Πελοποννησιακής προελεύσεως, που προκύπτει από το «καβαλήκει» ή «με καβαλίκεψαν», «μ' έχουν καβαλικέψει», με πάνε καβάλα τέλος πάντων, με άλλα λόγια «έχω γίνει άλογο» με αναβάτες τα δαιμόνια (μικρά δαιμονόπ'λα, βελζεβούληδες, κακά πνεύματα) και αυτή τη στιγμή αδυνατώ να φερθώ διπλωματικά, δεν το 'χω, μη με τσιγκλάτε άλλο, σταματήστε το εδώ κτλ.
Ο χρήστης έχει εξοργιστεί και προειδοποιεί τον δέκτη να σταματήσει αυτό που κάνει ή να φύγει «για να μην πάρει τα ρέστα». Ταυτόχρονα δημιουργεί τις προϋποθέσεις να του συγχωρεθεί ό,τι κι αν κάνει στο εξής γιατί «δεν είναι ο εαυτός του».
— Τελικά και δε σε πλήρωσε και σου την είπε κι από πάνω...
— Με παρατάς με το μαλάκα; Πες τίποτα άλλο.
— (ψιθυρίζει συνωμοτικά να μην ακούσει το αφεντικό) Καλά σου 'κανε... αφού μαλακίστηκες... εγώ σ' τα λεγα και δε μ' άκουγες...
— (γράπωμα από γιακά) Κόφτο ρε, ΣΟΥ ΛΕΩ Μ' ΕΧΟΥΝ ΚΑΒΑΛΗΚΕΙ ΤΑ ΔΑΙΜΟΝΙΑ!
— Καλά ρε αδερφέ...
