Ένας ακόμη νεολογισμός γιά το facebook, λογοπαικτικός και μάλλον απαξιωτικού χαρακτήρος, όπως υπαινίσσεται το δεύτερο συνθετικό του.
Μ' έχει φάει η κόρη μου να μπώ στο φατσιμπούκι. Εγώ όμως βράχος. Προτιμώ να συναγελάζομαι διαδικτυακώς με ανθρώπους «της ημετέρας Κ.Α.Β.Λ.Α.ς μετέχοντας», ήγουν με λεξίκαυλους. Όχι να βγάζω τα σώψυχά μου στον πάσα ένα, έτσι τουρλού και ως έτυχε.
4 comments
σφυρίζων
Δένει με τσι φεϊσμπουκλούδες!
donmhtsos
Μόλις επέστρεψα από τ' απογευματινά θελήματα (είμαι, βλέπεις ο μικρός της οικογένειας) και, «διανοητικώς μυρηκάζων» καθ' οδόν, ανεκάλυψα άλλον έναν εννοιολογικό υπαινιγμό του όρου, με μουσικές αναφορές.
Φατσιμπούκι: μαλακό κλαρίνο σε Φα μείζονα.
donmhtsos
Εδώ επίσης ταιριάζει και το παλιό χασικλίδικο άσμα (ελαφρώς πειραγμένο):
《Καλύτερα να πούλαγα κάστανα σε φουφούδες παρά που πήγα κι έμπλεξα - ο μπαγλαμάς - μ' αυτές τις φε'ι'σμπουκλούδες.》
donmhtsos
Το οπτικό σχόλιο του Μεγάλου Χάν 《εβεβαίου του λόγου το ασφαλές》