Όταν μιλάμε για μηχάνημα μ' αρχίδια, μιλάμε για μηχάνημα που κάνει περήφανο τον ιδιοκτήτη του και προκαλεί το θαυμασμό. Μιλάμε για μηχάνημα που γαμεί και δέρνει. Μιλάμε για μηχάνημα με προσωπικότητα. Μιλάμε για την ονείρωξη, για το μηχάνημα που βρίσκεται στην αιχμή της τεχνολογίας, που έχει τις... ποιοτικές προδιαγραφές και την... τεχνική υποστήριξη.

Όταν μιλάμε για αρχίδια μηχάνημα, μιλάμε αντιθέτως, για μηχάνημα κακών ποιοτικών προδιαγραφών, που χαλάει συχνά, που έχει πλημμελή τεχνική υποστήριξη, που δεν μπορείς να βασιστείς πάνω του. Ωστόσο όμως, υπάρχουν και μηχανήματα αρχιδάτων τεχνικών προδιαγραφών, που έχουν όμως κακές ποιοτικές προδιαγραφές (π.χ.: που χαλάνε συχνά).

Ως αρχίδια μηχάνημα πάλι, θα μπορούσαμε να θεωρήσουμε ένα μηχάνημα που ενώ πιστεύαμε, πως ήταν αρχιδάτων τεχνικών προδιαγραφών, στην πράξη μας βγήκε κατώτερο των προσδοκιών μας. Μπορεί αυτό να σημαίνει πως μας γέλασε ο πωλητής. Μπορεί όμως και εμείς, μη έχοντας την απαιτούμενη τεχνική κατάρτιση, να υποθέσαμε πως οι ζητούμενες από μας προδιαγραφές, πως καλύπτονται από την αγορά μας.

Επειδή τώρα, λόγω εταιρικού ανταγωνισμού, η ανάγκη για δημιουργία νέων μοντέλων είναι μεγάλη, είναι αναμενόμενο πως με τις ευλογίες του μάρκετινγκ, κάποιο μηχάνημα που κάποτε θεωρείτο μηχάνημα μ' αρχίδια, σε σύντομο χρονικό διάστημα, θα βρεθεί ουραγός της. Θα γίνει δηλαδή παρωχημένης τεχνολογίας και θα θεωρηθεί αρχίδια μηχάνημα. Ωστόσο ο ιδιοκτήτης ενός τέτοιου μηχανήματος δε θα παραδεχτεί εύκολα πως το καύχημα του, απέκτησε στο διάβα του χρόνου gtp προδιαγραφές.

Κάποιος γκατζετάκιας, ή κάποιος τεχνοκένταυρος (κολλημένος με την τεχνολογία, βλ. Δ.Π.) περνάει γρήγορα, σαν υαλοκαθαριστήρας, από τη μια κατάσταση στην άλλη. (π.χ.: ένα μηχάνημα που θεωρούσε πριν πέντε μήνες μηχάνημα μ' αρχίδια, το θεωρεί τώρα αρχίδια μηχάνημα).

Όταν εκφέρουμε τον όρο «μηχάνημα μ' αρχίδια ή αρχίδια μηχάνημα;» ρωτάμε σε δεδομένη χρονική στιγμή, αν το μηχάνημα στο ποίο αναφερόμαστε, είναι μηχάνημα αξιώσεων, ή μηχάνημα του πετάματού. (π.χ.: πατάτα, μαϊμού). Η ερώτηση αυτή γίνεται στις παρακάτω περιπτώσεις:

α)Όταν κάποιος ακούει ένα κατεβατό από χαρακτηριστικά, που δεν μπορεί να αξιολογήσει και θέλει να διαφωτιστεί με δυο λόγια, από κάποιον που θεωρεί γκουρού της τεχνολογίας. Εδώ όμως εγκυμονεί κίνδυνος. Γιατί ναι μεν υπάρχουν άτομα άξια εμπιστοσύνης, υπάρχουν όμως και κάποιοι που νομίζουν πως ξέρουν κι υπάρχουν και κάποιοι άλλοι που θέλουν να σπρώξουν, αυτό που θέλουν να ξεφορτωθούν. Για την παραπάνω περίπτωση, βλ. παρ.1.

β)Όταν θέλουμε να μάθουμε με δυο λόγια, αν η αγορά κάποιου χαρακτηρίζεται καλή, τα κριτήρια με τα οποία έγινε η αγορά και μέσω αυτών, να μάθουμε ή να επιβεβαιώσουμε γενικότερα στοιχεία που αφορούν το χαρακτήρα και τις συνήθειες του αγοραστή (μόνιμα, ή περιστασιακά, π.χ.: λόγω κάποιων συγκυριών). Π.χ.: αν κάποιος είναι μόνιμα ή περιστασιακάαρχισπάγκος, σκορποχέρης, επιπόλαιος, αν εντυπωσιάζεται εύκολα, αν το ψειρίζει το θέμα, αν έχει σχέση με το άθλημα, κ.λπ. (βλ.παρ.2).

Σημείωση:

1)Για ευνόητους λόγους, μια τέτοια ερώτηση γίνεται συνήθως με άτομο, με το οποίο έχουμε κάποια εξοικείωση.

2)Σε μια τέτοια ερώτηση, πέραν των στοιχείων υποκειμενισμού που αναφέρθηκαν παραπάνω, ελλοχεύει κι ο εξής κίνδυνος: Προσπαθούμε μέσω της ερωτήσεως, να κάνουμε τον άλλο να κατατάξει ένα μηχάνημα στα δυο άκρα του φάσματος. Κι αυτό αυξάνει ακόμα περισσότερο τον υπάρχοντα υποκειμενισμό.