Η ατάκα «γαργάλα με να γελάσω», λέγεται σε φάσεις που κάποιος λέει κάτι, ενώ συνήθως γελάει παράλληλα. Κάτι που είτε μόνο για γέλιο δεν είναι, είτε είναι ξενέρωτο. Άρα, αφού δεν μπορούμε εκ των πραγμάτων να γελάσουμε με τη μαλακία που ακούσαμε, είναι σα να λέμε στον άλλο πως, αν ήθελες ντε και καλά να γελάσουμε με το αστείο που είπες, τότε, λεβέντη, απέτυχες, άρα αν θέλεις να το καταφέρεις, άλλαξε μέθοδο, γι' αυτό και σου προτείνουμε το γαργάλημα. Στην ουσία του λέμε με κόσμιο τρόπο πως είπε μαλακία.
Και επειδή η ατάκα αυτή είναι παλιά, τώρα με τη βελτίωση της τεχνολογίας που όπως λέει η Μαρία, πάει το σ να εκτοπίσει το κακόμοιρο το ς, έτσι... έχει εφευρεθεί και καλά, μηχάνημα ικανό να προκαλέσει γαργάλημα. Έτσι, κατά το τοστιέρα, κατά το φρυγανιέρα, φτιάχτηκε και η γαργαλιέρα. Όταν λέμε στον άλλο τη φράση βάλε τη γαργαλιέρα στο χ (όπου χ = αριθμός με ακέραια τιμή), το νούμερο που του λέμε είναι ανάλογο με τη μαλακία που ακούσαμε. Και του το λέμε με ειρωνεία.
Η φράση «βάλε τη γαργαλιέρα στο χ», υπερτερεί από την ατάκα «γαργάλα με να γελάσω», στο γεγονός πως έχει διαβαθμίσεις (...). Άρα έτσι επιδιώκεται και καλά μεγαλύτερη σαφήνεια στην πληροφόρηση του άλλου για τη μαλακία που είπε.
Σημείωση: Πολλές φορές αυτός που εκφέρει τη φράση μπορεί να κάνει προσποιητό γέλιο για λόγους έμφασης.
Σε εταιρεία, ο Μήτσος δεν χωνεύει τον συνάδελφό του τον Βρασίδα. Έχει μάθει πως ο προϊστάμενος ετοιμάζεται να επιπλήξει τον Βρασίδα για κάτι που έκανε. Πάει στο γραφείο του Βρασίδα και γελώντας του λέει:
- Βρασίδα, έρχεται ο προϊστάμενος για να στα σούρει κανονικά. Τη γάμησες κακομοίρη μου, χα... χα... χα...
Βρασίδας (με ειρωνικό ύφος):
- Μήτσο... βάλε τη γαργαλιέρα στο 7...
