μην και

Μην και το παραλείψουμε το τυχόν, να το σώσουμε ως slang;

Οκ, και μπορούμε να αναφέρουμε το τυχόν στην ετυμολογία

Εγένετο.

μπράβο, όλα αυτά τα λημματάκια, που δεν είναι και τπτ σπουδαίο αλλά είναι απολύτως χρήσιμα, τα έχω για ξύλινη σλανγκ ή κλισέ.

η ξύλινη είναι ένα συγκεντρωτικό λήμμα που δεν ξέρω αν θα προλάβω να κάνω σε αυτή τη ζωή. εμένα με βοηθάει να τα βάζετε ένα ένα, και μπράβο.

τι είναι ξύλινη σλανγκ, είναι όπως η ξύλινη γλώσσα, τυποποιημένες εκφράσεις που τις λέμε γιατί βαριόμαστε να πούμε κάτι πρωτότυπο;

Αυτό το «μην και μου προτείνει η Σόφη να βγούμε» (δηλαδή κάτι επιθυμητό), μου θύμισε τη στιχομυθία:
[I]- Έτοιμος για έξω;
- Έτοιμος. Να πάρω λες και καπότες;
- Ε, πάρε μωρέ, αχρείαστες νά 'ναι...[/I]

ναι έαρ, αυτό εννοώ, στερεότυπα λεκτικά σχήματα τα οποία επαναλαμβάνουμε λίγο πολύ χωρίς να τα νιώθουμε και τόσο (παρόλο που ο καθένας έχει τις προσωπικές φαβορίτες του). χιλιάδες, δεν το συζητώ. και η λεξικογραφική μου απορία είναι: καλύτερα να μπουν ένα-ένα και μετά να συγκεντρωθούν σε ένα λήμμα, ή μόνο το δεύτερο;

(άλλο θέμα που δεν πρόκειται να με κάψει εντός του μήνα αύγουστου, πιθανόν και του σεπτ., τεσπα το αναφέρω μιας και τα λέμε τώρα)

το αν είναι σλανγκ ή όχι, νταξ, μάλλον καθομιλουμένη είναι, αλλά χωράνε και δω, εφόσον έχουν μια απόχρωση μαγκιάς ενίοτε (πχ τα κλασικά ναούμ', τεσπα, νταξ, ίσα κλπ. ή άλλα, γραμματικές μορφές δηλαδή όπως το παρόν λήμμα ή η γαμοσλανγκοτέτοια (σλανγκογραμματική)).

κλπκλπ. τεράστια κουβέντα και κάνει ζέστη.

πιστεύω ironick ότι θα υπάρχουν ατέλειωτες συζητήσεις για το ποια λήμματα πρέπει να μπουν στα ξύλινα και ποια όχι :)

ω ναι!!! φαντάσου ότι είναι ένας από τους λόγους που τα έχω παίξει με το συγκεντρωτικό: έχει απλώσει τόσο πολύ που έχω χάσει το μπούσουλα, τις συζητήσεις αυτές τις κάνω πρωτίστως με τον εαυτό μου και εννοείται ότι θα ακολουθήσουν άλλες κι άλλες τόσες αφού το καταχωρίσω. Αλλά οκ, τουλάχιστον θα αναπτερωθεί πάλι το γλωσσολογικό μας ενδιαφέρον! υπεμονή λοιπόν, θα. στο μεταξύ, ψαρεύω ό,τι βγαίνει!

@vrastaman: εκτός από το τυχόν, μπορούμε να παραλείψουμε και το και, τι φοβάσαι, μη σου χαλάσει το μανικιούρ;