Φράση που τονίζει την υπέρτατη πίκρα, την απόλυτη ήττα. Μία κατάσταση ή ένα περιστατικό που «ρίχνει» τον παθόντα σε τέτοιο σημείο που δεν του σηκώνεται ο πούτσος ούτε καν για να τραβήξει «τη μαλακία της παρηγοριάς» (θα ανεβεί το σχετικό λήμμα).
(Πραγματικός διάλογος, πραγματικό περιστατικό)
- Ρε μεγάλε, θα μας πεις καμιά φορά τι έγινε πέρυσι που φόρτωσες τις δίδυμες τις Αγγλίδες από το κλάμπ; Ένας χρόνος πέρασε και δεν μας είπες κουβέντα για κείνο το βράδυ.
- Ααααααχ τι να σας πω; Αίμα και πανί με πήγε εκείνο το βράδυ, έφαγα σκατά.
- Πες ρε, τι έγινε;
- Τα φορτώνω τα δίδυμα στη BMW, τύφλα και τα δύο, και λέω μέσα μου «αγόρι μου ετοιμάσου να κάνεις τα άγραφα θα γίνει η απόλυτη παρτούζα, με δίδυμες, λεσβιακό, αιμομιξία, όλες οι ανωμαλίες και τα γούστα θα βγούνε απόψε.»
- Ωραία και μετά;
- Στο δρόμο μου λέει η μια η ξεκωλιάρα: «ρε φίλε έχουμε κορακιάσει απ' τα ξίδια, δε σταματάς να πάρουμε κανα νεράκι;» Βρίσκω ένα βενζινάδικο, σταματάω, και επειδή αυτές φόραγαν ψηλά τακούνια και ήτανε τύφλα κατέβηκα εγώ να πάρω το νερό. Γυρίζω στο αμάξι, και τι να δω; Οι γκόμενες άφαντες, το ράδιο- CD ξηλωμένο, τα ψιλά από το τασάκι άφαντα, ο zippo και τα τσιγάρα άφαντα, μέχρι και τα CD του Νότη άφαντα κι αυτά. Τι τα θέλανε οι πουτάνες τα CD του Σφακιανάκη; Μου λες;
- Όχι ρε συ τις πουτάνες! Και τι έκανες μετά; Σπίτι, μαλακία και ύπνο;
- Σπίτι και ύπνο φίλε μου, ούτε μαλακία δεν μπόρεσα να τραβήξω από την πίκρα...
