Ο νεαρός Αμερικάνος. Γνωστοί οι Αμερικάνοι για την αφέλεια και την ηλιθιότητά τους που την αποδεικνύουν ειδικά όσον αφορά θέματα πολεμικών συγκρούσεων. Να θυμηθούμε το Βιετνάμ; Θα τελείωναν σε χρόνο ντετέ και ακόμα προσπαθούν να μαζέψουν τα κομμάτια τους. Να θυμηθούμε την Γιουγκοσλαβία; Πίστεψαν ότι με το να την ισοπεδώσουν θα μπορούν τα παιδιά τους να πηγαίνουν άφοβα διακοπές εκεί και ας μη γνώριζαν ούτε σε ποια μεριά του πλανήτη βρίσκεται! Άσε που ακόμα δεν μπορούν να χωνέψουν την κασκαρίκα που φάγανε όταν αντί για την Γιουγκοσλαβία βρέθηκαν στην λαχαναγορά της Θες/νίκης! Όταν λοιπόν λέμε κάποιον αμερικανάκι τον θεωρούμε από αφελή έως ηλίθιο.
Μην μου το παίζεις αμερικανάκι, ξέρεις πολύ καλά σε ποιο θέμα αναφέρομαι!
Για αμερικανάκι με περνάς; Nομίζεις ότι δεν κατάλαβα εχθές τα υπονοούμενα που έλεγες στον Κώστα;
4 comments
Hank
Πέστα Βιπ!! Ρε πστ μου, τις πιο πολλές φορές σπάνε τα μούτρα τους, αλλά αυτό δεν τους εμποδίζει από το να ξανακάνουν πολέμους. Ούτε στο Αφγανιστάν δεν την παλεύουν!
Vrastaman
Πείτε αλεύρι....ο ΓΑΠ μας γυρεύει ;-)
deinosavros
Σαρανταπέντε γιάνκηδες ενός κοκκόρου γνώση.
dryhammer
Νομίζω οτι ο όρος δημιουργήθηκε στα '60ς όταν έρχονταν ο 6ος στόλος στον Πειραιά και, κατι η καύλα των ναυτακιών, κάτι η ισοτιμία δραχμής - δολλαρίου (1$= 30 δρχ) σε εποχή που το χιλιάρικο ήταν σεντόνι, άρα λίγα γι αυτούς αλλά πολλά για μας, και τα γατόνια τους πασάριζαν ό,τι πιο φτηνιάρικο σε τιμές τρελές (για μας) πχ ρολόγια επίχρυσα για μασίφ κλπ. Βλέπε και σχετικές ταινίες της εποχής.