Πρωτοακούστηκε από τον βιαστή της ελληνικής γλώσσας, αλλά και ταυτόχρονα τον πρωτοπόρο της σλανγκικής κουλτούρας (Τάκη Τσουκαλά).
Εικάζεται ότι είναι ένας φανταστικός χώρος, στον οποίο θα θέλαμε να στείλουμε - διώξουμε ενοχλητικά άτομα ή άτομα που δεν θα θέλαμε να δούμε μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή.
Μια μορφή λοιπόν απομόνωσης - τιμωρίας για τα άτομα που δεν κάνουμε κέφι.
- - Ρε με έχει πάρει η Κατερίνα εκατό τηλέφωνα και δεν έχω απαντήσει, δε γουστάρω. 
 - Ε σήκωσέ το ρε και πες της να πάει στο δωματιάκι.
- Σε παρέα: 
 - Ρε Νίκο δε παίζουμε κανα τάβλι; Βαρέθηκα!
 - Οκ μέσα.
 - Και ‘μεις οι κοπέλες;
 - Δωματιάκι...
- Και το αυθεντικό: 
 - Αυτό, το απαιτώ!
 - ΑΝΤΕ ΓΕΙΑ! Εγώ δεν απαιτώ. Πήγαινε στο δωματιάκι να απαιτήσεις...