Λέγεται για κάποιον / κάτι που έχει το μαύρο του το χάλι και δεν σηκώνει (και καλά) θεραπεία ή επισκευή, παρόλο που (για λόγους ηθικούς ή επειδή είθισται ή επειδή η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία) θα περάσει από το στάδιο αυτό προτού πάει στα αζήτητα.
Πολλές φορές είναι απλό πείραγμα (για να πούμε μετά στον άλλον «έλα μωρέ, πλάκα κάνω»), άλλες είναι αλήθεια.
Άσε, αν αρχίσω με σπονδύλους, κλείδα, κεφάλι, λεκάνη, πόδι, μύτη κλ.π. γράφω ολόκληρο βιβλίο.... Γενική επισκευή και πέταμα.... ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ!!!
Έτυχε πριν από λίγο καιρό να βρεθώ σε μια συζήτηση φίλων οργανοποιών και με εξέπληξαν οι απόψεις τους για το θέμα αυτό. Αλήθεια υπάρχουν όργανα που σε ένα χρόνο από την κατασκευή τους χρειάζονται γενική επισκευή και πέταμα.
Η ομάδα που έχει δεν είναι γερασμένη δεν είναι τελειωμένη δεν είναι για γενική επισκευή και πέταμα όπως έχει γραφτεί κατά κόρον πριν από δύο μήνες.
(ψαρεμένα με δίχτυ)
