Στα καλιαρντά σημαίνει τον ηλικιωμένο και έμπειρο κίναιδο. Αρτίστα(ς) είναι στα καλιαρντά ο καλλιτέχνης, από το ιταλικό artista, αλλά και ο έμπειρος, αυτός που έχει βγει στο κουρμπέτι και το ξέρει. Αρτίστα του βωβού σημαίνει αυτό αλλά και επιπλέον ότι η εν λόγω αρτίστα ήταν ήδη αρτίστα από την εποχή του βωβού κινηματογράφου, δηλαδή χοντρικά από την περίοδο 1900-1930. Οπότε στην εποχή που θα λεγόταν στα καλιαρντά αυτή η έκφραση, δηλαδή μερικές δεκαετίες αργότερα, υποθέτουμε ότι θα χαρακτήριζε έναν γερομπινέ με μια ζωή πλούσια από εμπειρίες και που θα ήταν στα κόλπα. (Σήμερα το βρίσκω στο Νέτι δίκην βιντατζιάς ως παρατσούκλι αστειευόμενων μπλόγκερς που δοκιμάζουν την τύχη τους σε μπλογοτεχνικά νεοκαλιαρντογραφήματα).
Μια τεκνοσκριβού το μήνα δεν είναι μπλόκιν, μουνόπασχα είναι. Μα άμα ήθελα μπλοκιν θα 'χα και το δικό μου μπλοκ. Θα 'μουν μπλόγκερ σαν την αρτίστα του βωβού καλή ώρα. Τι ποια είναι αυτή πάλι; Η κατέ ντε. Η Αθηνά. Αλλά εγώ δεν είμαι ίσα κι όμοια με δαύτην. Είμαι διαφορετική. Και το διαφορετικό είναι μια λέξη εύκολη που την καταλαβαίνω. Αυτό το λέω γιατί τώρα τελευταία ακούω και τη λέξη διαφορετικότητα αλλά δεν ξέρω ακριβώς τι πάει να πει. Δεν ξέρω κι αν υπάρχει και στα λεξικά γιατί που να ψάχνω τώρα άσε κιόλας που δεν τους βάζω σπίτι μου τους Μπαμπινιώτηδεςςςς, μένω και μόνη τι θα πει κι ο κόσμος, α πα πα πα. (Μαρίνα Ζέας αποκατέ).
Σκάσε μωρή και κοιτάει κατά δω που από αρτίστα του βωβού σε βλέπω κορακοβλαστήμω στο Φαντάζιο! (Αποκατέ).
