παντώ

Εδώ το "του πάντηξε" μάλλον έχει όλες τις σημασίες, συναντώ / στέκομαι απέναντι / εμποδίζω.

Τούτ' η φωνή κι η ταραχή, της μάχης το σημάδι

ήτονε του Ρωτόκριτου, που ως είδε κι ειν' ομάδι

ο αφέντης με το φίλον του σε κίντυνο θανάτου,

τσι σκάλες αντιπάτησε και σφίγγει τ' άρματά του.

Ο πρώτος που του πάντηξε ήτο δικός του ρήγα

του Βλάχου, και καθημερνό σε μιά βουλήν εσμίγα,

και δίδει του μιά κονταρά και το κοντάρι εμπήχτη

εις το λαιμό 'ποκατωθιό και χάμαι τόνε ρίχτει [...]

Ερωτόκριτος Δ 1153-1160

Τι ωραία, Ερωτόκριτος...

Δεινόσα είσαι όντως μερακλής! Νά'σαι καλά!

Τι ωραία βρε, πάμε καλά? Τον έσφαξε τον άθρωπα σαν το κατσίκι, τούχωσε τη γκουμούτσα στο λαρύγγι, ωραία το λες αυτό?

Όλα είν' ωραία στον Ερωτό, ακόμα κι οι σφαγές..

Οπότε, άμα βρεθεί ένας καλός ποιητής να τα εξιστορήσει, όλα δικαιώνονται;

Χριστέ και Παναγία μου και Χριστοπαναγία

Hell Yeah ανακράζουσα μας έσφαξε η αγία :-Ρ

Η δουλειά των ποιητών από Όμηρο κι Αισχύλο μέχρι Sexπυρ, Ντίκενς κι όποιον θες, είχε πολύ βία πάντα να εξιστορήσει, όχι να δικαιώσει -πού το βρήκες αυτό;

Ε ναι τί; Όλα αυτά τα έπη, sagas, ταινίες κλπ που ανατρέφουν από πάντα την ανθρωπότητα τι άλλο από γλυκοειπωμένες αλληλοσφαγές είναι;

Κοτσάρεις κι ένα "ιερό σκοπό" κι ένα "αγνό κίνητρο" και να κι η δικαίωση...

Κάτσε βρε ξερ, δε φταίνε οι ποιητές που τα λένε, φταίνε οι άλλοι που τα κάνουνε. Τι, θα πετάξουμε την Ιλιάδα δλδ? (όχι τπτ άλλο, προσφάτως την ξαναγόρασα)

Σαν τη Οδύσσεια δεν έχει....

Δεν είπα πως φταίνε οι ποιητές, αλλοίμονο, αυτοί είναι "εργαλεία" που τη χρήση τους την καθορίζουν άλλοι...

Υπάρχει κι αυτό, μα το θέμα είναι η κληρονομιά των ποιητών, αυτός ο καθρέφτης αυτογνωσίας που μας αφήνουν πίσω.

Ποιητές, αυτοί οι λαπάδες...

Μα κι αυτό είναι στο πλαίσιο της χρήσης των εργαλείων. Ενίοτε δε, είναι περισσότερο εκτιμητέο το έργο καθαυτό από αυτό που περιγράφει (το story να το πώ;). Εκεί την πατάμε (εκεί πάνε τα περι δικαίωσης αδικαιολόγητων)

Αν σε κατάλαβα (που δεν είμαι σίγουρος), ε ναι, το έργο είναι εκτιμητέο, η περιγραφή της σφαγής, όχι η ίδια η σφαγή. Τη σφαγή την ένιωσαν στο πετσί τους τα γυναικόπαιδα της όποιας Τροίας, κι έτσι ξέρουν να εκτιμήσουν την όποια Ιλιάδα, βάσει των συναισθημάτων που τους προκαλεί. Τώρα, αν ο βασιλιάς - ακροατής (και πολλάκις χορηγός) του βάρδου αποκομίζει και αναπολεί άλλα πράματα από την ποίηση, άλλο καπέλο. Γμτ, αυτά θέλουνε πολύ κρασί αλλά εκεί που είσαι, ήντα να σου κάμω...

Αυτό ακριβώς! ιδίως η τελευταία πρόταση...

Μαλακίες έλεγα. Μπύρα πίνω.

Εκεί θα τα χαλάσουμε;

Οχι

Εγώ πίνω απ' όλα!

Κι εγώ. Μπορώ να πιώ ακόμα και λιωμένο μολύβι (αλλά μόνο μία φορά).

Δούλεψα 2 φορες από 2 περ. χρόνια ('90-'92 και '99-'02 ενδιαμέσως μπάρκαρα) σε εργοστάσιο μπαταριων αυτ/των και επαθα 4 φορές μολυβδίαση -η τρίτη είχε και αρσενικό σαν πρόσμιξη, από το γιουγκοσλάβικο μολύβι που έφερνε ο Μυτιληναίος (ο γνωστος)- η τέταρτη ήταν "καλή" και δεν ξαναπήγα.

Κατα τις αναλύσεις ήμουν το μόνο Heavy Metal με χαρτί γιατρού να το βεβαιώνει...

Τέσσερις ρε θηρίο? Πολύ κακιά καργιόλα, ελπίζω να μη σου άφησε κουσούρι.

Μεταλάς και με τον νόμο!

Το μολύβι ουργαίνει... (για τα άλλα, θα δειξουν όλα με τον καιρό) πάντως τότε στην 4η είχα πιάσει αιματοκρίτη 26 (το αίμα γίνεται νερό)

Down boy!