Σουρεαλιστική έκφραση για καλοτυχίες, που έρχονται πολύ αργά στην ζωή, όταν πια δεν ξέρεις τι να τις κάνεις.
Κλασικό παράδειγμα ο Φλορεντίνο στο «Ο έρωτας στα χρόνια της Χολέρας» του Μαρκές, που ολοκληρώνει τον έρωτά του για την αγαπημένη του κάπου στην όγδοη δεκαετία της ζωής του, ύστερα από εξήντα περίπου χρόνια αναμονής. Αυτός βέβαια ένα κουτάλι μια φορά το είχε!
Πικραμένος αριστερός διανοούμενος: Τι να το κάνω να με βραβεύουν τώρα; Πέρασα όλη μου την ζωή στις εξορίες ή όχι; Τώρα που έγινε όλη η θάλασσα γιαούρτι, δεν έχουμε κουτάλια!
