Έτσι αποκαλούν, τουλάχιστον μέχρι προ τινος, (το 1986 το άκουσα), οι σιδηροδρομικοί τους συνάδελφους τους σταθμάρχες σιδηροδρομικών σταθμών. Προφανώς από το κίτρινου χρώματος κορδόνι που υπάρχει στο πηλήκιο τους προκειμένου να τους διακρίνει από άλλες ειδικότητες πχ μηχανοδηγούς, ελεγκτές, προισταμένους κλπ.

Ο χαρακτηρισμός εμπεριείχε μια καυστικότητα και αιχμή, ίσως και ζήλια , πιθανον λόγω κάποιας διαφορετικής προνομιακής επιδοματικής μεταχείρισης της εν λόγω ειδικότητας η λόγω του ότι η εργασία τους, υπευθυνότατη μεν, όμως δεν απαιτεί μετακινήσεις, διανυκτερεύσεις κλπ

Πρόκειται για σχετικά σπάνιο χαρακτηρισμό για τους οδηγούς ταξί.Ο ορισμός προέρχεται απο το γεγονός ότι σε πολλές απο τις πόλεις της Ελλάδας , το χρώμα των ταξί είναι , κίτρινο με λίγο λευκό αν και υπάρχουν και πόλεις στις οποίες το χρώμα διαφέρει.