έχουν τα λεξικά, και επ' αυτού έκανε μπίγκο. Αλλά και πάλι το παράγωγο θα ήταν ma'nnad. Δεν μπορεί να βγει το inat ή το ινάτι από κει. Στις σημιτικές γλώσσες δεν αρκεί να μοιάζει. Πρέπει να παράγεται. Είναι σα να μου λες ότι το 'ρούχουτ' βγαίνει από το ρούχο. Μοιάζει αλλά δεν είναι. Κι εν πάσει περιπτώσει... δε χρειάζεται και να σε πείσω 100%, αλλιώς θα σωπάσουμε. Όσο για τη saga... δε μου ξεφεύγεις! Φιλιά παντού

Απαντάται και το γινατσίδικα:

Αν είναι πολύ πρωί, φοράει μια ζακέτα το χειμώνα, ένα ζακετάκι το καλοκαίρι. Κι ένα φόρεμα, σαν αυτά που φόραγαν -τότε που βγαίναμε μαζί τους στο σινεμά- η Λάουρα, η Ορνέλα, η Κλαούντια, η Στεφανία. Με δυο κουμπιά χαμηλά που αρνούνται γινατσίδικα να ζευγαρώσουν με τις τρύπες δίπλα τους.

απο ιστολόι

(για ζευγάρι που τσακώνεται άδεια ώρα δι ασήμαντον αφορμήν)

-Το παίρνουν γινατινά και κάνουν δυο μέρες να μιλήσουν.

- Πιο καλά δε λες, που αυτές τις δυο μέρες δεν τσακώνονται.