Το συμπληρωματικό του Ελλαδιστάν και του Γιουνανιστάν. Τα δύο τελευταία είναι η ανατολικότροπη Ελλάδα με το ραχάτι, την μοιρολατρία και τον σταρχιδισμό. Το Ελλαδέξ είναι το άλλο μισό της εικόνας. Η Ελλάδα ως μεταπράτης της Δύσης. Που παίρνει έτοιμα και εισαγόμενα τα αποτελέσματα της βιομηχανικής επανάστασης και τα «μετακενώνει» (κατά Κοραή) - προσγειώνει στον ελλαδικό χώρο χωρίς μετοχή στις διεργασίες και τις ζυμώσεις που τα γέννησαν στην Δύση.
Το Ελλαδέξ είναι μια χώρα προκάτ, που μοιάζει με τα αντίστοιχα προϊόντα με πέραση στις περασμένες δεκαετίες, όπως Ούλτρεξ, Σπορτέξ, Πυρέξ, Αφρολέξ, Λατέξ, Μουλινέξ κ.ο.κ. Η πατρότητα του όρου ανήκει στον πολύ Γιώργο Σεφέρη! Τον χρησιμοποίησε σε βινύλλιο και ο Λογοθετίδης στα '70ς. Και τον χρησιμοποιεί κατά κόρον ο Χρήστος Γιανναράς, αλλά και διανοούμενοι και στο άλλο άκρο του ιδεολογικού φάσματος.
(Από «ΗΜΕΡΗΣΙΑ»):
Ελλαδέξ. Αυτήν ξέρετε, αυτήν εμπιστεύεστε!(Ειρωνική διερώτηση Γιανναρά σε συνέντευξη):
«Απορώ γιατί καθυστερούν τα Σκόπια να μας αλλάξουν το πλασματικό »Ελλάδα« σε κυριολεκτικό «Ελλαδέξ».(Από το e-rooster):
Στο Ελλαδέξ πλέον, δεν είναι το κράτος που έχει το “μονοπώλιο της βίας”, αλλά η αριστερά, μόνο αυτή μπορεί να βιαιοπραγεί και μάλιστα ατιμώρητα, συνεπώς πρέπει να αναλάβει και τις ευθύνες της αστυνόμευσης, αφού θεωρεί την αστυνομία επικίνδυνη και λίγο-πολύ ζητά την κατάργησή της.
