Το πρώτο κατάστημα έτοιμου καφέ Λουμίδη, άνοιξε το 1919 στον Πειραιά. Το 1926 η φίρμα μετονομάστηκε σε Παπαγάλο Λουμίδη. Στη συνέχεια δημιουργήθηκαν διάφορα άλλα καταστήματα. Το 1955 γίνεται βιομηχανοποίηση του προϊόντος, ενώ το 1987 η εταιρεία εξαγοράζεται από τη ΝΕΣΤΛΕ. Και ο καφές Λουμίδη, συνεχίζει την πορεία του μέσω αυτής.

Ένα από τα αγαπημένα διαφημιστικά σλόγκαν, είναι: «Έκαστος στο είδος του κι ο Λουμίδης στους καφέδες».

Αυτά με το θεωρητικό πλαίσιο. Προχωράμε στο σλανγκιστικό πεδίο.

O καφές Λουμίδη, παραπέμπει σε φραπέ, που φτιάχνεται από φραπεδιάρα ειδικό (η λέξη «Λουμίδη» περιέχει την κατάληξη -μίδι, που παραπέμπει ηχοποιητικά σε μύδι και φανερώνει πως ο καφές φτιάχνεται δια χειρός, ή ποδός κορασιδος) σε φραπενείομε ποιοτικό τρόπο.

Μιλάμε για ποιοτικό τρόπο, επειδή ο καφές Λουμίδη είναι φημισμένος καφές. Τόσο φημισμένος, όσο φαίνεται να νοηθεί από το αναφερόμενο σλόγκαν της διαφήμισης για τον καφέ Λουμίδη, εκ του οποίου προκύπτει με παράφραση ο όρος «Έκαστος στο είδος του κι οι φραπεδιάρες στους φραπέδες». Αναφερόμαστε σε έμπειρες φραπεδιάρες, γιατί όπως είπαμε ο καφές είναι φημισμένος.

O συγκεκριμένος όρος, εστιάζει στην αξία που έχει η παρασκευή φραπέ, δια χειρός, ή ποδός, έμπειρης φραπεδιάρας.

Αν η μαλακία προσεγγίζει το γαμήσι, τότε η μαλακία που γίνεται από γυναίκα το προσεγγίζει περισσότερο, η μαλακία από φραπεδιάρα ακόμη περισσότερο και η μαλακία από έμπειρη φραπεδιάρα ακόμα περισσότερο.

Πότε εκφέρεται ο όρος;

  1. Από θαμώνες φραπενείων. Έχουν δοκιμάσει τέτοιο καφέ. Τον έχουν γευτεί και ξέρουν. Οπότε αν κάποιος δεν τον έχει δοκιμάσει, εκφέρουν τον όρο, με στόχο να του δείξουν, πως όσο καλός κι αν είναι στο φτιάξιμο του φραπέ, δεν φτάνει την επαγγελματία, και ειδικότερα δε φτάνει την φημισμένη επαγγελματία (φημισμένος καφές), που χει μελετήσει διεξοδικά το θέμα και ξέρει απ΄έξω κι ανακατωτά πως να ανάβει κάποιον (βλ. παρ. 1).

  2. Επίσης, τη φράση αυτή, μπορούν να την εκφέρουν εξπέρ φραπεδιάρες προκειμένου να ψυλλιάσουν κάποιον για την αξία της υπηρεσίας τους (βλ. παρ. 2).

  3. Επίσης η φράση μπορεί να αναφερθεί και στα πλαίσια συνδικαλιστικού αγώνα δυναμικής διεκδίκησης των δικαιωμάτων, των ακάματων βιοπαλαιστριών του κλάδου των φραπεδιάρων (διεκδικώντας βαρέα ένσημα, κλπ).

Ο όρος δηλαδή, θα μπορούσε νά 'ναι κεντρικό σύνθημα σε πορεία φραπεδιάρων. Θα μπορούσε δηλαδή, να εκφωνείται από ντουντούκες, κλπ, αλλά και να αναγράφεται σε πανό, σε αφίσες, κλπ. (βλ. παρ. 3).

  1. - Πάμε το Σαββάτο σε στριπτιζάδικο για φραπέ ποιότητας;
    - Και δεν το φτιάχνω μόνος, με ένα palyboy στην τουαλέτα;
    - Φίλε μου. Έκαστος στο είδος του κι οι φραπεδιάρες στους φραπέδες. Πρέπει να πας μια φορά για να καταλάβεις τι εννοώ. Έχουν την εμπειρία οι κοπέλες. Χάνεις. Αυτό μόνο σου λέω.

  2. Η Βάσω είναι εξπέρ φραπεδιάρα. Βγαίνει για καφέ (χωρίς λινκ) με έναν φίλο, σε κλασσική καφετέρια.
    Βάσω: - Όχι να το παινευτώ, αλλά φτιάχνω τον καλύτερο φραπέ της πόλης.
    Πέτρος: - Εγώ τον φτιάχνω μόνος και τον κάνω τζάμι.
    Βάσω: - Δεν αμφιβάλλω. Αλλά τι τα θες; Έκαστος στο είδος του κι οι φραπεδιάρες στους φραπέδες.

  3. Κάποιο μεσημέρι, μια παρέα από λίγες φραπεδιάρες, διαδηλώνει έξω απ το υπουργείο εργασίας. Οι μπάτσοι πάνε να διαλύσουν την πορεία. Τότε οι φραπεδιάρες, μετά από σήμα της προέδρου τους, φωνάζουν στους μπάτσους: «Αφήστε τα μίση και πιάστε το γαμίσι», ενώ ταυτόχρονα τους κερνούν φραπέ. Σε λίγο, οι μπάτσοι διαδηλώνουν μαζί τους φωνάζοντας: «Έκαστος στο είδος του κι οι φραπεδιάρες στους φραπέδες». Και το φωνάζουν με πυγμή, γιατί πείστηκαν. Το ντέμο ήταν αρκετό.

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified

Ύστερα από παραγγελιά του σλάνγκαρχου GATZMAN δεν μπορώ παρά να ανταποκριθώ σ' αυτήν την συνέχιση της frappé saga.

Κατά το «πρωινός καφές», λοιπόν, το μαγκαζίνο του Αντένα που καθιέρωσαν κυρίως η Ρούλα Κορομηλά και η Ελένη Μενεγάκη, σλανγκίζεται ο «πρωινός φραπές».

Πρόκειται για τον φραπέ που χτυπιέται και σερβίρεται στις πρώτες πρωινές ώρες στα γνωστά ευαγή ιδρύματα από ανασεισιφάλλους, που οσοδήποτε ξανθιές, έχουν πάντως μεγαλύτερο I.Q. από Μενεγάκη και τις όμοιες.

[i]Ιδιαιτερότητες σε σχέση με τον νυχτερινό φραπέ[/i]: Καθώς γίνεται στις πρώτες πρωινές ώρες, έχουν τελειώσει οι περιττές πολυτέλειες και γκλαμουριές, όπως χορευτικά, ποτά με φραπεδιάρες που την έχουν δει Γιαλόμα κ.τ.ό., έχουν φύγει τα ψιμύθια κι οι εξωραϊσμοί, και απομένει γυμνή (pun intended) η παρακμή του φραπενέ. Από την άλλη, το καλό είναι ότι υπάρχει μια επικέντρωση στο φραπέ, χωρίς κανέναν αντιπερισπασμό από κουβεντούλες, πουτά-χουρούς κ.τ.λ. Οπότε για τους ορκισμένους φραπεμανιακούς (με την κακή έννοια) ο πρωινός φραπές αποτελεί απόσταγμα εμπειρίας.

[i]Παρενέργειες[/i]: Μπορεί οι ρουμάνοι (με την ευρεία έννοια) του μαγαζιού να κρίνουν ότι ήρθε η ώρα να κλείσει το μαγαζί και να ανάψουν ξαφνικά τα φώτα. Οπότε να φωραθεί η ανασεισίφαλλος επί το έργον και ο φραπεδόβιος να μην ξέρει πού να κρυφτεί. Καθώς μάλιστα το φραπέ θεωρείται τύποις παράνομη δραστηριότητα (άκουσον άκουσον! Διάγουμε εποχή φραπεαπαγόρευσης!) η δύσμοιρη ανασεισίφαλλος κι ο έκπληκτος παρτενέρ της ενδέχεται να εισπράξουν φαρισαϊκούς αποτροπιασμούς, ή, αντιστρόφως, σκωπτικά χειροκροτήματα για τα φραπε-μεράκια. Γενικά, όχι και ό,τι καλύτερο αυτό το αυξημένο ρίσκο του πρωινού φραπέ.

[i]Πρωινός φραπές και επαγγελματική ζωή[/i]: Υπάρχουν δυο μεγάλες κατηγορίες φραπεδόβιων. Αφενός αυτοί που πάνε από τη νύχτα στο φτωχό πλην τίμιο φραπενείο και την βγάζουν σερί μέχρι το πρωί. Με λίγα λόγια οι καρακαμένοι του κωλομπαρεύειν, το αντίστοιχο των καβουροσλανγκοσαύρων στο σάιτ μας. Αυτοί την άλλη μέρα στην δουλειά ή όπου αλλού είναι ζόμπι. Αφεδύο οι πολύ γιάπηδες φραπεμανιακοί που είτε πάνε νωρίς τη νύχτα στο ίδρυμα στην λογική του «αν κοιμηθώ νωρίς (λέμε τώρα...), θα σηκωθώ νωρίς»... Ή ακόμη καλύτερα, για να γλιτώσουν τις περιττές φιοριτούρες (ποτά-προγράμματα) πάνε στο φραπενείο νωρίς το πρωί, πριν την δουλειά τους. Αυτοί είναι οι φύτουκλες του φραπέ, πάντως η τακτική αυτή δίνει λιγότερο στόχο αν είσαι οικογενειόρχης, αφού γίνεσαι και αντικείμενο θαυμασμού για το πόσο πρωί πας στην δουλειά. Στους τελευταίους, το φραπέ έχει περίπου ό,τι επίδραση έχει γενικά η λεγόμενη πρωϊνή, λίγο μόνο καλύτερο κέφι. Να διευκρινίσουμε, βέβαια, ότι οι οπαδοί του πρωινού φραπέ δεν είναι αντιπροσωπευτικό δείγμα των φραπεδόβιων, αφού η μεσογειακή διαστροφή επιτάσσει κυρίως νυχτερινό φραπέ.

Τέλος, μελετάται από τους σλανγκολόγους αν η έκταση του φαινομένου δικαιολογεί έκφραση «κόψε τον πρωινό», προκειμένου περί του ετεροφραπεδιασμού, κατά το κόψε την πρωϊνή για τον αυτοφραπεδιασμό.

- Τι έχει ο Τρομπάκης; Όλο μαλακίες κάνει σήμερα στο γραφείο.
- Και του έλεγα: Κόψε τον πρωινό φραπέ! Όχι άλλο Μενεγάκη, νισάφι!
- Μπα, νομίζω ότι ο πρωινός φραπές του ανεβάζει το ηθικό και το ανήθικο. Όταν δεν χτυπάει πρωινό φραπέ έχει το ακαφελόγιστο!

"Πρωινό καφέ το λέμε τώρα;". Αθάνατος ελληνικός πηδηματογράφος! (από Hank, 04/05/09)(από Khan, 05/01/12)

Got a better definition? Add it!

Published
Last modified