Νέες ετικέτες
τα πολλά Χ είναι για όταν πρέπει να μπει ετικέτα κ δεν καλύπτεται από κάτι υπάρχον. για τα υπόλοιπα, θα γίνουν (όσα δεν έχουν γίνει). θξ.
Ευχαριστώ. Είναι και τα καμένο ντουί, σαν ντουί που θα μπορούσαν να μπούνε στην κατάληξη -ουί.
να πω την αλήθεια, έκανα το ταγκ γιατί μου φάνηκε γνώριμη κατάληξη τύπου -ούμπα και ούτ' ο καφετζής που μπαίνει στο τέλος λέξης χωρίς νόημα, αλλά τελικά δε μπορώ να θυμηθώ λέξη εις -ουί, παρότι εξακολουθεί να μου είναι πολύ οικεία κατάληξη. ένιγουέι, νομίζω προς το παρόν η πολιτική είναι "καλύτερα μια περίσσια, παρά μια να λείπει", όπως κ με τα πιτόγυρα.
για το ντουί, θα έλεγα ότι είναι ζήτημα καθότι η λέξη μόνο συμπτωματικά λήγει σε "-ουί", ενώ το τζαμπουί σου είναι καθαρά ελληνικής εμπνεύσεως.
προσθήκη: ψάχνοντας να λινκάρω το τζαμπουί, είδα κ την τζαμπουίτα, οπότε ίσως να παίζει ως σύντομη εκδοχή αυτής της κατάληξης.
Όπως παντελώς άσχετο με το -ουί της Σούλτως είναι και το Κυπριακό -ούι (πιχι καλαμαρούι)
Λείπει το ταγκ για κατάληξη -έλα.
Υπάρχουν (τουλάχιστον) τα βάρα μανέλα, βαράω μπιέλα, βαρέλα, βουβουζέλα, γκέλα, δαντέλα, κουτσουκέλα.
το -αίος έγινε, αλλά το -έλα που προτείνεις παραπάνω (που το φτιάχνω κ αυτό) νομίζω θέλει συζήτηση γιατί πολλές απ' τις λέξεις που δίνεις για παράδειγμα εμπίπτουν στην ίδια κατηγορία όπως το -ουί με το ντουί. η μιναρέλα κ η βουβουζέλα κτγμ δεν είναι το ίδιο πραμα...
ας μιλήσουν κ άλλοι για το ζήτημα, ίζολ: η ετικέτα για την κατάληξη μπαίνει με γραμματικά κ μόνον κριτήρια, οπότε το ντουί παίρνει την ετικέτα για την κατάληξη, ή την ετικέτα την κρατάμε για όταν η κατάληξη είναι αργκοτικό γλωσσικό φαινόμενο;
εγώ κλίνω προς το δεύτερο πάντως.
Επίσης λείπει ταγκ για ψευδοεπιστημονικά. Ελλείψει αυτής της ετικέτας πολλά λήμματα μπαίνουν στα "ψευδοϊατρικά". Παράδειγμα, η κομματίνη, το τoν έχει μεγαλύτερo, το αριστερόμετρο κλπ.
Λείπει ταγκ για κατάληξη -άντζα. Υπάρχουν πολλά, πχ μπροστάντζα, λάντζα, δευτεράντζα, πρωκτικάντζα.
Λείπει ταγκ για κατάληξη -ρία, πχ μπασκλασαρία, κιτσαρία καυλαρία κ.ά.
η ετικέτα για την κατάληξη μπαίνει με γραμματικά κ μόνον κριτήρια, οπότε το ντουί παίρνει την ετικέτα για την κατάληξη, ή την ετικέτα την κρατάμε για όταν η κατάληξη είναι αργκοτικό γλωσσικό φαινόμενο;
Μιά στιγμή, γιατι διαβάζοντάς το εγώ κατάλαβα να θίγονται δύο πράγματα εδώ.
Καταρχήν, με γραμματικά κριτήρια δέν θα πρέπει το ντουί να πάρει την ετικέτα -ουί, γιατι γραμματικά η λέξη δέν προκύπτει απο σχηματισμό ντ- + -ουί > ντουί (όταν λέμε «κατάληξη» προφανώς εννοούμε γραμματικά, μορφολογικά, και δέν το εννοούμε κυριολεκτικά, αλλιώς θα έπρεπε το ντουί να πάρει επίσης και τις ετικέτες -ί, -υί, -τουί, και γιατί όχι και -ντουί (και άντε μη βάλω και την κενή κατάληξη μέσα και γίνει το αλεό :-Ρ )...)
Τώρα, για το να κρατάμε την ετικέτα για όταν η κατάληξη είναι αργκοτικό γλωσσικό φαινόμενο, θα έλεγα όχι· όπως ακριβώς θεωρητικά θα ήταν καλό να σημαίνεται οτι και ο μπουρμπούραγας είναι ουσιαστικό και όχι μόνο ο γαμάω, έτσι και για άλλες τέτοιες κατηγορίες της γραμματικής. Επιπλέον, άν η κατάληξη είναι η ίδια αργκοτικά σημαντική (ξερωγώ, αποκλίνουσα ή ανύπαρκτη στην τυπική γλώσσα και λοιπά), τότε θα πρέπει απλά να έχει τον δικό της ορισμό στο σάιτ, σε αντίθεση με τις άλλες.
Θεωρητικά ολ' αυτά, και σε βάθος χρόνου φυσικά.
ορθογραφικά
Συμφωνώ απολύτως με το δεύτερο που λες και με το γαμάουα παράδειγμά σου: και ο μπουρμπούραγας και ο γαμάω είναι ουσιαστικά, και ΕΚΕΙ θα ανατρέξει κάποιος που τα ψάχνει (ΚΑΙ εκεί).
Με την ίδια ακριβώς λογική, κάποιος που ψάχνει πχ για το σαν ντουί, ή το καμένο ντουί, ή το τουί, θα παει (εγώ σίγουρα θα πήγαινα) να δεί στο ταγκ "ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ: κατάληξη -ουί", όπου και κτγμ πρέπει να βρίσκονται, μαζί με τα χαλαρουί, τζαμπουί, μπαγκουί, αν και για διαφορετικούς γραμματικούς λόγους το καθένα.
Πιο πάνω είχα προτείνει να φτιαχτεί ένα ταγκ που να περιέχει όλους τους ορισμούς για σημαντικές από αργκοτική άποψη -γιαυτό και ήδη αυτόνομες (έχουν γραφτεί γι αυτές ξεχωριστά λήμματα)- καταλήξεις, όπως -ίλα, -ίλες, -ιά, -ιάδα, -άρα, -άρας,-αράς, -άρι, -αριό, -στάν, -άδικο, κ.ά.
soulto