Ω Πρωτεύ! Δεν είναι ο Αύτανδρος. Είναι το Αύτανδρο, as in Μπαρ Το Αύτανδρον.
Προφανώς - λόγω του πρώτου συνθετικού - δεν λέγεται επάνω. Τους Αρειανούς, πάντως, τους λένε Εβραίους οι Παοκτζήδες, χωρίς να είναι πολύ συνηθισμένο - όπως, άλλωστε, τους Παοκτζήδες οι Αρειανοί τους λένε Μωαμεθανούς και Τούρκους. Οπότε μπορεί κάποιος από κάτω κάποια φορά να συνδύασε το Εβραίοι και με το γενικότερο Βούλγαροι. Ως βουλγαροεβραίοι, όμως, ούτε εγώ το έχω ακούσει.
Γιατί τους λένε τους Αρειανούς Εβραίους επιφυλάσσομαι - το έχω στο πρόχειρο αλλά θέλει ψάξιμο το πράμα.
Ίσως λόγω ηχητικής συνάφειας με τα ζλάνγκαρα μάνγκαρα, εμένα τα τζάντζαλα μάντζαλα μου κάνουν να είναι και ειδικότερα τα αντικείμενα που θα παράγουν μεγάλο σαματά αν τυχόν και πέσουν κάτω. Και εκεί κάνω την διάκριση από τα καλαμπαλίκια και τα τσαμπασίρια. Δεν είμαι βέβαιος αν τα τσιμπράγκαλα - κάνουν κι αυτά θόρυβο αλλά μάλλον όχι απαραίτητα.
Την πολύ κλασική αυτή έκφραση την ξέρω να χρησιμοποιείται κάπως διαφορετικά. Δεν είναι τόσο πολύ η έμφαση στο ότι αυτά τα πράματα δεν γίνονται - που δεν γίνονται, ΟΚ - αλλά στο ότι όποιος τα επιχειρεί ματαιοπονεί και χάνει τον καιρό του. Π.χ. «- Μια ώρα έκανα γύρους στο κέντρο μπας και βρω να παρκάρω και στο τέλος τίποτα. - Ε, καλά, γνωστά αυτά, άρμεγε λαγούς και κούρευε χελώνες» Δεν είναι διαφορά στη σημασία, νομίζω, όσο στην έμφαση.
- 3.750. Να τ' αφήσω;
- Άστο, άστο.
- Άντε, να σας ζήσει.
Πιο κάτω.
Πόλεις της Ελλάδας. Μπροστά το κο-.
Σημειώνω ότι ο πολύ σωστός προβληματισμός που διατυπώνεται στο τέταρτο παράδειγμα προέρχεται από το γνώστο σάιτ που βασικό του αντικείμενο έχει τα μπουρδέλα (αλλά έχει και χωριστή ενότητα πολιτική-θρησκευτικά), από θρεντ με τίτλο «Οικολόγοι-Πράσινοι» που τραβάει στις 23 σελίδες. Αν πω - θετικά - ότι αυτά μόνον στην Ελλάδα γίνονται, είμαι Ελλημπάν, Ελληναράς ή απλώς κάνω λάθος;
Χάνυ, η εμπιστοσύνη σου με τιμά αλλά νομίζω πως είναι πασίδηλο ότι με τ'αυτοκίνητα δεν τόχω.
Δες και την καμαρωπαπούτσω.
Μια πιο μέινστρημ υπενθύμιση του περιστατικού με την προτομή εδώ, από τον Μάιο του 2000.
Οι μπάρες λέγονται, και πολύ. Ειδικά στον ενικό, η μπάρα, π.χ. πάμε στη μπάρα, στη μπάρα θα είμαι. Και οι άσπροι λέγονται, αν και προσωπικά το έχω ακούσει να λέγεται μόνον επιτηδευμένα, δλδ, τώρα θα πω τους γιατρούς άσπρους γιατί και καλά μιλάω κάπως. Το ναζιαροκατασκευή πρώτη φορά το βλέπω.
Σπεκ στο κείμενο.
Για το πώς προέκυψε ο φραπές, δες την ιστορία του Δημήτρη Βακόνδιου στο σχετικό σχόλιο στο λήμμα φραπεδοκράτορας (-άτωρ).
Τη Νεστλέ γαλλική μάλλον δεν τη λες. Ο ιδρυτής της, ο Henri Nestlé, ήταν Γερμανός, την εταιρεία την πρωτοέστησε στην Ελβετία, στις αρχές του 20ου αιώνα συγχωνεύθηκε με μια Αμερικανο-αγγλο-ελβετική και ήδη από τότε ήταν μια γνήσια πολυεθνική. Περισσότερα για την ιστορία της εταιρείας εδώ και για τον ιδρυτή της εδώ.
Δείτε και τον ορισμό του Τριανταφυλλίδη
λάγιος -α -ο [lájos] E4 : (λαϊκότρ.) γκρίζος, με μαύρο τρίχωμα, κυρίως για πρόβατα: Λάγιο αρνί. [βλάχ. lai(ŭ) `μαύρος΄ -ος]
Τι να πω, πάσο, δεν επιμένω, βέβαια, στην ετυμολόγηση από το bizzaro, έτσι κι αλλιώς μια εικασία ήτανε. Αλλά, την ίδια στιγμή συμφώνώ με το σχόλιο που κάνει ο ΤΑΚ στο μπλογκ του sarant που λέει «η ετυμολογία του Κοραή δε με πείθει καθόλου: η σημασιολογική απόσταση ανάμεσα στο επίζηλος (= ζηλευτός) και στο πίζουλος (= δύσχρηστος) είναι τεράστια». Άσε που αυτή η σημασιολογική απόσταση είναι κι ακόμα μεγαλύτερη - διότι, έστω ότι πήγαμε από το ζηλευτό στο δύσχρηστο και λεπτεπίλεπτο, στο τζαναμπέτικο και στο αλλόκοτο πώς πάμε; Κι εντάξει, επειδή το είπε ο Κοραής δε σημαίνει και ότι τελείωσε το πράμα - ίσως δε το γεγονός ότι πηγή είναι ο Κοραής, που έψαχνε καλή ώρα όπως κι άλλοι πιο σύγχρονοι να ανάγει διάφορα ξένα στα ελληνικά, να με κάνει και λίγο πιο καχύποπτο.
Από την άλλη, πάλι, αυτό που λέει η jenny για την δυσκολία του μετασχηματισμού από bizzaro σε μπίζουλο έχει βάση - ειδικά για το ανέβασμα του τόνου.
Το τριφύλλι είναι βασική ζωοτροφή.
Λέξη που έμαθα σχετικά μεγάλος και έκτοτε την λέω πολύ - στους δικούς μου τους κύκλους πάντοτε μπίζουλο. Σαφώς έλειπε.
Ετυμολογικά, μου κάθεται να είναι από το ιταλικό bizzaro που σημαίνει ακριβώς παράξενος και που παλιότερο βρίσκω ότι σήμαινε και ιδιότροπος, ευέξαπτος. Νο;
Πάρα πολύ ωραία. Μήπως, λέω, θα είχε νόημα να είναι τρία χωριστά λήμματα;
Καλώς ήλθες. Σε ποιά περιοχή λέγεται;
Στος! Στο ποδόσφαιρο επίσης και μπαλιά μοιρογνωμόνιο.
Θυμάται κανείς την φράση «άρτος διατιμήσεως»; ΄Ήταν η χειρότερη ποιότητα ψωμιού την εποχή που το κράτος έκανε διατίμηση σε διάφορα προϊόντα, τα λεγόμενα «ουσιώδη εν ανεπαρκεία», αν θυμάμαι καλά, και επέβαλε την ανώτατη τιμή πώλησης τους. Ορισμένα ενδιαφέροντα για την ιστορία των διατιμήσεων εδώ
Δείτε και αυτό στο φατσοβιβλίο: GIATI-GKOMENES-8EES-EINAI-MONO-OI-MELAXRINES
Μια διευκρίνιση. Όταν λέω ότι για να κινηθούμε προς μια κατεύθυνση πιο «λεξικογραφική» θα πρέπει να ξαναγράψουμε ορισμούς, εννοούσα να τους κάνουμε μικρότερους, όχι μεγαλύτερους. Αρχής γενομένης από κάποιους δικούς μου. :-0.
Αν μου επιτρέπετε, ο vikar έχει δίκιο - έτσι όπως το λέει είναι, το πράμα πρέπει να το δούμε σε επίπεδο δομής του σάιτ, και όχι σε επίπεδο κάθαρσης.
Χάνι, δες. Από τη μια, ως συγγραφεύς έχεις το δικαίωμα να αποσύρεις κάτι που έγραψες - εγώ, τουλάχιστον, το αναγνωρίζω. Από την άλλη, η απόσυρση αυτών των λημμάτων σου αλλάζει κάτι στον ιστό του σάιτ συνολικά, αυτό που ο vikar το λέει, νομίζω, συνοχή - και επ'αυτού δικαιούμαστε, νομίζω, όλοι να έχουμε γνώμη. It's complicated, νο;
Επί θέματος αρχής, προσωπικά πιστεύω ότι κάποιες - λίγες - φορές οι διαγραφές είναι από θεμιτές έως και απαραίτητες, για λόγους προστασίας του σάιτ κλπ. Αλλά αυτό δεν παίζει εν προκειμένω. Και από πρακτική άποψη, η απόσυρση κάποιων λημμάτων μάλλον θα περιέπλεκε καταστάσεις παρά θα έλυνε. Που-χου:
Θα δημουργούσε κενά - πάρε λ.χ. το εσύ-σωλήνα. Είναι απαραίτητο για να κατανοηθεί το πλέγμα σωλήνας, συσωλήνας, συσιφόνι - και ίσως να 'ναι κι άλλα.
Θα δημιουργούσε πιέσεις να αποσυρθούν και άλλα λήμματα - γιατί να φύγει το δικό σου το εσύ-σωλήνα και να μείνει το δικό μου το συσωλήνας; Νταξ, το συσιφόνι επεκράτησε αλλά και τα δικά μας δεν έχουν δικαίωμα να ζήσουν;
Τι κάνουμε με λήμματα που ίσως θα έπρεπε να αποσυρθούν αλλά που οι συγγραφείς τους έχουν προ πολλού μπει στον κύκλο των χαμένων σλανγκιστών; (Αλήθεια, πώς νόμιζα ότι αυτό υπήρχε ως λήμμα;)
Και ούτω καθεξής.
Επαναλαμβάνω. Προσωπικά, δεν είμαι τόσο φιλοσοφικά ντούρος όσο ο vikar ότι ποτέ δεν φεύγει τπτ. Αλλά, εν προκειμένω, έχει δίκιο. Και είναι κρίμα να κάνουμε βιαστικά κάτι μη αναστρέψιμο.
Και σε ό,τι αφορά την λεξικογραφική εικόνα του σάιτ, να πω ότι πολύ μεγαλύτερη σημασία από την διαγραφή - οικειοθελή ή παζ αβολοντέ - εκατό-διακοσίων λημμάτων που όντως δεν είναι σλανγκ ή ό,τι, έχει η ποιότητα των ορισμών των λημμάτων που είναι. Αν θέλουμε να φτιάξουμε «λεξικό» - τα εισαγωγικά είναι δηλωτικά επιφυλάξεων για το τι σημαίνει - πρέπει να ξαναγράψουμε, το να σβήσουμε είναι δευτερεύον. Κι αυτό αν είναι complicated. Αλλά το σκεφτόμαστε.
Και για να κλείσω. Οι αρχικές μου παρεμβάσεις σε αυτό το λήμμα και στο κανταΐφι που φαίνεται να έδωσαν το έναυσμα για την συζήτηση με κανένα τρόπο δεν είχαν ως αιχμή να αποσυρθούν αυτά τα λήμματα. Είχα πει απλώς ότι όταν ανεβάζουμε κάτι καλόν θα ήτο να το ορίζουμε και να το περιγράφουνε κατά το δυνατόν με ακρίβεια. Άλλο πράμα.
Παλιά αργκό, υπάρχει στο Λεξικό της Πιάτσας του Καπετανάκη του 1950.
Γιασεμῆς, ὀ = Αύτὀς ποὐ ἔχει μανἰα νἀ βἀζῃ αρὠματα. Ό μυρωδᾶτος.
«Τὶ νἀ τὸν κἀνουνε τὰ κορἰτσια για παρἐα; Αύτὲς θἐλουνε ἄντρες, κι΄ ὄχι γιασεμῆδες!»
Στην Τουρκία, εξ όσων αντιλαμβάνομαι, είναι συνήθης έκφραση - αν και απαντάται μάλλον στην εκδοχή o duvar senin, bu duvar benim = εκείνο το ντουβάρι δικό σου, αυτό το ντουβάρι δικό μου.
Τώρα, πόσο λέγεται στην Ελλάδα; Δεν ξέρω. Υποψιάζομαι πολύ λίγο και όσο πάει και λιγότερο. Εγώ νομίζω ότι την έχω ακούσει αλλά δεν παίρνω και όρκο. Έτσι κι αλλιώς, πάνε πάρα πολλά χρόνια.
Όμως, μ' αρέσει πολύ ως έκφραση γιατί είναι λιτή, πολύ παραστατική κι έχει φοβερό ρυθμό. Και μπράβο στην Τζεννυ που την διέσωσε.
Εσύ κάνεις πλάκα αλλίβε αλλά και ο ορισμός ήταν εξαιρετικός και τα σχόλια ήρθαν κι έδεσαν. Πίστεψε με. Εγώ δεν είχα ιδέα τι είναι ο Κθούλου - για Lovecraft είχα ακουστά, τζαστ - και μετά από αυτά που διάβασα εδώ έπαθα μόρφωση και άνετα μπορώ να παραμυθιάσω όποιον θες σαν και μένα, που επίσης δεν έχει διαβάσει τπτ απ' αυτά. Τι άλλο να ζητήσει ο άνθρωπος; Άσε δε που μπορεί και να διαβάσω άμα μου πέσει στα χέρια. Keep it up, μεγάλε.
@ betatzis: σπεκ, μεγάλε.
@ τζόνι: Αν μπορώ να σταθώ σε μια λεπτομέρεια. Λες, αν κατάλαβα καλά, ότι τα μέτρια ή και κακά λήμματα/ορισμοί της ούτω καλουμένης ηγετικής ομάδας βρίσκονται τρόπο τινά στο απυρόβλητο. Και ερωτώ: πώς γένιν αυτό; Συγκεκριμένα. ΟΚ, τα δέκα λήμματα της ironick στα οποία αναφέρεσαι υποθέτω ότι τα άλλα μέλη της ηγετικής ομάδας απέφυγαν να τα σχολιάσουν αρνητικά λόγω της ομερτά που υπάρχει μεταξύ τους - αυτό δεν εννοείς; Αλλά, οι υπόλοιποι χρήστες που δεν τα σχολίασαν; Αυτοί γιατί τα άφησαν να περάσουν; Βουντού τους είχαν κάνει; Στο φινάλε, κι εσύ δεν τα είχες σχολιάσει, πράγμα παράξενο αν πάρουμε τοις μετρητοίς το πόσο έντονα νιώθεις γι' αυτό το πράμα - λέω ότι νιώθεις έντονα γιατί επανέρχεσαι έχοντας χρησιμοποιήσει και οξύτατους χαρακτηρισμούς στο πρώτο σου σχόλιο σε αυτό το λήμμα όταν με ένα άνετο «Το ζήτημα όμως δεν είναι εδώ» (says who;), παραμέρισες ό,τι είχα πει και έβαλες μπρος την συνωμοσιολογία.
For the record, αυτά τα δέκα λήμματα της ironick προφανώς αρέσουν σε μένα περισσότερο απ' ό,τι αρέσουν στην ίδια, και σε σένα - συμβαίνει. Μερικά τα θεωρώ εξαιρετικά, άλλα όχι τόσο και τις εκτιμήσεις μου αυτές τις απετύπωσα στην βαθμολογία - τα είχα βαθμολογήσει όλα. Δεν σχολίασα κανένα γιατί δεν είχα κάτι να πω - τόσο απλά. Αν και στο κορυφαίο λίγο φασό, λίγο απ' ό... θα έπρεπε να είχα δώσει σπέκια.
Τέσπα, καλόν θα ήτο να πεις ποιούς θεωρείς μέλη αυτής της ηγετικής ομάδας, του σκληρού πυρήνα για να μην αιωρούνται πράγματα και χρειάζεται μετά να εξηγείς «όχι, δεν εννοούσα εσένα, ούτε σένα, κλπ». Και όταν κάνεις δηλώσεις του είδους «εμμένουν στην ανίκητη πραγματικά άποψη, πως η αξία και η σλανγκοσύνη ενός λήμματος κρίνεται από τα αστεράκια που θα μαζώξει» - όταν, δλδ, λες κάποιους βλάκες - ωραία θα ήταν να τις στηρίζεις. Αν και έχει αρχίσει να μου δημιουργείται η εντύπωση ότι πολλά λες και λίγα στηρίζεις.
Είδα ότι με ενθουσιασμό ετάχθης υπέρ του ξεκαθαρίσματος που πρότεινε η ironick και βλέπω ότι και γενικά είσαι υπέρ ενός ξεσκαρταρίσματος - να υποθέσω εφ'οσον στο ξεσκαρτάρισμα συμμετέχεις και συ και όχι μόνον η ηγετική ομάδα; Και, βλέποντας την ευκολία με την οποίαν χαρακτηρίζεις το ένα και το άλλο σαβούρα και πατάτα, αυτό το auto de fé που εισηγείσαι θα είναι και εκτεταμένο. Τι να σου πω; Γενικά, το ζήτημα των διαγραφών είναι εξαιρετικά δύσκολο και, προσωπικά, έχω αποφύγει να εκφράσω άποψη - το σκέφτομαι και θα το σκέφτομαι για πολύ ακόμη. Ειδικά, πάντως, βλέποντας πόση λίγη ανοχή δείχνεις σε ό,τι δεν σ' αρέσει, δεν ξέρω αν, ως απλός χρήστης, θα σε ήθελα να κρίνεις αν κάτι που έγραψα θα ζήσει ή όχι. Ό,τι και να πεις για αυτή την περιώνυμη ηγετική ομάδα και τους μοντς γενικότερα, τις ελάχιστες διαγραφές που κάνουν μόνον αβασάνιστα και αυθαίρετα δεν τις κάνουν. Και, επειδή έτσι είναι η αλήθεια, γυρνάς και ξαναγυρνάς σ'εκείνο το ποδοφαιρικό λήμμα για τον Σικαμπάλα που κατέβηκε 100% δικαίως και που κακώς το είχες εγείρει και αρχικά γιατί αφορά σ'ένα θέμα - τη μπαλίτσα - που δεν το 'χεις.
Ο Μπαμπινιώτης στο Ετυμολογικό του Λεξικό λέει:
φαλιρίζω «πτωχεύω, χρεωκοπώ»
μεταπλασμένος τύπος του ρ. φαλίρω < ιταλ. fallire «αποτυγχάνω - πτωχεύω» < λατ. fallere «σφάλλω - απατώ»