Το φάλτσο, η λάθος νότα (κυρίως σε συμφραζόμενα ελληνικής λαϊκής μουσικής).
- Με τον Μπάμπη εγώ δεν ξαναπαίζω.
- Γιατί ρε Μικέ; Πού θα βρούμε δεύτερο μπουζούκι δυό μέρες πρίν τη συναυλία;
- Στις πέντε πενιές του η μια ειναι πράσινη ρε. Καλύτερα να παίξω μόνος μου να 'ούμε.
Σωστός ο πάτερ.
Τη λέξη τη χρησιμοποιούν και οι ροκάδες.
Ετυμολογικό σχόλιο (με κάθε επιφύλαξη, δεν το έχω διασταυρώσει από πουθενά, μια υπόθεση κάνω): στο ουσιαστικοποιημένο επίθετο η πράσινη, προφανώς εννοείται η λέξη νότα. Η «πράσινη νότα» λοιπόν, με τη σημασία της λάθος νότας, πρέπει να είναι όρος που βγήκε κατ' αναλογίαν προς την «μπλε νότα» (blue note). Οι μπλε νότες είναι νότες που δεν ανήκουν στην κλίμακα ενός κομματιού, προέρχονται από την προσπάθεια των παλιών νέγρων της Αμερικής να αποδώσουν με τα δυτικά όργανα κάποιες νότες της αφρικάνικης παράδοσης που δεν υπάρχουν ολωσδιόλου στη δυτική μουσική και δεν τις πιάνουν τα δικά της όργανα, και κατέληξαν να γίνουν χαρακτηριστικό στοιχείο της παλιάς μπλουζ και τζαζ μουσικής.
περί κιναισθησίας (synaesthesia) έχετε ακούσει; μέγας οπαδός ο Σκριάμπιν. Σημαίνει ότι κάθε νότα έχει στο μυαλό μας από ένα χρώμα, ακόμα και από ένα ξεχωριστό άρωμα / γεύση για μερικούς. Ακούγεται παπαριά, αλλά ισχύει, εγώ ως παιδί το έβλεπα έτσι το πράμα, άγνωστο γιατί, και το 'χω ακόμα. Ντο γκρι, ρε κόκκινο, μι μπλε, φα κίτρινο, σολ πράσινο, λα λευκό, σι καφέ. Οι διεσο-υφέσεις, ω του μπανάλ, μαύρο. Είχα όνειρο ένα μηχάνημα που να παίζει με τα χρώματα αυτά, αλλά πάλι ο Σκριάμπιν, με πρόλαβε.
Για να μην σας πω για τις μέρες της εβδομάδας και για τους μήνες μου.
«Στις πέντε πενιές του η μία είναι σόλ» λοιπόν;...
Ιρονίκ σε ζηλεύω. Ξέρω απο παλιά για το φαινόμενο αυτό αλλα δέν έχω συναντήσει ποτέ κανέναν τέτοιον απ' όσο ξέρω. Θά 'χε πλάκα να τα λέγαμε αυτά απο κοντά.
Τέ'ς πά'. Η ετυμολογική πρόταση του Άλλου πολύ ενδιαφέρουσα (αμάν βρε Άλλε, μας έχεις πήξει στα ενδιαφέροντα, τί θα γίνει μ' αυτήν τη δουλειά;...). Θα κοιτάξω να την διασταυρώσω -έχω επαφή με κάτι παλιούς λαϊκούς- και θα επανέλθω.
α, βικάρ, θα συναντηθούμε να σου δώσω αυτόγραφο. Όχι βέβαια πως υπάρχει λόγος να ζηλέψεις κάτι, δεν προσθέτει τίποτα το φαινόμενο αυτό στη ζωή του ανθρώπου, τραστ μι. μα τίποτα! απλώς, είναι.
η αλήθεια είναι πως για τις φάλτσες νότες δεν έχω χρώμα! είναι απλώς ένα χάος. Σα να πέφτει χιόνι στην τηλεόραση (για μας τους παλιούς. Κάτι μικρά εδώ μέσα δεν θα καταλάβουν τι λέω, χα!).
Ούτε για πλάκα κόκκινο η Παρασκευή. Η Παρασκευή είναι γαλανή και όσο πλησιάζει το Σάββατο γίνεται όλο και πιο μωβ για να φτάσει την Κυριακή να γίνει ρόδινο.
Ετυμολογικά είναι σχεδόν σωστός ο άλλος. Η πράσινη νότα προέκυψε κατά χιουμοριστική αναλογία των μπλέ νοτών που χρησιμοποιήθηκαν και χρησιμοποιούνται στην μπλούζ μουσική. Οι μπλε νότες είναι νότες εκτός της κύριας κλίμακας ενός κομματιού είτε αυτη είναι μινόρε, η ματζόρε ή κάθε άλλη. Οι νότες αυτές υπάρχουν και στην δυτική μουσική απλά η χρήση τους είναι ανορθόδοξη πάνω απο το αρμονικό υπόβαθρο στο οποίο στηρίζεται το τραγούδι και οφείλεται στην φυσική τάση των αφροαμερικανών να τραγουδούν καποιες νότες σε ελαφρώς χαμηλότερη συχνότητα απο την «σωστή», πραγμα που έδωσε και στα μπλούζ το χαρακτηριστικό τους ηχόχρωμα.
Άνθρωπος της πιάτσας λοιπόν μου λέει οτι πρωτάκουσε τη λέξη το 72, απο μπουζουξή ενεργό απ' τα τέλη δεκαετίας Εξήντα. (Και μου είπε και άλλα, έπονται καναδυό λήμματα σε κάπα σίγμα...)
Δέν εχω ρωτήσει ακόμα πολύ τριγύρω, αλλα θα μου φαινόταν τελικά μάλλον παράξενο να είναι πολύ παλιότερο. Πιχί, ξέρει κανένας ν' αναφέρονται σε στίχους οι πράσινες; Και τελικά, άν όντως είναι έτσι και είναι καινούργια κουβέντα σχετικά, η σύνδεση με τις μπλουνότες φαίνεται λίγο πιό πειστική (η μπλούζ και η τζάζ θα ήταν ήδη αρκετά γνωστά στην ελλάδα, τουλάχιστον στους μουσικούς, ωστε η ειρωνεία να έστεκε).
13 comments
Ο ΑΛΛΟΣ
Σωστός ο πάτερ. Τη λέξη τη χρησιμοποιούν και οι ροκάδες.
Ετυμολογικό σχόλιο (με κάθε επιφύλαξη, δεν το έχω διασταυρώσει από πουθενά, μια υπόθεση κάνω): στο ουσιαστικοποιημένο επίθετο η πράσινη, προφανώς εννοείται η λέξη νότα. Η «πράσινη νότα» λοιπόν, με τη σημασία της λάθος νότας, πρέπει να είναι όρος που βγήκε κατ' αναλογίαν προς την «μπλε νότα» (blue note). Οι μπλε νότες είναι νότες που δεν ανήκουν στην κλίμακα ενός κομματιού, προέρχονται από την προσπάθεια των παλιών νέγρων της Αμερικής να αποδώσουν με τα δυτικά όργανα κάποιες νότες της αφρικάνικης παράδοσης που δεν υπάρχουν ολωσδιόλου στη δυτική μουσική και δεν τις πιάνουν τα δικά της όργανα, και κατέληξαν να γίνουν χαρακτηριστικό στοιχείο της παλιάς μπλουζ και τζαζ μουσικής.
Ο ΑΛΛΟΣ
Η υπερβολική δόση φάλτσων δηλώνεται και με διάφορες αυτοσχέδιες εκφράσεις που έχουν την αφετηρία τους σ' αυτή τη λέξη: πρασινάδες, λιβάδια κλπ..
iron
περί κιναισθησίας (synaesthesia) έχετε ακούσει; μέγας οπαδός ο Σκριάμπιν. Σημαίνει ότι κάθε νότα έχει στο μυαλό μας από ένα χρώμα, ακόμα και από ένα ξεχωριστό άρωμα / γεύση για μερικούς. Ακούγεται παπαριά, αλλά ισχύει, εγώ ως παιδί το έβλεπα έτσι το πράμα, άγνωστο γιατί, και το 'χω ακόμα. Ντο γκρι, ρε κόκκινο, μι μπλε, φα κίτρινο, σολ πράσινο, λα λευκό, σι καφέ. Οι διεσο-υφέσεις, ω του μπανάλ, μαύρο. Είχα όνειρο ένα μηχάνημα που να παίζει με τα χρώματα αυτά, αλλά πάλι ο Σκριάμπιν, με πρόλαβε.
Για να μην σας πω για τις μέρες της εβδομάδας και για τους μήνες μου.
περισσότερα στο http://en.wikipedia.org/wiki/Synaesthesia
vikar
«Στις πέντε πενιές του η μία είναι σόλ» λοιπόν;...
Ιρονίκ σε ζηλεύω. Ξέρω απο παλιά για το φαινόμενο αυτό αλλα δέν έχω συναντήσει ποτέ κανέναν τέτοιον απ' όσο ξέρω. Θά 'χε πλάκα να τα λέγαμε αυτά απο κοντά.
Τέ'ς πά'. Η ετυμολογική πρόταση του Άλλου πολύ ενδιαφέρουσα (αμάν βρε Άλλε, μας έχεις πήξει στα ενδιαφέροντα, τί θα γίνει μ' αυτήν τη δουλειά;...). Θα κοιτάξω να την διασταυρώσω -έχω επαφή με κάτι παλιούς λαϊκούς- και θα επανέλθω.
αναμορφοποίηση σε markdown
iron
α, βικάρ, θα συναντηθούμε να σου δώσω αυτόγραφο. Όχι βέβαια πως υπάρχει λόγος να ζηλέψεις κάτι, δεν προσθέτει τίποτα το φαινόμενο αυτό στη ζωή του ανθρώπου, τραστ μι. μα τίποτα! απλώς, είναι.
iron
η αλήθεια είναι πως για τις φάλτσες νότες δεν έχω χρώμα! είναι απλώς ένα χάος. Σα να πέφτει χιόνι στην τηλεόραση (για μας τους παλιούς. Κάτι μικρά εδώ μέσα δεν θα καταλάβουν τι λέω, χα!).
Galadriel
Χιόνι στην τηλεόραση!!! Τίπες τώρα!!!
Jonas
Χιόνι βλεπω κι εγώ, όταν ακούω όμως άλλα ωραία πραγματάκια, βλέπε Jesus and Mary Chain (όπως κάνω τώρα!)
Αλάριχος Τεκέλογλου
Μέρες της εβδομάδος μετά συναισθησίας: Δευτέρα = πράσινη, Τρίτη = κίτρινη, Τετάρτη = πορτοκαλί, Πέμπτη = πιο βαθύ πορτοκαλί, Παρασκευή = κόκκινο, Σάββατο = λευκό, Κυριακή = (πάλι) κόκκινο (λίγο πιο θαμπό).
Galadriel
Ούτε για πλάκα κόκκινο η Παρασκευή. Η Παρασκευή είναι γαλανή και όσο πλησιάζει το Σάββατο γίνεται όλο και πιο μωβ για να φτάσει την Κυριακή να γίνει ρόδινο.
jesus
@ μες: χιόνι
solid.aqua
Ετυμολογικά είναι σχεδόν σωστός ο άλλος. Η πράσινη νότα προέκυψε κατά χιουμοριστική αναλογία των μπλέ νοτών που χρησιμοποιήθηκαν και χρησιμοποιούνται στην μπλούζ μουσική. Οι μπλε νότες είναι νότες εκτός της κύριας κλίμακας ενός κομματιού είτε αυτη είναι μινόρε, η ματζόρε ή κάθε άλλη. Οι νότες αυτές υπάρχουν και στην δυτική μουσική απλά η χρήση τους είναι ανορθόδοξη πάνω απο το αρμονικό υπόβαθρο στο οποίο στηρίζεται το τραγούδι και οφείλεται στην φυσική τάση των αφροαμερικανών να τραγουδούν καποιες νότες σε ελαφρώς χαμηλότερη συχνότητα απο την «σωστή», πραγμα που έδωσε και στα μπλούζ το χαρακτηριστικό τους ηχόχρωμα.
vikar
Άνθρωπος της πιάτσας λοιπόν μου λέει οτι πρωτάκουσε τη λέξη το 72, απο μπουζουξή ενεργό απ' τα τέλη δεκαετίας Εξήντα. (Και μου είπε και άλλα, έπονται καναδυό λήμματα σε κάπα σίγμα...)
Δέν εχω ρωτήσει ακόμα πολύ τριγύρω, αλλα θα μου φαινόταν τελικά μάλλον παράξενο να είναι πολύ παλιότερο. Πιχί, ξέρει κανένας ν' αναφέρονται σε στίχους οι πράσινες; Και τελικά, άν όντως είναι έτσι και είναι καινούργια κουβέντα σχετικά, η σύνδεση με τις μπλουνότες φαίνεται λίγο πιό πειστική (η μπλούζ και η τζάζ θα ήταν ήδη αρκετά γνωστά στην ελλάδα, τουλάχιστον στους μουσικούς, ωστε η ειρωνεία να έστεκε).