Comments by knasos (937)
Showing 181-210 from 937
Πολωνός για Ελασσονίτης;
Ομιλούσα για τον προφήτη Μαλακία Μιτζνούρ.
Ουπς, απέδειξα μόνος τα λεγόμενα μου.
Δε βέρυ σέιμ, με το ξύλινο πάτωμα που ταρακουνιόταν στα μπίτια.
Το όνομα του «Συγγνώμη, αρχιδοχορεύτρα...» μόνο εγώ δεν το βλέπω; Κι αν κανείς άλλος δεν το βλέπει, πως το έκανε;
- ... και μας έβαλε ΟΓΔΟΝΤΑ ΕΞΙ άσπρα! Μας ξέρανε ο πούστης!
Κι ο Τσακ Νόρις ήρεμος, τρίβει με την ανίκητη παλάμη του το μούσι του και μόλις η πρώτη σταγόνα αίμα λερώσει το χώμα που είναι ατρόμητο αρκετά ώστε να το πατήσει, λέει:
- Εγώ ψε κέρασα. Άσπρο. 7. Κιλά.
γκουχγκουχ γκροντς γκουχ.
Πιστεύω πως υπάρχει χρήστρια που μπορεί να μας διαφωτίσει εξαιρετικά επί του θεματού.
Μεγίστη παράλειψις, το ακούω πολύ συχνά και καμιά φορά το λέω κιόλα. Σπέκια!
Μεγάλη έννοια! Τώρα που ο Αυτιάς δεν εμφανίζεται πλέον έχουν βρει κάποιο υποκατάστατο ή τους έχουν κλείδωσει σε κανά σκοτεινό δωμάτιο για rehab;
Ο Τσακ Νορις έχει πάει σε σολντ άουτ του Ηρακλή. Ο Τσακ Νόρις έπαιζε πόκερ με τον Θεό και ο Θεός, 100% σίγουρος για το φύλλο του, ποντάρει όλη την πλάση, το σύμπαν και τα πάντα. Κι ο Τσακ έκανε ρέιζ.
ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ Ο ΘΕΟΣ; ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΤΟΝ ΕΙΔΑ ΝΩΡΙΤΕΡΑ;
Να μαζευτούμε όλοι μαζί να βάλουμε κανά φράγκο να προσλάβουμε μόνιμα τον ψηλάρα;
Ναιαιαιαιαιαι!
Ναι έχεις δίκιο. Ας γραφτεί στον ορισμό ότι χαρακτηρίζει τους λαρισαίους από τα νότια προάστια.
Director's Cut έκδοση:
- Ίσως το ελεφαντόδοντο να είναι η μεγαλύτερη πηγή ενέργειας με την κατάλληλη επεξεργασία και απλά η τεχνολογία μας να μην μπορεί να το κατανοήσει.
- Ίσως.
- Αλλά αν ποτέ τα καταφέρει θα ήθελα να είμαι ο πρώτος με φάρμα ελεφάντων. Εσύ;
- Ίσως ναι.
- Βέβαια θα είναι δύσκολο γιατί είμαι αλλεργικός στην οδοντόκρεμα ελεφάντων και πως θα πουλάω το εμπόρευμα.
- Ίσως ναι, είσαι.
- Θα μπορούσα να τους κόψω τον καφέ και το τσιγάρο. Αποδεδειγμένα προκαλούν την κιτρινίλα στα δόντια. Ξέρω από πρώτο χέρι. Είμαι κιτρινοδόντης;
- Ίσως ναι, είσαι λίγο.
- Αλλά και πάλι θα σε ήθελα για συνέταιρο. Ξέρεις οι ελέφαντες συνήθως χαϊδεύονται τα βράδια.
- Εσύ χαϊδεύεσαι;
Γιατί το θυμάμαι ακόμα που την κουβαλούσε η Ρέιτσελ από τα φιλαράκια απο ´δω κι απο κεί μετά από τόσο καιρό αφού.
Αποδεικνύει πόσο αποτελεσματικό είναι το πρόντακτ πλέισμεντ στην τηλεόραση.
Με ήρθε αμέσως υποσυνείδητα το Big Brown Bag από το Βloomingdales.
Κάτι φίλοι ετοιμάζουν βαλκανοτουρνέ με βανάκι, πέρυσι το έκαναν InteRail, και ψήνομαι ιδιαίτερα να τους ακολουθήσω.
Αυτό που τους έκανε μεγάλη εντύπωση είναι το ότι υπάρχει διάχυτη σε όλους τους βαλκανικούς λαούς αυτή η ιδιαίτερη ιδέα μιας πολιτιστικής-πολιτισμικής σύνδεσης που ίσως, και μπορεί να ήταν υπερβολικοί σε αυτό, ξεπερνά ακόμη και αυτής που νιώθουμε οι έλληνες για την δύση και τους δυτικούς γενικότερα. Ιδιαίτερα στο Βελιγράδι, μαντεύω και για θρησκευτικούς λόγους, και μόνο το ότι είσαι έλληνας μπορούσε να σου εξασφαλίσει απείρως ευκολότερη πρόσβαση σε μη τουριστικά μέρη, καλύτερη επικοινωνία με ντόπιους (ιθαγενείς, την είπα την μαλακία μου :) καθώς και κάποια άλλα «τυχερά» που δεν τα πολυπιστεύω μεν, μιας και ο συγκεκριμένος που μου τα είπε είναι ολίγον τι παπατζής, αποτελούν το νάμπερ ουάν κίνητρο για να τους ακολουθήσω αυτό το καλοκαίρι δε.
Η αλήθεια είναι ότι τώρα τελευταία και οι χώρες των εγγύτερων σε εμάς βαλκανίων προσπαθούν να προωθήσουν τουρισμό με την κλασσική δυτική έννοια και ότι αυτό συνεπάγεται, αλλά μπορείς άνετα να κάνεις τουρισμό με την αλτέρνατιβ (καταραμένη λέξη) έννοια ακόμη ευτυχώς.
Όσο για την Ισπανία, θα έλεγα ότι πλέον είναι πασέ, αν και ακόμη φιγουράρει υψηλά στις προτιμήσεις των διαφόρων αλτερνιών (καταραμένο παράγωγο) μιας και η Κούβα τείνει να πάρει μορφή «new black». Δεν ξέρω αν είναι για καθαρά πολιτικούς ή νοσταλγικούς/ουτοπικούς/κωλαρικούς λόγους αλλά όλο και περισσότεροι κατευθύνονται προς την εκεί κατεύθυνση.
Στα σχόλια στην Ιφκινθο. Έχω μετατρέψει την ντουλάπα μου σε χώρο λατρείας σου.
Ετ χεσούς: θα με πεις πολύ καμένο αν πω ότι θυμάμαι λέξη προς λέξη το σχόλιο που έκανες για το στυλ του που σε απωθούσε;
Ο Γιώργης κι ο Illingworth.
Μετά από μια τραγική σύμπτωση, ο υποψήφιος δήμαρχος Άνω Ραχούλας και ο επίσης υποψήφιος για την τέταρτη κατά σειρά προεδρία του δήμαρχος του York, βρίσκονται στο τηλεοπτικό δίκτυο CBS στην Αμερική του 2012 που, έχοντας βρει βαρετά τα debate της Sarah Palin και του Barrack Obama, αποφασίζει να τα αντικαταστήσει με άλλα συγγενικά με αυτά.
Το πρώτο ντιμπέιτ ήταν το λιοντάρι, ήδη βασιλιάς, και η σκνίπα, διεκδικητής. Δυστυχώς όμως η αμοιβή που απαιτούσε το λιοντάρι μόνον για την τροφή του ήταν εξωπραγματική ακόμη κι αν στα νούμερα τα πήγαινε πολύ καλά, με αποτέλεσμα αυτό να κοπεί.
Το δεύτερο ήταν μεταξύ της Ελένης Μενεγάκη και της Ρούλας Κορομηλά για το ποια είναι η εθνική τηλεπαρουσιάστρια. Με τόσο ξανθό, το debate έπρεπε να μετατεθεί στην πρωινή ζώνη όπου πάτωσε κυριολεκτικά αφήνοντας ανικανοποίητους τους παραγωγούς αλλά με την αντίληψη ότι οι έλληνες είναι νούμερα και θα μπορούσαν να τους χρησιμοποιήσουν.
Και φτάνουμε αισίως στο τώρα και στο τρίτο ζευγάρι το οποίο γνωρίσατε και πρώτο. Το ντιμπέιτ θεωρήθηκε επιτυχημένο και από την, πρόεδρο τελικά, Sarah Palin και συνεχίστηκε παρά την λήξη της προεκλογικής καμπάνιας.
Ο Γιώργης κι ο Illingworth, με την βοήθεια των μεταφραστριών: της Susan, της Morgan και της Παγώνας καμιά φορά όταν τα ιδιώματα του Γιώργη είναι εξαιρετικά πολύπλοκα, συνεννοούνται και συνομιλούν για τα διάφορα τεκταινόμενα.
Η πλάκα είναι ότι ο Γιώργης φοράει κλασσικό μάλλινο προβατίσο πανωφόρι και ο Illingworth το κλασσικό μαλλιαρό καπέλο της φρουράς της βασίλισσας! Κι αναρωτιέμαι, ποιος είπε ότι τα κλισέ δεν είναι αστεία;!
Εδώ το έχει πει κι Ο μακαριώτατος, τι να λέμε τώρα.
Έλα ρε Μες! Εχει χαρακτηριστική γραφή έφηβου κοριτσοπουλου. Δεν βλέπεις τα χαριτωμένα C αντί για s, την παιχνιδιάρα γραφή του αυταα, το σκέρτσο της υπερβολικής χρήσης σημείων στίξης και την ανέμελη φατσούλα στο τέλος; Σχεδόν αισθάνομαι την ακμή.
Βίκαρ ξέρεις πραγματικά να απογειώνεις χιουμοριστικά τη συζήτηση. Είσαι πύργος ελεγχιούμορ. Το σκέφτηκα αυτή τη στιγμή σαν αντίδραση τόσο στον Σεφερλή, που βγάζει χίλιες δύο μαλακίες-λέξεις που αναπαράγω καθημερινά, χωρις να είναι βέβαια σάιτ στο Ίντερνετ ο άνθρωπος και γι' αυτό δικαιολογείται, όσο και στον μαλάκα τον μπαμπινιώτη που αναλλώνεται ο καημένος στην προσπάθεια να βρει την ετυμολογία, τις ρίζες και τις φορές που έχει ειπωθεί μια λέξη από τους εργάτες στο καρνάγιο του Περαία, κάνοντας την εξευτελιστικά απλή και βοηθώντας τον. Ρεσπέκτ.
Και μιας και σας βρήκα μαζεμένους, ψάχνω μετά μανίας μια ταινία του Yilmaz Gunay (Πιθανός τίτλος «Τα Αδέρφια») που μιλάει κλασσικά για φυλετικές διακρίσεις και υπάρχει μια σκηνή διαπόμπευσης Κούρδου χωρίς χέρια που του κρεμανε κουδούνια και τον περιφέρουν σε ένα χωριό. Δεν υπάρχει καμμιά αλληγορια εδώ.