νομίζω;

Ιδιότροπη χρήση του «νομίζω», ως ερώτηση, στο τέλος αυστηρά πρότασης –σχετικά παλαιάς κοπής σλανγκ. Τώρα, τι περιέχει/περιείχε η προηγούμενη πρόταση...

Χμμμ, περιέχει/περιείχε βασικά ένα ακαταμάχητο επιχείρημα, μια απόδειξη για το επιχείρημα, που αντικρούει και εκμηδενίζει ότι είχε ειπωθεί πριν από τον ταπεινωμένο συνομιλητή-αντίπαλο. Περιείχε μια κωλοτρυπίδα τόσο μεγαλειώδη μέσα στο απροσδόκητό της και απροσδόκητη μέσα στο μεγαλείο της που κάνει ακόμα και αυτόν που την εξέφρασε να απορεί για αυτό που είπε («τι είπα πάλι ο πούστης!») –εξ ου και η ερωτηματική διατύπωση. Συνήθως δεν περιείχε παρά μια μαλακία, δηλαδή, αλλά το άτομο που το λέει είναι πάνω από όλα αυτά.

συζήτηση μπροστά στον υπολογιστήρα

- Εγώ πάντως νομίζω ότι αυτό το «νομίζω;» δεν το λέει κανείς πια...
- Μα γιατί το λες αυτό ρε μαλάκα, εγώ το ακούω συνέχεια...
- Μπα, εγώ νομίζω, δεν το λέει κανένας... μαλακίες λες...
- Μα γιατί ρε μαλάκα, δηλαδή, ο ψηλός δεν το λέει, ο χοντρός δεν το λέει, ο άλλος... Το λέει όλος ο κόσμος, βασικά, απλά είναι τόσο διαδεδομένο που δεν το παρατηρείς πια... Αυτό συμβαίνει σε πολλά πράγματα, πουχού...
- Ώχου ρε μαλάκα, άσε με να νομίζω να 'ούμε ότι δεν το λέει κανείς, άσε με ρε πούστη....
- ..................... Νά το ρε μαλάκα, το γράφει κι εδώ στο slang.gr... Νομίζω;
- Νομίζεις...

Hank

2009-01-23 13:38:03+00:00

Από τους πλέον εκνευριστικούς μπαμπαδισμούς. Να μην σου πω και παππουδισμούς, γιατί το έλεγε πολύ ο συχωρεμένος ο παππούς μου. Από μία ταινία, νομίζω με τον Μίμη Φωτόπουλο, που είχε γαμηθεί από την αρχή μέχρι το τέλος της ταινίας, ύστερα από κάθε σοφή ατάκα του να λέει: «Νομίζω; Ακριβολογώ; Ή υπερβάλλω;». Εννοείται ότι είχε μιλήσει τόσο ακριβοδίκαια προηγουμένως, που ο συνομιλητής ήταν ηθικά υποχρεωμένος να πει: «Ακριβολογείς». Αν παρ' ελπίδα διάλεγε μια από τις δύο άλλες επιλογές, ακολουθούσε καυγάς του στυλ: «Γιατί δηλαδή υπερβάλλω; Για κάνε τό μου λιανά τι εννοείς!». Ο παππούς μου έλεγε την ατάκα συνέχεια ως πολύ αστεία και την είχε κολλήσει και στον πατέρα μου. Βλ. και σωβρακολογείς;.

Σημειωτέον ότι έχει σλανγκική χροιά και το «νομίζεις!», που λέει ημιχαβαλεδιάρικα κάποιος για να δείξει για πλάκα πόσο αφελείς και ουτοπικές είναι οι απόψεις του συνομιλητή. Λ.χ. «Άντε πάμε να ξαναπάρουμε το Γιούρο!». «Νομίζεις!».