Comments by vikar (4189)
Showing 3031-3060 from 4189

Αμέ, νά ένα: το η. Χμμ.

Το ποι'ματάκι που μας δίνει ο αίαντας για το εσφλαμένο του νοός μου θύμισε με τη μία το γερμανικό wer nämlich mit h schreibt ist dämlich, «όποιος γράφει 'νέμλιχ' με χά είναι βλάκας». (Στα γερμανικά nämlich σημαίνει «συγκεκριμένα», «δηλαδή», όπως και το αγγλικό namely, και συχνό ορθογραφικό λάθος είναι να το γράφεις nähmlich, εξού και η φράση.)

Τα ποι'ματάκια αυτά λειτουργούν προφανώς ως μνημονικοί κανόνες. Θυμάστε άλλα τέτοια;

Το παντόφλα το λέν και για τη μεγάλη μπριζόλα.

Άρθρο για τη λέξη αλάνης στο λαΐκό τραγούδι, στην Κλίκα.

«Μουσηκώφιλο» ήθελα να γράψω βεβαίως.

Να σου πώ ιρονίκ, απ' τον αστερισμό του καβγά μια φορά, καλύτερα να μένουμε στον αστερισμό της κάβλας εδωμέσα...

Τους χαιρετισμούς μου στον μουσικόφιλο Βράστα.

Εγώ μιά φορά το προτιμώ ριγμένο.

Επίσης και το πούτσα-τσα, πούτσα-τσα.

Είχες καμιά σαλονικιά να σου βάζει κομπρέσες τουλάχιστο;... :-Ρ

Τί μου θύμισες ρε Μουχουσού τώρα... Παλιά ατάκα παύλα ανέκδοτο που κυκλοφορούσε απο ντράμερ ήταν το εξής γέμισμα: του τό 'πα του παπά, του τό 'πα του παπά, του τό 'πα του παπά του πούσσσσ'τ (μετά τα τόμ τελειώνει στο κράς).

Εντάξει, δέν φαντάζομαι να υπάρχει αναπτυγμένη ιδιόλεκτος τέτοιου στίλ (οπωσδήποτε εγώ δέν έχω υπόψη), αλλα σίγουρα θα κυκλοφορούν πολλά τέτοια αστειάκια απο ντράμερ (είναι άλλωστε και ευφάνταστο είδος, μήν ακούτε τους ζηλιάρηδες τους μουσικούς τι λέν γι' αυτούς :-Ρ), τα οποία ανάμεσα σε φίλους μπορεί να έχουν παγιωθεί για λόγους συνεννόησης (ειδικά αν είναι αυτοδίδακτοι), αλλα όχι και παραπάνω.

Ντεσπεράντο ακούει;

Στο λίνκι πού 'δωσα επάνω, η ηχογράφηση είναι ζωντανή απ' το μαγαζί, αλλ' απ' ότι κατάλαβα δέν παίζει ο Εσερίδης, αλλα ο Μυστακίδης, έτερος Δημήτριος --πολύ γνωστός, σεβαστός κι' αγαπητός βαρέουλας στην πιάτσα και εξαιρετικά δραστήριος στη διδασκαλία του μπασοκίθαρου και της λαΐκής μουσικής γενικά (τσεκάρετέ τον και στο μαϊσπέις).

Πονηρό, έχει τέσσερα-πέντε χρόνια που έφυγαν απ' την Καλαποθάκη· τους έφαγε το διπλανό ξενοδοχείο.

Χότζα, πάλιουρα, αυτό με τα όργανα στους τοίχους στην Τομπουρλίκα μιά φορά γίνεται ακόμα, τα μεσημέρια, που τα παιδιά δέν παίζουνε (αρχίζουν αργά το βραδάκι). Αλλα και τα βράδια, να σκάσει κάνας φίλος που παίζει, η αλλαξοκωλιά θα γίνει εύκολα.

Παραπάνω δέν ξέρω. Αρκεί να πώ οτι ότι σχέση έχω με τα ρεμπέτικα τη χρωστάω στη Τομπουρλίκα, χωρίς πολλή υπερβολή, και να τ' αφήσω εδώ.

Δέν ξέρω ποιά κομπανία εννοεί ο Άλλος, αλλα οπωσδήποτε υπάρχει ακόμα η κομπανία Τομπουρλίκα, ή μάλλον, το συγκρότημα της «Τομπουρλίκας», που πρόκειται φυσικά για τους ανθρώπους που παίζουν στο ουζερί που λέει το πονηρόσκυλο, δηλαδή τον Παντελή Χατζηκυριάκο με το Δημήτρη τον Εσερίδη (εδώ και μπόλικα πιά χρόνια).

Οι Τομπουρλικαίοι παίζουν κάθε μέρα στο μαγαζί τους (Κυριακές ρεπό), αλλα εμφανίζονται αριά και πού και σε ρεμπέτικες διοργανώσεις φίλων: τους έχω εδώ στα «85 χρόνια Σκάλα του Μιλάνου» ας πούμε (ηχογράφηση συναυλίας προστιμήν των γνωστών βολιωτών Μιλάνων --θεός σχωρέσ' τους τους μεγάλους, έμειν' ένας αν δεν κάνω λάθος, ο Στάθης), συμμετέχουν στα «Τσιτσάνεια» της Άνω Πόλης (όχι τα τρικαλινά) απ' την αρχή (έχει πέντε χρόνια;...), πνευματικό παιδί του Ντίνου του Χριστιανόπουλου, και άλλα τέτοια. Επίσης έχουν δισκογραφία ώς «Οι Παλαιολόγοι», δύο σιντάκια όλα κι' όλα αλλ' αξίζουν τον κόπο.

Άμα βρεθείτε Θεσσαλονίκη οι εκτός κανα βραδάκι, κάντε μιά βόλτα 'πο 'κεί να τους ακούστε, έχει και καλό φαΐ. Άν τους πετύχετε και μερακλωμένους, αυτό ειναι.

Ε κάν' το λήμμα βρ' αγόρι μου... Σχόλια και χαζαμάρες...

Για απολαυστικό ετυμολογικό σχολιασμό του κλάμπ, με πολιτικές μάλιστα αναφορές, παραπέμπω στο ιστολόγιο του κύρ-Σαράντ.

Για την τζούρα απ' την άλλη, ο Τριαντά λέει οτι βγαίνει απ' το σούρα (όπως στα υφάσματα, δείτε εδώ) ενώ ο τέως πρύτανης, πιό πειστικά, το ανάγει στο τούρκικο cüra, που σημαίνει ακριβώς την «(τελευταία) ρουφηξιά απο τσιγάρο» (σύμφωνα με ονλάιν λεξικά).

Το λίνκι επάνω για τα κουδαρίτικα δέν δουλεύει, αλλα δουλεύει αυτό.

Εκτός απο πρόταση του μεσαίου δακτύλου, μπορεί να εκστομιστεί και με ταυτόχρονη δείξη του καβάλου, αλα «νά κι' η γλάστρα», ή και χούφτωμα αυτού, αλα Μάικολ Τζάκσον.

Εγώ το ξέρω πάντως απ' την απίστευτη ευχή σε κάποιον που πάει για χέσιμο: άντε και καλή ευκωλία.

Ρε Χότζας, τον όρο κατα την εγγραφή «Δηλώνω υπέθυνα και με γνώση των συνεπειών (και τα λοιπά και τα λοιπά), οτι ουδέποτε εξέπεσα σε ανάγνωση Λουντέμη» δέν τον είδες;

Μελίτα καλωσήρθες. Πολύ-πολύ βασικό το λήμμα και έλειπε.

Να προσθέσω οτι το μαγκιά του λέγεται πολύ συχνά και ειρωνικά παύλα απαξιωτικά, σε φάση, «μπράβο του, αλλα στ' αρκίδια μας κιόλας»:

Γνωστό επίσης και το εξής πανηλίθιο (και ξεκαρδιστικό):
[I]
— Τί είναι πράσινο, περπατάει αργά και χαιρετάει;
— ;...
— Χελόουουναα!...[/I]

Τέτοιονας είμαι, τέτοιονας. Αλλα το «νεκρός» το κρατάω μόνο για χλομά πρόσωπα, είπαμε...

Κάτσε βρε πάτσις, «αθηναία» και «καλή» στην ίδια πρόταση;... :-Ρ

Λέγεται όμως μόνο για θετικά συναισθήματα ή και για αρνητικά (οπότε είναι και ομόσημο του «κάτι μου φταίει (πάνω του)»);... Εμένα πάντως μου φέρνει σε θετικό πάντα, έτσι το χρησιμοποιώ και το ακούω.

Να το πείς γι' αρνητικό ακαθόριστο συναίσθημα, ξέρω γώ;, κάτι μου κάνει...

Θα περίμενε κανείς το λογοπαίγνιο ν' αναφέρεται στο ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα: η γκόμενα που είναι τόσο ντεκαβλέ, που θα λύγιζε και στύση άρτι αποφυλακισμένου ένα πράμα.

Ε μα ρε φίλε, αφού τί κωλάκιας ο ένας τί βυζάκιας ο άλλος, αν δεν είσαι μουνάκιας τί σοϊ στρέιτ άντρας είσαι, νομίζω;... Άντε τώρα γιατί μ' αυτά τα καβγαδίστικα με πιάνουν τα ολιστικά μου και θ' αρχίσω καμια ώρα να κηρύττω θρησκείες και θα με πάν τίποτα και για σταύρωμα να πούμε στα καλά καθούμενα...

Χμμ. Σωστός ο Αβάς. Στο εξής θα λέμε και «σέρ Βράστας» (με σαφώς χαμηλότερο ποσοστό απο Ντιμίτριους).

Βασικά, μήν ανοίγουμε πολλά μέτωπα ρ' εσείς. Άς κλείνει ο ένας καβγάς και μετά ανοίγουμε άλλον...

Αβά, καλωσμασήρθες παρεμπιπτόντως. Άν θεωρείς οτι θίγεσαι απο άλλον χρήστη σε προσωπικό επίπεδο, προσπάθησε σε παρακαλώ να ζητήσεις εξηγήσεις απο τον ίδιο. Το αυτό ισχύει και για τον πολυλογά μας Ντιμίτριους (τσκ τσκ τσκ... εφτά προς εβδομηντατέσσερα... :-Ρ).

Εκείνο που πραγματικά μ' αρέσει στο λήμμα είναι το «κουράδι» στο πρώτο παράδειγμα, με πεθαίνει!...

Να κάναμε καμιά συζήτηση κάπου για τις πιό αστείες βρισιές στα ελληνικά;...

Γράφαμε μαζί με τζίζα.

[κανένας δέ με περιμένει να τελειώσω εμένα... ούτε γκόμενές μου να ήταν...]

επιδη δεν την εχεις ξανακουση επετε οτι δεν υπαρχει ; Όχι βέβαια. Πού και πού το αναφέρω αυτό για λέξεις, μιά και το θεωρώ ενδιαφέρον για τη γλωσσολογική πλευρά του πράγματος. (Να φανταστείς, το βρόμικο το άκουσα λάιβ πέρυσι για πρώτη φορά στη ζωή μου!... Ως τότε βρόμικο για 'μένα σήμαινε είτε σέξ είτε παίξιμο στη μουσική --που τό 'χω κατα νού να τ' ανεβάσω εδώ και μήνες, αλλα...)

Κατα τ' άλλα, για τον συγκεκριμένο ορισμό έχεις δίκιο φυσικά οτι είναι ουδέτερα δοσμένος. Αλλα παίζουν δύο πράγματα εδώ:

Άλφα, με τα ρατσιστικά εδωμέσα πρέπει κανείς να μήν είναι ουδέτερος(!) όταν τα γράφει, παρα να αφήνει καθαρά να φανεί οτι ο ίδιος διαφωνεί με τη σημασία που ορίζει (αυτό ηταν και δικό μου παράπονο, όταν παλιά διαγράφτηκε στεγνά ορισμός μου για το μογγολάκι, ακριβώς επειδή ηταν γραμμένο ξερά και λεξικογραφικά, δηλαδή ουδέτερα, ή δές και τις αντιδράσεις επισκεπτών στο λήμμα πόντιος, ή δές και τί 'χε πάθει ο τέως όταν και καλά έθιξε τους παοκτσήδες). Αυτή ειναι η αλήθεια, μας αρέσει δε μας αρέσει. Δέν είμαστε ώριμοι να καταγράψουμε άφοβα ρατσιστικές χρήσεις της γλώσσας στο σλάνγκ τζι άρ. Και αυτό εχει προφανώς να κάνει με τ' οτι ο χώρος είναι ερασιτεχνικός: δέν έχουμε την ακαδημαϊκότητα του επαγγελματία φιλόλογου εδωμέσα, η οποία θα στήριζε την ξεραΐλα στο ύφος.

Βήτα, τα (ψευτο)ρατσιστικά τα άρχισες στο παρόν λήμμα στα σχόλια, μαζί μάλιστα με προσωπική επίθεση στο πονηρό. Ακόμη κι' αν τό 'γραψε εκείνο εκεί επειδή πες είναι ένα μοχθηρό πλάσμα που σε μισεί απ' όταν γεννήθηκε και θολώνει το μυαλό του με το που βλέπει τ' όνομά σου κάτω απο ορισμό, σίγουρα κατάφερε να μήν καταφερθεί εναντίον σου στα σχόλιά του, παρα έδινε στο λήμμα ακριβώς αυτό που χρειάζεται το σλάνγκ τζι άρ για να σηκώσει έναν ρατσιστικό ορισμό: την άλλη πλευρά του νομίσματος, ωστε να σπάσει η ουδετερότητα του ορισμού που εδωμέσα εκλαμβάνεται ώς διφορούμενη (δηλαδή, «για να τα γράφει έτσι ξερά, παίζει και να τα πιστεύει»). Σε κάθε περίπτωση, με το κατοπινό υβρεολόγιο έχασες το όποιο δίκιο σου. Εδωμέσα, τα πάντα είναι ύφος γραπτού λόγου. Θέλει προσοχή, πώς να το κάνουμε.

Επιπλέον, έχεις στο παρελθόν γράψει πράματα (που εγώ μπορεί να μή θυμάμαι επιλέξει, αλλα άλλοι ίσως ναί), που σ' έχουν στιγματίσει ως ρατσιστή, παρά το οτι έχεις επίσης δηλώσει μή ρατσιστής κατα καιρούς. Έ, απ' ότι φαίνεται, όταν λές τα πρώτα το κάνεις με πειστικότερο ύφος απ' όταν λές τα δεύτερα. Δέν έχει να κάνει με καμιά εκ των προτέρων στημένη συνωμοσία εναντίον σου, σίγουρα, απλά για αυτά που εσύ αφήνεις να φανούν με τα γραφόμενά σου. Για μία συνέχεια στο σάιτ χωρίς τέτοιες παρεξηγήσεις, το μόνο προφανώς που μπορεί να γίνει είναι να αλλάξεις το ύφος σου αρκετά, ωστε να πείθονται όλοι οτι δέν είσαι ρατσιστής ή φασίστας ή οτιδήποτε άλλο τελοσπάντων σ' αρέσει πιθανόν να προβάλλεις για να προκαλείς. Και φυσικά, να μήν τσιγκλάς προσωπικά τους χρήστες, και σίγουρα όχι δημόσια!...

(Είπα να μή συνεχιστεί δημόσια και το γάμησε πάλι αυτή η παλιοϊρονίκ!... Πολύ κόντρα μου πάει αυτή η γυναίκα, πάρα πολύ... :-Ρ )

Καλό μας σαββατοκύριακο.

Άλλο ένα ουσιαστικό με άλφα συνθετικό ρήμα, η λαχταροψώλα.