καλιαρντά2 more definitions

Η αλήθεια είναι οτι η διάλεκτος μάλλον άκμασε γύρω στα μέσα του αιώνα (βλέπε Χούντα) μιας και σκοπός της ηταν να μη γίνονται αντιληπτοί οι ομοφυλόφιλοι.

Σήμερα είναι άχρηστη, όχι μόνο επειδή έχει γνωστοποιηθεί η ύπαρξή της, αλλά και επειδή δεν κρύβονται πια οι ομοφυλόφιλοι. Να φανταστείς εχω ρωτήσει γκέι της ηλικίας μας και δεν ξέρουν καθόλου τί είναι!!!

Απάντηση στον Hank που ρώτησε εδώ

Διάφορες λέξεις στα καλιαρντά έρχονται απλά απο Ιταλικά-Γαλλικά-Αγγλικά-Τούρκικα. Άλλες είναι ηχομιμητικές. Οι πιο πολλές απλά είναι παράγωγα δύο λέξεων και δημιουργούν κάποια περιγραφική εικόνα, συνήθως ειρωνική-πρόστυχη (πχ το μέλι το λένε «ζουζουνοφλόκι»). Σε κάποιες απο αυτές κοτσάρουν αβέρτα καταλήξεις, χωρίς να τους νοιάζει το μήκος και η πολυπλοκότητα δημιουργώντας (φαινομενικά) άσχετες ακατάληπτες λέξεις: μαγνητομπερντές = χρέος > μαγνητομπερντεδιάζομαι = χρωστάω ή ακόμα χειρότερα (λατσονταμπουρκουαρισμένος :Ρ)

Ο Πετρόπουλος δίνει ετυμολογία, όπου την εντοπίζει (οι λέξεις που δεν ετυμολογούνται, είναι σχετικά λίγες). Και φυσικά ρίξε μια ματιά στα λήμματα εδώ για να πάρεις μια ιδέα αφού και εμείς προσπαθούμε να δινουμε ανάλυση

Απο όσο καταλαβαίνω οι λέξεις αυτές δημιουργούνται άνετα στις παρέες, θέλοντας να μιλήσεις πειραχτικά ή υποτιμητικά για κάτι (στην περίπτωσή τους, για τις γυναίκες, τους πολιτικούς και άλλα πράγματα που κατακρίνουν), με χαβαλέ και φαντασία. Άλλωστε είχαν γύρω σε έναν αιώνα την ευκαιρία να εξελιχτούν. Ο Πετρόπουλος θα λέει πιο πολλά στον πρόλογο του βιβλίου του, και θα κοιτάξω αν λέει κατι πιο αναλυτικά

Όπως και να έχει το λεξιλόγιο δεν είναι πιο ξένο απο αλλες διαλέκτους της ίδιας κατηγορίας (πχ στα «ρεμπέτικα» υπάρχει το ρήμα «κουσουλάρω» που είναι ανάλογο του «αβέλω»). Λέξεις του στρατού φάινονται το ίδιο ξένες στις γυναίκες, όπως πχ «γιωτομπαλιά» :)

Ἡ ἄποψι ὅτι τὰ καλιαρντὰ ἤκμασαν ἐπὶ Χούντας δὲν εἶναι σωστή. Τὴν ἐποχὴ ἐκείνη (1971) ἔγινε ἡ ὁμώνυμη ἔκδοσι τοῦ μακαρίτη περιθωριακοῦ λογίου Πετρόπουλου, ὅμως ἀπὸ νωρίτερα θυμᾶμαι ὅτι πηγαίναμε στὴν ταβέρνα τοῦ Στάκα (τέρμα Ἀχαρνῶν), ὁ ὁποῖος τραγουδοῦσε σχεδὸν ἀποκλειστικὰ στὰ καλιαρντά. Ἡ ταβέρνα ἦταν γεμάτη ἀπὸ μεγαλύτερης ἡλικίας κυναίδους, μὲ συμπεριφορὰ στὸ ὅριο τῆς εὐπρεπείας, οἱ ὁποῖοι μοῦ φαινόταν νὰ «νοσταλγοῦν τὰ παληά». Ἐπίσης ἐσύχναζαν κάθε εἴδους περίεργοι, ὅπως ἐμεῖς, φοιτηταὶ τότε, ἑλκόμενοι λόγῳ μικροαστισμοῦ ἀπὸ τὸ «περιθώριο». Ἡ μαρτυρία τοῦ πατέρα μου καὶ τοῦ νονοῦ μου, ποὺ «ἀλήτευαν» τὴ δεκαετία τοῦ ᾿20, λέει ὅτι τὰ καλιαρντὰ ἤκμαζαν τότε, ὁπότε εἶχαν πράγματι ἐπικοινωνιακὴ χρησιμότητα. Ἐπίσης θυμᾶμαι ὅτι στὴ δεκαετία τοῦ ᾿60 (ποὺ ἤμουν μικρός), καλιαρντὰ μιλοῦσε παρέα εὐπρεπῶν ὁμοφυλοφίλων σὲ γειτονικό μου σπίτι, προκειμένου νὰ μὴν καταλάβω κάτι σημαντικὸ γιὰ τὸ θέμα τους. Ὅταν ἐξεδόθη τὸ βιβλίο, ἐμένα μοῦ φαίνονταν ὅλα γνωστά, καὶ γι' αὐτὸ τὰ ἔμαθα ἀμέσως, καὶ τοὺς τὴν ἔσπαγα πολὺ ποὺ καταλάβαινα, ὁπότε τὸ κόψανε, κι ἔτσι ἔχασα τὸ practice. Ἡ ἐντύπωσί μου εἶναι ὅτι αὐτὴ ἡ ἐλλειπὴς καὶ προφορικὴ underground γλῶσσα πρέπει νὰ γεννήθηκε σιγὰ-σιγὰ τὴν ἐποχὴ τῶν κουτσαβάκηδων, προφανῶς γιὰ προστασία τοῦ «ἀπορρήτου τῶν ἐπικοινωνιῶν» στοὺς δημοσίους χώρους, πχ Ζάππειο, πλατεία Ψυρρῆ κλπ, ὅπου συνέρρεαν ὅλοι γιὰ ψωνιστῆρι.
Ὅσον ἀφορᾷ τὸν ὁρισμὸ ποὺ δίδεται παραπάνω, συμφωνῶ ὅτι τὰ σήμερα λεγόμενα καλιαρντὰ εἶναι ξεπεσμένα, λεξιπενικὰ καὶ ψευτισμένα, ὅπως καὶ ὅλα τὰ ἄλλα τῆς ἐποχῆς.

Σπεκ! Επιτέλους η γενιά του Βράστα και των σλανγκομούνων μας θα ξαναφαίνονται παιδάκια.

Έχεις λόγο που το κίναιδος (κινεί την αιδώ) το γράφεις με ύψιλον;

Φυσικά καὶ δὲν ἔχω λόγο. Πρόκειται περὶ λάθους ποὺ κάνω καμμιὰ φορὰ ἐκ παραδρομῆς καὶ εὐχαριστῶ γιὰ τὴν ἐπισήμανσι. Ὑπάρχει τρόπος διρθώσεως;

Ἐπειδὴ γράφαμε τὶς προάλλες γιὰ τὴν ἐποχὴ δημιουργίας ἢ ἀκμῆς τῆς λιάρντας: Ὑπάρχει ἡ φοβερὴ λέξι Βενιζελοδοσμένη=Κωνσταντινούπολις, ἡ ὁποία προφανῶς παραπέμπει στὰ γνωστὰ-ἄγνωστα γεγονότα τῆς Μικρασιατικῆς καταστροφῆς, συνεπῶς δίνει ἕνα στοιχεῖο παρουσίας τοῦ ἰδιώματος τὴν ἐποχὴ ἐκείνη.

Στο συγχωρώ γιατί έχω καυλώσει άγρια με το πολυτονικό σου. Κι εγώ κάποτε έγραφα με ιώτα τις καταλήξεις στα τριτόκλιτα, ήτα την υποτακτική κ.τ.λ. Αλλά βάζεις και υπογεγραμμένες και πνεύματα στις κράσεις. Εύγε!

Σχεδόν αιωνόβιος βασιλόφρων συγγενής εξακολουθεί να χρησιμοποιεί τον όρο βενιζελόμουτρο ως έσχατη βρισιά.

@Κhan
Σκέψου πῶς ἀλλάζει ὁ ἄνθρωπος: Μπῆκα στὸ πανεπιστήμιο μὲ ἀτονικὰ γραπτά, τότε ποὺ ἦταν τόνος καὶ λάθος. Ἀργότερα κατάλαβα τὸ ἀτόπημα καὶ τὸ διώρθωσα.
Σχετικὰ μὲ τὸ κύναιδος: Τὸ λάθος τὸ κάνω συχνά, διότι τὸ ἔμαθα λάθος στὴν 1η δημοτικοῦ. Ρώτησα τὴ μητέρα μου τί σημαίνει αὐτὸ καὶ μοῦ ἔδειξε δύο σκύλους στὸ δρόμο ποὺ καβαλιόντουσαν. Ποῦ νὰ μοῦ φύγῃ τώρα αὐτή ἡ παράστασι;
Θὰ ἤθελα νὰ μάθω ἂν ὑπάρχει τρόπος διρθωτικῆς παρεμβάσεως στὰ σχόλια.

@Vrastaman/Βενιζελόμουτρο
Ἡ λέξι αὐτὴ ἐξαφανίστηκε. Ὁ τελευταῖος γνωστός μου ποὺ τὴ χρησιμοποιοῦσε ἀπεβίωσε πρὸ 15ετίας. Ἴσως νὰ εἶναι αὐτή ἡ τελευταία φορὰ ποὺ ἐμφανίζεται. Κάπως μοὔρχεται αὐτό.

Φίλε αίαντα, ένας συντονιστής μπορεί να επέμβει σε καταχωρισμένο σχόλιο, αλλα κατακανόνα κυρίως λόγω φόρτου εργασίας δέν το κάνουμε. Γι' αυτό προσοχή!: στα σχόλια τα σκρίπτα μάνεντ...