παντελονίσκημι

ενδιαφέρον φαινόμενο, που έχει κ ο ρτπ σ' αυτό το παράδειγμα, είναι η ανακολουθία των χρόνων στις προτάσεις. δεν ξέρω αν έχει αργκοτικό περιεχόμενο, αλλά έχω την εντύπωση ότι στ' αμερικάνινα των ταινιών κ στα γαλλικά που ξέρω δεν παίζει ή τουλάστιχον δεν παίζει τόσο συστηματικά όσο στα 'λληνικά.

Τον ιστορικό ενεστώτα εννοείς;
(Η φιλολογού μου θα χαμογελά, εκει ψηλα...)

ξέρεις πολλά πράματα εσύ...
εννοώ όμως ότι η φράση ξεκινάει σε ενεστώτα κ μετά το γυρίζει καπάκι σε αόριστο. νομίζω ότι πχ στα γαλλικά δεν το πολυκάνεις αυτό, ενώ στα ελληνικά το κάνεις χαλαρότερα. αλλά απλά νομίζω.

Ιστορικό ενεστώτα το λένε και είναι απλό. Έχει γλωσσικό ενδιαφέρον για την ελληνική γλώσσα, αλλά δεν νομίζω ότι πρόκειται για σλανγκικό φαινόμενο. Παρεμπίπταμπλυ, βρήκα ενδιαφέρον το τέλος αυτού του ποστ για τον προεκλογικό ενεστώτα, ήτοι πώς ο ενεστώτας έχει αντικαταστήσει τον μέλλοντα στον πολιτικό λόγο.

ενδιαφέροντα αυτά που λέτε, αλλά επαναλαμβάνω.

το φαινόμενο του ιστορικού ενεστώτα είναι κλασσικό, λογοτεχνικό και ό,τι. η διαφορά ανάμεσα στο λινκ που δίνεις είναι ότι όλη η φράση με το μωάμεθ είναι στον ίδιο χρόνο. στο παράδειγμα του ρτπ το γυρίζει καπάκι σε αόριστο. αυτό το έχω δει να είναι αποδεκτό ως σωστό μόνο στα ελληνικά.

ο προεκλογικός ενεστώτας ακούγεται άκρως ενδιαφέρων, όπως κ η προστακτική σε χρόνο μέλλοντα της μόδας «του χρόνου θα φορεθεί κτλ». δεν νομίζω όμως ότι είναι ελληνικό φαινόμενο.

Μπορείς να βρείς παράδειγμα οπου αυτό γίνεται όντως καπάκι; γιατι στο παράδειγμα του πονηρού μεσολαβούν και αποσιωπητικά, που εδώ μπορείς να πείς οτι παίζουν ρόλο.

Σε πρώτη ανάλυση μου φαίνεται ανοχή του (γρήγορου) προφορικού λόγου που μπορείς να έχεις και σ' άλλες γλώσσες. Αλλα κάτι μου λέει οτι έχεις ένα πόιντ (θέλουμε παραδείγματα)...

νομίζω ότι αν βγάλεις τ' αποσιωπητικά κ βάλεις ένα «και» λειτουργεί η φράση μια χαρά.

νομίζω ότι η αφήγηση (με αντεστραμμένη τη διαδοχή των χρόνων) «και κει που την είχα κάτω ξάπλα με τα πόδια 'νοιχτά, ε, της τραβάω έναν πούτσο...» χάνει πολύ χωρίς την ανακολουθία των χρόνων.