Comments by jesus (4830)
Showing 481-510 from 4830
οπότε ο γραμματικός κανών γίνεται ότι δύο -μ- βάζουμε σε χειλικόληκτα κ σε αρχαιόπληκτα.
αυτό είναι μεγαλοαστικό δυσκοίλιο χιούμορ, βίκαρε, μη μπερδεύεσαι.
μπορείς να είσαι ο πρώτος του διδύμου δείξας κ μπήξας (το οποίο απαραδέκτως έχουμε μόνο σε μουχούσειο σχόλιο εδώ), εάν αυτό επιθυμείς. αν, δε, γίνει κ καμιά απόσχιση κ πάει για μπιλιάρδο, θα είστε κομπλέ.
(δείξτε κατανόηση, διδακτορικό γράφω, ποινήν εκτίω)
θα επανέλθω αργότερα, γιατί κλέβω γουάι-φάει από ένα περίπτερο στο νείλο κ δεν έχω καλή σύνδεση.
με το κουμπάκι «αναφορά», κάπου δίπλα στο κουμπί «σχολιασμός».
δεν νομίζω να είναι κ τόσο ρατσιστικό πάντως. αντίστοιχη ατάκα κ του μπέζου στον δόγκανο «αμάν, ο λουμούμπα», βλέποντας μια νιγιριανή με παραδοσιακή φορεσιά.
καλά κ συ ρε κάννιγκα, κάνε κ λίγο γούτσου τον ατσεγκέ που έχωσε λήμμα μετά από τόσον καιρό, κ ας είναι γνωστό ότι ο τελευταίος μνημονιακός θα μας πουλήσει το πορσικό που θα τον πατήσουμε.
το «όξος» το έχω ακούσει να αναφέρεται κατ' ευθείαν για ξιδιασμένο κρασί:
- (πίνει γουλιά) φτούυυυ!!!! όξος!!
είχα στο μυαλό μου την άλλη εναλλακτική, λιγότερο συχνή
- έχυσα τη μάπα της
που τώρα που τη βλέπω ίσως να μη λέγεται καν.
- ρεφορμιστή!!
- όχι και ρε...
καλή χώνεψη, μχσ.
(γαμώ τις γειώσεις στον βασιλιά θα ήταν ότι κ τα ρήματα έχουν και υποτακτική, πάντως)
στην υγειά σου, μχσ.
δε νομίζω ότι είναι αυτή η διαφορά, πάτσις. στον 1ο διάλογο το αντικείμενο είναι το άτομο κ το υπόλοιπο είναι εμπρόθετος τοπικός προσδιορισμός, ενώ στον 2ο το αντικείμενο είναι κατ' ευθείαν το μέρος του σώματος, κ το άτομο είναι ο κτήτορας αυτού. για το ψυχολογικό κομμάτι, απλά διαπιστώνω πώς εκφράζεται η διαφορά.
είχα προσπαθήσει μια φορά να πω σε έναν ραββίνο τι να κάνει κ πήρα παραπλήσια απάντηση.
να σημειωθεί η διαφορά ανάμεσα στο, πχ, «έχυσα στο στόμα της» βέρσους «την έχυσα στο στόμα».
το 2ο συνδέεται περισσότερο με την αντίληψη ότι όταν χύσεις στο στόμα της γκόμενας την ταπεινώνεις, ενώ το 1ο είναι πιο περιγραφικό. δλδ ο διάλογος
- την έχυσα στο στόμα / στη μάπα κτλ
- καλά της έκανες της βρώμας
είναι πιο φυσικός απ' τον
- έχυσα στο στόμα / στη μάπα κτλ της
- καλά της έκανες της βρώμας
χωρίς να αποκλείεται ο 2ος.
(ό,τι θυμάμαι χαίρομαι, το ξέρω)
η παρατήρηση αξίζει όντως ως γλωσσικό ευτράπελο, αλλά οι ετυμολογίες είναι διαφορετικές.
το ζέον ύδωρ έχει την ίδια ρίζα με τις λέξεις ζέστη, ζεστός κτλ, κ όχι με το ρήμα prendere του οποίου η μετοχή αορίστου είναι preso, εκ του οποίου η λέξη πρέζα κ τα παράγωγα.
νερό, βέβαια, βράζουν κ οι ραββίνοι.
το τί έγινε, δεν περιγράφεται...
και το έψαχνα από πού είναι αυτό το άθλιο το «she kisses my children goodnight for god's sakes».
νομίζω καλύπτεται εδώ
χαχαχα
εγώ το έχω βαφτίσει αϊ-βαλί, γιατί όταν το είδε ο πατέρας μου έφαγε κόλλημα.
είδα τη μέρα των ζωντανών νεκρών προχτές, πάλι ρομέρο, κ μετράει.
η Πέννυ Κυλήνη και η Άννα Φυλαξία.
κάηκα στον σωλήνα για να βρω ένα «καααλλό πλλαστικό» αλά θεοφράστου κ δεν τη βρήκα αυτούσια την ατάκα ρε πστ...
κολλάει κ εδώ τώρα που το βλέπω
ο τύπος που στο17' λέει «εδώ πάντοτε κατώκουν έλληνες, όλοι οι άλλοι ήρθαν» περνάει για έλληνας.
ο λόγος του είναι τραγικά αντιαισθητικός, κ μόνον για λόγους γλώσσας.
για μίλα καλύτερα.