#1
jesus

in πεθαίνω

εγώ κάνω canoe kartsonak πάντως, μ' αρέσει περισσότερο.

αντίστοιχο στα γαλλικά (της καθομιλουμένης φαινόμενο, όπως κ στα ελληνικά), είναι η απρόσωπη σύνταξη με το ça: «ça se mange» ίζολ τρώγεται όπως κ στα ελληνικά.

η απρόσωπη σύνταξη με το il έχει διαφορετική έννοια, κ παρουσιάζει νομίζω δυσκολία διάκρισης για τους έλληνες, λόγω απουσίας αντίστοιχου φαινομένου στα νέα ελληνικά.

#3
jesus

in βυζί

εμείς ως προστυχάντζες το λέγαμε βυζί πάντως.

#4
jesus

in τηγκανά

μπό χο χο...

#5
jesus

in τηγκανά

το άκουσα κ ως «την κάνουλα», προφερόμενο προφανώς «τη γκάνουλα».

τα λογοπαίγνια δεν έχουν τέλος μάλλον.

#6
jesus

in κατεβασάδικο

υπάρχει το ιδιον σηντάρω, αλλά λείπουν γενικά πράγματα.

#7
jesus

in άμπζολουτ

εμφιαλωμένες τις έχεις βράστα;

#8
jesus

in άμπζολουτ

το κλιπάκι που ανέβασες πάντως είναι αίσχος αν εξαιρέσεις τη γκόμενα. ή μου φαίνεται;

#9
jesus

in άμπζολουτ

από βότκες πάντως, η κορυφή που έχω δοκιμάσει είναι η στόλι ελίτ. πάει 50+ γιούρια το μπουκάλι, αλλά γαμεί κώλους. σερβίρεται κρύα, σκέτη, σε σφηνάκι τρομπόνι, με αγγουράκι τουρσί στο τέλος.

#10
jesus

in άμπζολουτ

σουηδική δεν είναι η άμπσολουτ; λεπτομέρεια βέβαια, αλλά νταξ.

καμία σχέση, έχει ο αδερφός μου έναν κολλητό σέρβο που είναι πηγή καΐλας κ καφρίλας κ εξαιρετικά έμπιστος ως προς τις πληροφορίες.
τον είχα επικαλεστεί κ εδώ, αλλά πλέον με προδίδει το γκουγκλετρανσλέητ...

(πείθω;)

#13
jesus

in όρθιο τσιμπούκι

στα ολλανδικά «Pijp Hoogte», ύψος πίπας.

παρόμοια, αλλά πιο έμμεση διακριση μεταξύ ενεργητικού κ παθητικού υπάρχει κ στα σέρβικα. ο ενεργητικός λέγεται απλά τοπ, topzija / топџија, ενώ ο παθητικός παραστατικότατα «φούρνος», furundzija / фурунџија.

#15
jesus

in λίστα του ντου

και του αλέτα του παναγούλια που είναι άσπρος κάτασπρος ο καημένος...

#16
jesus

in παπάρι

εμ, τσάμπα τα μαθς, γκαλ;

#17
jesus

in παπάρι

μετά από σερτς το «ξύνω το παπάρι μου» περνάω σε σκληράδες:

«Τα λόγια του Κίμωνα πολλαπλασίασαν το μένος με το οποίο κατάπινα το παπάρι. - «Χύνω παλιοκαριόλα, χύνω! Παρ' τα όλα, μωρή άρρωστη!»

«Φάε το παπάρι μου όπως βγήκε απ' τον κώλο σου, τσούλα»

(για πολλά γέλια)

«ΠΑΠΑΡΙ ΕΧΕΙ ΣΑ ΓΡΟΘΙΑ ΚΙ ΑΡΧΙΔΙΑ ΣΑ ΤΟΥΛΟΥΜΙΑ»

προφ. επειδή το γούγλε μπέρδεψε το ξύνω με το χύνω. που δεν είναι το ίδιο πράμα.

#18
jesus

in παπάρι

στο γούγλε χτυπάει πάντως. αλλά κ πάλι. «ξύνω το παπάρι μου» ίζολ «ξύνω το αρχίδι μου»; το ένα; σκληρός τύπος.

#19
jesus

in παπάρι

δλδ όταν λες «του μίλαγα αλλά μ' έγραφε στο παπάρι του» εννοείς ότι σ' έγραφε στο αρχίδι του; δε μου κάθεται...

#20
jesus

in παπάρι

νομίζω ότι το παπάρι, στον ενικό, είναι η πούτσα, κ τα παπάρια, στον πληθυντικό, είναι το σύστημα αρχίδια-πούτσος ως αδιαίρετη τριάς.

#21
jesus

in νιμού

το κάψιμο είναι σαν το ποδήλατο. αν τ' αφήσεις ξεκλείδωτο θα σ' το κλέψουνε.

#22
jesus

in νιμού

το είδα κ γω ρε άθλιε πάτσι απ' τ' άλλο που ανέβασες, αλλά είπα να μην καώ τόσο...

#23
jesus

in τουριστικό

καλώς τον.

#24
jesus

in καυλιδόνι

3-0 με τη μία.

#25
jesus

in όταν παγώσει η κόλαση

1ον, στα λευκαδίτικα το πάλι λέγεται κυρίως πάλε, ιδίως στην ερώτηση «πάλε;», κ όταν ήμουνα μικρός αναρωτιόμουνα γιατί λέμε πάλε ποτέ.

2ον η ιστορία του ορισμού νομίζω μυρίζει αστικό μύθο. είναι αρκετά γνωστή κ κυκλοφοράει στο διαδύκτιο εδώ κ χρόνια.

#26
jesus

in γκαράζ

σε τρία τέρμινα θ' αναστηθείς κ μεγάλη πόρτα θα διαβείς κ τέτοια. μας τα 'πανε.

φεύγα νεσαπουλιάτε, ψαροκάικε.

#28
jesus

in γκαράζ

η γαλλική επανάσταση, αποτέλεσμα της οποίας είναι ο κόσμος που ζουμε δεν έγινε με προγραμματικές δηλώσεις θείο. θα κράταγες τον λουδοβίκο μέχρι να σε πείσω εκ των προτέρων ότι μπορείς χωρίς αυτόν; ακόμα κει θά 'μασταν.

#29
jesus

in γκαράζ

εγώ πάλι (κ κάποιοι κύριοι που έφτιαξαν το σύνταγμα των ΗΠΑ αν θυμάμαι καλά) αυτό που εσύ βράστα εννοείς οικονομική ελευθερία το καταλαβαίνω ως μισθωτή σκλαβιά, οπότε το θεωρώ ασύμβατο με την πολιτική ελευθερία.

ο καπιταλισμός δεν δέχεται παραπάνω από έναν ορισμούς. δέχεται έναν μοναδικό κ οικονομικής φύσεως, κ γι αυτό είναι συμβατός με την πολιτική δομή της ευρώπης, με τον φασισμό κ το ναζισμό, με τον κρατικό καπιταλισμό της κίνας (κ ας είναι μπίτι μπάσταρδη κατάσταση), με το χάος της μετασοβιετικής ρωσσίας, με την πολιτική δομή των ΗΠΑ που όλες ανεξαιρέτως, αν δεν είναι ήδη εκεί, τείνουν σε αντιδημοκρατικές δομές (ακόμα κ με τον ορισμό των φιλελευθέρων, γιατί αν σκεφτούμε την έννοια δημοκρατία καθεαυτή 1ον είναι ασύμβατη με την αντιπροσώπευση οπότε ας βρούμε άλλη λέξη κ 2ον η δημοκρατία είναι κενό γράμμα αν δεν αποφασίζει για την οικονομία κ την αφήνει στο άτομο). κ τα δημοκρατικά μπόσικα κατά κανόνα τα κρατάνε αντικαπιταλιστικές δυνάμεις, πάνω στις οποίες πατάνε οι φιλελεύθεροι για να πούνε ότι ο καπιταλισμός συνεπάγεται δημοκρατία. μας δουλεύουνε; ο λόγος για τον οποίο όσο κομμάτι της εργαζόμενης τάξης κατάφερε να βγει απ' τον μεσαίωνα είναι τα αντικαπιταλιστικά κινήματα κ όχι ο καπιταλισμός κ η θεωρία του σύμφωνα με την οποία αυτό θα έπρεπε να συμβεί αυτόματα, αλλά οι ίδιοι το πολέμησαν κ σκότωσαν κόσμο για να μην συμβεί αυτό που προέβλεπαν ως αυθόρμητο.

κ επειδή αυτό πρέπει να εθελοτυφλείς για να μην το βλέπεις, η ουτοπία είναι πρωτίστως ο καπιταλισμός με δημοκρατία, κ το να θεωρείς ουτοπία τον κομουνισμό είναι στρουμφοκαμηλισμός. νομίζω.

#30
jesus

in γκαράζ

είναι φυσική κατάσταση εφ' όσον υπάρχει, αλλά το ζήτημα είναι ότι εφ' όσον εμφανίστηκε σε ιστορικά δεδομένη στιγμή, είναι εξ ίσου φυσική κατάσταση να σταματήσει να υπάρχει, κ τα υπόλοιπα είναι τσαρλατανιές αν δεχόμαστε τη λογική, αλλιώς να πάμε αλλού τη συζήτηση.

(δεν ξέρω αν εννοεί αυτό η άιρον. επίσης, κ προς θείο μπέτα, εξαιρετικό κομμάτι του βιβλίου είναι το κομμάτι που περιγράφει πόσο ξένη ήταν η λογική της επι χρηματική αμοιβή εργασίας στους ιθαγενείς των αποικιών, κάτι που επίσης ρυθμίζει την φυσικότητα της «κοινωνίας της αγοράς» η βάση της οποίας είναι η εργασία έναντι χρηματικού αντιτίμου, που κ αυτή εμφανίστηκε εξαιρετικά αργά στην ιστορία κ είνα εξ ίσου φυσικό το να σταματήσει να υπάρχει).

σχετικό κ αυτό.