Υβριδική έκφραση η οποία συνδυάζει την πανταχού παρούσα σεξουαλική διάσταση διά της χρήσης του ρήματος σκίζω στην προστακτική με την ραπτική τέχνη, άγνωστο μέχρι στιγμής γιατί.
Μία απέλπιδα προσπάθεια εξήγησης της ανεξήγητης διαστροφής που δέρνει αυτόν τον λαό, καταλήγει στο ότι το μέγεθος του σκισίματος (βλ. το πόσο σκληρό είναι το γαμήσι) παρομοιάζεται με αστοχία υφάσματος ή κακοτεχνία του ράψαντος με αποτέλεσμα την ανάγκη αλλαγής ράφτη από τον ατυχή ιδιοκτήτη του ρούχου. Σουρεάλ, δεν λέω, αλλά έχει κανείς τίποτε καλύτερο να προτείνει;
Σημειώνεται δε ότι ο/η εκφέρων/εκφέρουσα (πολλά έχουν δει τα μάτια μου) δείχνει να χαίρεται και να αποζητά μάλλον το σκίσιμο, πράγμα που αποδεικνύει για μία ακόμη φορά την ευεργετική δράση του σεξ σε μία πλειάδα καταστάσεων, συμπεριλαμβανομένης και της μάλλον ενοχλητικής στιγμής του σκισίματος ενός ρούχου.
Επίσης, παρά το μάλλον περίεργο του πράγματος, υπάρχουν και άλλες ανάλογες εκφράσεις υβριδικού / συνδυαστικού χαρακτήρα όπως:
α. Σκίσε μου το μουνί και πέτα το στα βράχια (ορειβατική ή θαλασσινή / αλιευτική διάσταση)
β. Σκίσε μου το κωλοσουφρονέφρι και γύρνα τό μου το μέσα έξω σαν κάλτσα (βιολογική και οικοκυρική διάσταση)
- Τι σου κάνω μάνα μου;
- Τι μου κάνεις παιδί μου;
- Πες μου μωρό μου, τι θέλεις να σου κάνω...
- Σκίσε με ν' άλλάξω ράφτη!
- Σε σκίζω!
- Πλημμύρισέ με βασιλιά μου!
