Είναι η πίπα, που γίνεται για να πέσουν οι άμυνες του πιπωμένου.
Λέγεται και «τεχνητή αναπνοή» προς ανάνηψη του γεροντάκου που, ναι μεν το πνεύμα πρόθυμον, αλλά η σάρκα θέλει τεχνητή αναπνοή για κάνα 2ωρο να ξεκινήσει φυσιολογικά και χωρίς χαπάκια.
Υπάρχει σε αντιστοιχία και ο «δούρειος ψώλος».
- Έλα μωρό μου για μια καλή πιπίλα, έλα σε παρακαλώ, έλα, έλα!
- Θα δούμε, δεν ξέρω...
- Τι θέλεις πάλι και με παιδεύεις και δεν μου κάνεις το χατίρι;
- Έλα μωρέ, εκείνο το αλφάκι το 150ρι, το είδα στην βιτρίνα και μου άρεσε πολύ πολύ!
- Άντε, καλά, θα στο πάρω! (και εννοεί μεταχειρισμένο).
- Αχχχχ, ναι, αχ, χλουπ χλουπ χλαπ Γουαδελούπη χλουπ χλουπ χλαπ Γουαδελούπη χλουπ χλουπ χλαπ (και το λάθος) Τανγκανίκα.
- ΑΧΧΧ μου το έκοψες μωρή!!!
