Comments by xalikoutis (1989)
Showing 1831-1860 from 1989
δε μπορώ να μιλήσω για το λήμμα, έχω ένα δάκρυ...ο καπνός θα είναι.....Ασταδγιάλα
όντως ο Ράλλη θα μπορούσε να το είχε πει, εδώ είπε αυτό
οι φαν γνωρίζουν ήδη τη φοβερή προσωπική του ιστιοσελίδα. αξίζει!
να θυμηθούμε και το παλιό σύνθημα των γκραφιτάδων
«ό, τι κουνιέται γαμιέται, ό,τι δεν κουνιέται βάφεται»
μπράβο ρε ντεσπεράντο, μερακλής και διεισδυτικός. τον παίκτη στη δεύτερη φωτό είναι πράγματι πολύ εύκολο να τον περάσεις για παρδαλό κατσίκι.
Να προσθέσω μόνο ότι:
αν οι εθισμένοι παίκτες rpg που έχουν βγάλει ρίζες στα νετ καφέ είναι μάλλον τελειωμένοι,
οι fpsάδες είναι κάτι ίσως χειρότερο: γραφικοί.
ο μάκης έχει δει τη μούρη του κακού στον αστυνόμο σαϊνη...ώπα, λάθος site
σε κάποιες εκτεταμένες παρεές λεγόταν και για το μαύρο, περιέργως όχι για το κοκό
πράγματι, το site κατατρίχεται από ορισμένες εμμονές
ε βέβαια, κομμουνιστής δεν ήταν, τι θα ήταν; (για να θυμηθούμε και τη ρήση του χατζηδάκι)
προέρχεται από τη δια βοής αποδοχή της ενθρόνισης μητροπολίτων κλπ
σχετικό και το φαινόμενο της πεθεραστίας
πράγματι vrasta,υπάρχουν δυο μεγάλες κατηγορίες ανθρώπων.
στο 1ο παράδειγμα τόσο η ορθογραφία, όσο και η σύνταξη, είναι του πρωτότυπου κειμένου. Προχοιρότητες...
χμμ, και το κατσίκι μάλλον πρέπει να το ανεβάσεις desperado....
αλλιώς και Βουδαπέστης
καρατακατακασπεκ
νομίζω ότι αξίζει να ανεβούν κι άλλα τέτοια «αποφθεγμάτα τοπικιστικής αντιζηλίας και μικρογεωγραφικού ρατσισμού», έστω ως σχόλια.
Συνεισφέρω εδώ ένα από τα μέρη μου:
«Σφακιανό κι αν κάμεις φίλο, βάστα ένα κομμάτι ξύλο», με άλλα λόγια, οι Σφακιανοί είναι κουζουλοί και αναξιοπιστοι....[να σημειωθεί ότι αυτού του είδους η στάση από τους φιλήσυχους πεδινούς προς τους αλέγκρους ορεινούς είναι πολύ διαδεδομένη]
βασιλόφρονες, όχι αστεία
πόσο έχεις μεγαλώσει, πλέμπα, πλέμπα
έχεις γίνει άλλη τόση, για σενα ο Τσε παραληρεί.
νομίζω ότι όντως δεν υπάρχουν πια πολλά φυτά γιατί πλέον το να είσαι φυτό (ή αλλιώς μαμούχαλος βαθμοθήρ) έχει απενεχοποιηθεί, αφού τα πιτσιρίκια κυνηγάνε εφόφια για καριέρα από το νηπιαγωγείο, και το να είσαι ρεμπεσκές δεν είναι πια αποδεκτό. Στα χρόνια τα παλιά το φυτό είχε κόμπλεξ κατωτερότητας, τώρα έχει κόμπλεξ ανωτερότητας.
Γιαλομιά;
ουουου!
θούλου κ'ουγού νου ούχου ουδουούτουρου τρούπου γρουφούς (που.χου.: πούντου μου ούρουσου νου ουντουκουθουστού ούλου του φουνούουντου μου του «ου»)
το καρατεσπέκ είναι γαμάτο
γκράθιας δεσπεράδο
το εφταούρ μου θύμισε το ακόμα τραγικότερο ΟΑΤΣΥΝ που άκουγα να λένε τα πιτσιρίκια σε χωριό της κρήτης. Ήταν το DATSUN!!!
πρόκειται για έναν τύπο αυτού που λέγανε παλαιοί ποδοσφαιρόφιλοι φυσιογνωμιστές «μπαλόφατσα» ή «ποδοσφαιρόφατσα».
να προσθέσω το «πηγούνι», που ήταν πιάσιμο πισθάγκωνα του άλλου και βύθισμα του πηγουνιού στα μελακά της τεντωμένη πλάτης. ήθελε ιδιαίτερη τεχνική και πονούσε πολύ, ειδικά όταν ο θύτης ειχε προσόντα Γκμοχ.
βράστα, τα μέντια είναι φυγή προς τα εμπρός...
όσο για εμένα, αυτό το φαινομενικότερα που γραψα το κοιτώ με απορία.
σχετικά νεότερη εκδοχή «...και τα ρέστα δρακουλίνια»
θα προκληθεί σύγχυσις, ενδεχομένως και θανατηφόρος..... βλ. β΄σημασία και σχόλια στο κουράδι.
Συμφωνώ πάντως, χρειάζεται μια μνεία τιμής στην ιδιόλεκτο αυτή - και σε τόσες άλλες - , και επειδή οι μαστόροι ήταν και ελεύθερα πνεύματα, δε θα χαν αντίρρηση....να αφεθεί στο γλωσσικό αισθητήριο του λαού μας.