Ζω, λόγω ανάγκης ή γιατί έτσι, από τα χρήματα που έχω αποταμιεύσει, που έχω δουλέψει, που έχω κληρονομήσει, που έχω κλέψει, κοκ... Στη συγκεκριμένη περίπτωση αναφερόμαστε σε πολλά χρήματα, τα οποία επαρκούν για μια αξιοπρεπή ζωή (αναλόγως με το πώς το εννοεί ο καθένας αυτό, βέβαια).

Ελληνικό φαινόμενο, κττμγ, γιατί ο μέσος Ευρωπαίος πολύ απλά δεν έχει «έτοιμα» καθότι, το εκεί μέσο πορτοφόλι, ούτε στον εφιάλτη του δεν το έχει δει ο μέσος έλληνας.

Λέγεται επίσης και για πλουσιόπαιδα που δεν εργάστηκαν ποτέ και ζήσαν ζωή χαρισάμενη με τα χρήματα της οικογένειάς τους (παραδείγματα 5 και 6).

  1. (χωρίς σχόλιο) Ν. Μουρατίδης: «Περνάω δύσκολα, τρώω από τα έτοιμα»!

  2. Το 10% «τρώει από τα έτοιμα», δηλαδή σηκώνει χρήματα από τις αποταμιεύσεις προηγούμενων ετών για να καλύψει τρέχουσες ανάγκες.

  3. Δημόσιο: Τρώει από τα έτοιμα για ομόλογο 6,4 δισ.
    Στην αποπληρωμή ομολόγου ύψους 6,4 δις ευρώ που λήγει σήμερα 18 Μαίου 2011, πρέπει να προχωρήσει εντός των επόμενων ωρών το Ελληνικό Δημόσιο και σύμφωνα με πληροφορίες τα κεφάλαια από τα ταμειακά διαθέσιμα.

  4. Μέχρι πότε θα «τρώνε από τα έτοιμα», όσοι -βεβαίως- Ηπειρώτες έχουν; S.O.S. εκπέμπουν χιλιάδες καταθέτες τραπεζών και στην Ήπειρο!

  5. Δεν καταλαβαίνω; Τι σημασία έχει αν δουλεύει κάποιος; Αν δεν δουλεύει δεν έχει άποψη, ή σώνει και καλά ανήκει σε κάποια «επαναστατική» παράταξη και δεν ξέρει τι γίνεται στην αγορά εργασίας; Είναι ένας κακομαθημένος φοιτητής που τρώει από τα έτοιμα ας πούμε και βγάζει το επαναστατιλίκι του; Τι επικίνδυνη λογική είναι αυτή; Αν κάτι χάνω και σε παρεξηγώ, εξήγησέ μου.

  6. Εγώ δε θέλω να πληρώσει κανείς τίποτα και να τα βγάζουμε πέρα μόνοι μας (γιατί έτσι έχω μάθει πώς να το κάνουμε) κι εκείνος,
    λόγω οικονομικής κρίσης θες; λόγω φοβιών ότι πιθανόν δε θα τα καταφέρει ως «κύρης» του σπιτιού θες; λόγω του ότι μπορεί να είναι και λίγο κακομαθημένος ή να θέλει να τρώει από τα έτοιμα θες; περιμένει από τον μπαμπά του...

νέτι, όλα.

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified

#1
iron

την έκφραση έχει και ο τριαντας, αλλά δεν λέει πολλά. Επειδή επίσης ξαναβγήκε στην επικαιρότητα, θεώρησα ότι πρέπει να την αναπτύξουμε ολίγον.

#2
Galadriel

Γαμάτο και θλιμμένα επίκαιρο.

Η φράση περικλείει απελπισία (μιλάω για το παρτ: τρώω αποταμιεύσεις). Δεν υπάρχει πια ισοζύγιο, τα έξοδα έχουν αρχίσει να είναι περισσότερα από τα έσοδα και ασφαλώς αυτό κάποια στιγμή θα τελειώσει οπότε δεν υπάρχει αύριο.

Ο λόγος αποταμίευσης στην ελληνική πραγματικότητα δεν ήταν οι μεγαλύτεροι μισθοί από το μέσο όρο της Ευρωπαϊκής πραγματικότητας. Το «κομπόδεμα» της γριάς και κατ' επέκταση οι οικονομίες του μισθωτού κλπ ήταν προφανώς γιατί, σοφά, δεν υπήρχε εμπιστοσύνη στην ελληνική κρατική πρόνοια.

Δεν ήταν σίγουρος κανείς ότι όταν γεράσει θα έχει σύνταξη. Δεν ένιωθε ασφαλής ότι όταν αρρωστήσει θα πιάσουν τόπο οι τόσα χρόνια κρατήσεις του στα ταμεία. Δεν είχε καν διανοηθεί ότι όταν χρειαστεί να σπουδάσει τα παιδιά του το κράτος θα καλύψει τα έξοδα με υποτροφίες ως άρμοζε. Δεν μπορούσε να προβλέψει αν όταν χρειαστεί να παντρευτούν τα παιδιά του θα έχουν δουλειά για να το πράξουν με αξιοπρέπεια. Σο έβαζε δυο δεκάρες στη μπάντα για «ώρα ανάγκης».

Τρώω από τα έτοιμα θα πει ότι εκτίμησα πως ζω μια ώρα ανάγκης, πως ζω με τα αποθέματα ασφαλείας κι αν δεν αλλάξει αυτό είμαι χαμένος. Και πλέον αυτό βρίσκει εφαρμογή σε οικογένειες με δυο γονείς άνεργους, σε συνταξιούχους που η σύνταξη κόβεται και ξανακόβεται και δε φτάνει ούτε για εξετάσεις (που το ΙΚΑ προγραμματίζει για αιώνες μετά και αναγκαστικά πρέπει να κάνουν πληρώνοντας). Θα πει ότι όταν τα έτοιμα τελειώσουν και θα παίζεται η ζωή μου και η ζωή των παιδιών μου θα σηκώσω κανα λάβαρο.

#3
iron

θξ για την ωραία προσθήκη ορισμού.

να διευκρινίσω κάτι, δεν εννοούσα μεγαλύτερους μισθούς από του μέσου ευρωπαίου, ίσα-ίσα εκεί οι μισθοί είναι ψηλότεροι. εννοούσα ότι εκτός από τους μισθούς, ο μέσος ευρωπαίος δεν έχει τίποτ' άλλο, ούτε σπίτι (πόσο μάλλον σπίτια), ούτε χωράφι(α), ούτε χρυσό, ούτε ντε και καλά αυτοκίνητο (ενώ εδώ μιλάμε για αυτοκίνητα), κάτι τεσπα το οποίο θα εκποιήσει για να αυγατίσει την περιουσία του σε στιγμές οικονομικής ευρωστίας του κράτους, ή κάτι το οποίο θα σκοτώσει λίγο προτού βρεθεί στην ψάθα.

αυτά ως προς τον μέσο ευρωπαίο, επαναλαμβάνω. Γιατί αν πάμε πιο «κάτω», θα δούμε εκεί εικόνες που εδώ δεν έχουμε δει ποτέ και πιθανόν να μην δούμε, στην έκταση αυτή τουλάχιστον. Μην ξεχνάμε ότι η ροκ μουσική, για παράδειγμα, δεν θα μπορούσε ποτέ να πρωτοβγει από μια χώρα σαν την ελλάδα (και μη μου πείτε ότι έχουμε ελληνική ροκ). αυτό το λίγο, λέει ήδη πολλά.

η δε εμπιστοσύνη προς την κρατική πρόνοια είναι εμπιστοσύνη προς εμάς τους ίδιους. το κομπόδεμα είναι κατά τη γνώμη μου η επιφύλαξη του κλειστού ανθρώπου, του ατομικιστή, που, όπως λέει και ο Θερβάντες, νομίζει ότι «η μεγαλοσύνη των μεγάλων μετριέται με τη μικρότητα της δικής του ψυχής». Οι λοιποί ευρωπαίοι είναι συσπειρωμένοι και ενωμένοι ως προς τα θέματα αυτά, δεν είναι παρτάκηδες σε βαθμό εθνικού σπορ και το κυριότερο: εμπιστεύονται αλλήλους σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό απ' ό,τι εμείς.

και το θέμα είναι πως όταν πρέπει να σηκωθεί το λάβαρο (όπως γίνεται και με το όταν πρέπει να ζητηθεί μια συγνώμη) είναι ήδη αργά. Λάβαρο έπρεπε, πχ, ο ελληνικός λαός να είχε σηκώσει από την εποχή της Αυλής της Μιμής κι έπειτα, κι όχι να Μιμηθεί τη Μιμή.

τεσπα. αυτά. σκατά.

#4
MXΣ

δημοσιογράφοι αυτά τα έτοιμα, τα βαφτίζουν και «λίπος» που υπάρχει ακόμη στους Έλληνες (και πρέπει να καεί...). Έξυπνοι άνθρωποι...

#5
betatzis

#6
MXΣ

#7
Galadriel

όχι προσθήκη ορισμού καλέ, το παράπονο με πήρε για κάτι συνταξιούχους που δουλεύανε μια ζωή και τώρα τρώνε από τα έτοιμα αλλά δεν θα τους φτάσουν για πολύ... Και ναι, κοίτα γύρω γύρω ποια εμπιστοσύνη στον από δίπλα και στο έθνος, χρόοοονια τώρα...