Υβριστικός, μειωτικός και απύθμενου ρατσισμού χαρακτηρισμός για άτομα ΑμεΑ με βαριά αναπηρία, τα οποία χρειάζονται αναπηρικό καροτσάκι προκειμένου να μπορούν να μετακινηθούν. Επισήμως, η καθήλωση σε καροτσάκι μεταφράζεται σε τουλάχιστον 80% σωματική αναπηρία.

Η λέξη είναι αρκετά παλιά, αλλά επανήλθε στο προσκήνιο αφού χρησιμοποιήθηκε από τον Γιώργο Αυτιά αναφορικά με τον υπουργό οικονομικών της Γερμανίας, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Την σκυτάλη από τον Αυτιά πήρανε έπειτα οι υπόλοιποι, επώνυμοι και ανώνυμοι αυτιάδες του διαδικτύου. Με τα γνωστά εμετικά αποτελέσματα.

Το κόμπλεξ, οι διακρίσεις κι ο κοινωνικός στιγματισμός απέναντι στους ανθρώπους με αναπηρία είναι γνωστή και πανάρχαιη ιστορία που υφίσταται και που θα συνεχίσει να υφίσταται στον αιώνα τον άπαντα, ή τουλάχιστον μέχρι η ιατρική και η βιοτεχνολογία να μπορέσει με κάποιο τρόπο να μετριάσει ή να εξαλείψει τις παθήσεις αυτές. Έχει ενδιαφέρον, ωστόσο, το γεγονός ότι η λαϊκή παράδοση και η μυθολογία σε διάφορες χώρες, τόσο της Ανατολής όσο και της Δύσης, φροντίζει να εξισορροπεί την σωματική αναπηρία με άλλα ταλέντα, τόσο ανθρώπινα (π.χ. αυξημένη νοημοσύνη ή αντίληψη) όσο και υποχθόνια, δηλώνοντας με αυτόν τον τρόπο τον έμμεσο φόβο της κοινωνίας απέναντι στους ανθρώπους αυτούς, τους «λειψούς». Η εξισορροπητική αυτή τάση συνεχίζει να υφίσταται ακόμη και σήμερα σε διάφορες μορφές ψυχαγωγίας (π.χ. τηλεοπτικές σειρές, κινηματογράφος, λογοτεχνία, κόμικς), αφενός για λόγους πολιτικής ορθότητας, αφετέρου όμως καθοδηγούμενη εμμέσως από την αμηχανία και τον τρόμο που εξακολουθεί να υφίσταται όταν κάποιος καλείται να συνδιαλλαγεί μαζί τους.

  1. Αφορά πάλι τον Σόιμπλε, που μπορεί να μην συμπαθούμε γιατί μας δυσκολεύει με τα οικονομικά και νοιάζεται για τα συμφέροντα της χώρας του, όπως θα έπρεπε να κάνουν και οι δικοί μας.
    Έναν άνθρωπο ανάπηρο όμως, τον οποίο ο καλός Έλληνας Δημοσιογράφος κοροϊδεύει ως «καροτσάκια». (Και μάλιστα αφήνοντας υπονοούμενα ότι η γυναίκα του τον έπιασε με άλλη γυναίκα ή κάτι τέτοιο. Πράγματα που έκτοτε αναπαράγονται άκριτα από Ελληναράδες στα μπλογκς και στο facebook...) (Από εδώ)

  2. Ναι η πουτάνα, ήταν η καλύτερη.Τον καροτσακια τον καθαρισε για πλακα. (Από εδώ, ακατάλληλο κάτω των 18. Για να μην τρέχετε, αναφέρεται στην ταινία Χ-ΜΕΝ ΙΙΙ: The final stand, κι ο καροτσάκιας είναι ο καθηγητής Τσαρλς Εξέιβιερ, κατά κόσμον Professor X).

  3. Είμαι συνταξιούχος στα 59 μου,παραπληγικός, παραιτήθηκα από τη δικηγορία προ πέντε ετών, και από τότε κάνω, με το καρότσι μου,ταξίδια όσα δεν έκανα στη ζωή μου!Προ μηνών αγόρασα ένα εισιτήριο για τη Βενεζουέλα, από 3 έως 31 Μαρτίου 2011, αλλά βλέπω ότι τα προσβάσιμα ξενοδοχεία στο Καράκας είναι λίγα και ακριβά. Το ζυγίζω αν θα κάνω αυτό το ταξίδι, και θα ήθελα τη γνώμη σας, τις εμπειρίες σας όσων έχουν πρόσφατα ταξιδέψει εκεί, και ό,τι άλλο μπορεί να με διευκολύνει να αποφασίσω. Δηλαδή, υπάρχει κάποιο καλό ξενοδοχείο που γνωρίζετε, ή αν μπορώ να νοικιάσω ένα προσβάσιμο σπίτι για ένα μήνα που θα μείνω, ή αν υπάρχει η δυνατότητα να μείνω λίγες μέρες στο Καράκας και να περάσω το περισσότερο κάπου αλλού, κοντά κατά κάποιο τρόπο,που να είναι καλύτερα και για μένα, τον ...καροτσάκια!Δηλαδή, σκέφτομαι, αν δεν βρίσκω στη Βενεζουέλα, μήπως είναι εύκολο να πάρω εκείθεν ένα αερόπλανο για μιαν άλλη χώρα της περιοχής, με καλύτερους όρους διαβιώσεως για μένα, και, κατά τα τέλη Μαρτίου, επιστρέφω στο Καράκας για την πτήση μου στην Ευρώπη; (Από εδώ)

  4. Είχαμε 170 καλεσμένους, από τους οποίους τουλάχιστον οι μισοί ήταν ανάπηροι. Σε περίπτωση πυρκαγιάς ή άλλου ατυχήματος, τα αποτελέσματα θα ήταν αναμφίβολα τραγικά, καθώς η σύνθεση του κοινού αποτελούσε ωρολογιακή βόμβα από άποψη ασφαλείας. Και περιττό να πω πόσες εφιαλτικές ώρες χρειάστηκαν για να αποφασίσουμε ποιος θα κάτσει πού. Οι καροτσάκηδες και οι γκαβοί έπρεπε να έχουν αρκετό χώρο για να κινούνται ελεύθερα. Οι κουφοί φίλοι μας έπρεπε να καθίσουν μπροστά μπροστά, ώστε να μπορούν να διαβάζουν τα χείλη μας. Οι αγοραφοβικοί έπρεπε να καθίσουν κοντά στην έξοδο, ώστε να μπορούν να την κάνουν στα γρήγορα. Οι σκύλοι οδηγοί έπρεπε να έχουν το δικό τους χώρο, όπως επίσης και οι βοηθοί. Να τα βράσω τα περιοδικά που κυκλοφορούν για τις νύφες και το πώς να σχεδιάσεις τον τέλειο γάμο – μόνες μας τα σκεφτήκαμε όλα! (Από εδώ)

Got a better definition? Add it!

Published

#1
perkins

Στενοχωρια...ουφ.

#2
Galadriel

Το τελευταίο παράδειγμα τι να πω... στην αρχή εκνευρίστηκα που το διάβασα μετά πήγα στο σάιτ και είδα τι έπαιζε. Άλλος ένας εξαιρετικός ορισμός, αλλά πολύ στενάχωρος βρε κάδμε μου.

#3
Mr. Cadmus

Ευχαριστώ για τα σχόλια. Λυπάμαι αν σας στεναχώρησα.

Τα του Καίσαρος τω Καίσαρι: Σπεκ στον Akindynos, του οποίου το επικό σχόλιο σε αυτό το νήμα αποτέλεσε τη βάση συγγραφής της τρίτης παραγράφου. Ακίνδυνε, αν το διαβάσεις ποτέ αυτό, το λήμμα δεν θα ήταν το ίδιο χωρίς τη δική σου συνεισφορά, έστω κι αυτή ήταν εν αγνοία σου. Ρισπέκτ και πάλι.

#4
Nick Sinister

Σπέκια και από μενα κυρ- Κάδμε. Δαιμονικά εύστοχος ορισμός! Βέβαια, ακόμα πιο λυπηρή και από τον ορισμό είναι η πραγματικότητα, όπου, δυστυχώς, πάλι επιβεβαιώνεται ο Σαρτρ όταν λέει ότι «κόλαση είναι οι άλλοι».

#5
allivegp

Μπράβο, Μρ Κάδμους ισορρόπησες εξαιρετικά πάνω σε τεντωμένο σχοινί χωρίς να σε φάνε οι κροκόδειλοι (όλοι εμείς.)

#6
deathphilosophy

Πολύ καλός ο ορισμός, μπράβο...

#7
allivegp

Στο γ' μήδι, γνωστή συγγραφέας/αρθρογράφος αναφέρεται σε γερμανό υπ. οικ. και στο ενδεχόμενο αυτός να μεταδώσει τον ιό των χοίρων σε γερμανίδα καγκελάριο.