Comments by vikar (4189)
Showing 3451-3480 from 4189
Όντως, το λέμε και χαϊδευτικά σε οικεία πρόσωπα, όπως και το μαλακάκος πάνω-κάτω (ελλείπει κι' απο 'κεί λοιπόν ανάλογο σχόλιο, ή επιπλέον ορισμός). Δίκιο έχει ο Φανούλης, καλά κάνει και φωνάζει. :-Ρ
Παιδιά, όλ' αυτά ωραία και καλά. Καμιά σύνδεση με τηνε ρημάδα τη γλώσσα, βλέπει κανείς;... Και δή, με την αργκό; Σοβαρά το ρωτάω, δέν είναι μπηχτή «βγήκατ' εκτός θέματος».
Εγώ εχω να πώ οτι το τωρινό σου άβαταρ παραείναι φαλλικό πάντως... Και τίποτ' άλλο... :-)
Γιά δές... Νά 'σαι καλά ρε ντούμπας (οχι σιγά μη σ' έλεγα και ντάμπ μπέις... :-Ρ).
Έτσι!... Κατα τα νηπενθής και νηνεμής... Σωστός ρε αλίβ!... :-)
Την έκφραση τί σκατά την έχουμε ανάγκη εδώ και καιρό πάντως (όπως άλλωστε και όλες όσες αναφέρεις), γι' αυτό και μού 'λειψε στην καταχώρισή σου --ώς τώρα μπορούσες να παραπέμψεις μόνον εδώ.
Όσο για τον τίτλο, μπορούμε για την ώρα να τα παντρέψουμε κι' αργότερα βλέπουμε (επιφυλάσσομαι να πρήξω το αφεντικό ακόμη περισσότερο επαυτού --νομίζω άλλωστε οτι του αρέσει καταβάθος).
Παιδιά, η δική μου μικρή εμπειρία, όσο κι' άν βαραίνει τελοσπάντων, είναι οτι έξω δέν οργίζονται όσο έξω δουλεύουν. Κι' επειδή δέν θέλω να τ' αφήσω και καλά διφορούμενο (όπως το βλέπω γραμμένο), άς το λινκάρω το «δουλεύουν». Με τα καλά του και τα κακά του βέβαια και μπλά μπλά μπλά, αλλα είναι και φάσεις που παύει κανείς να δουλεύει (λόγω κρίσης θές, λόγω ταμπεραμέντου;) κι' αρχίζει κι' αναρωτιέται κι' αρχίζει να τα παίρνει κι' ότι ήθελε προκύψει μετά.
Αλλα πού ν' αναλύεις τέτοια πράματα εδωπέρα... :-)
Άσ' τα ρε γαμώτ', μή τα συζητάς. Φτήνυν' η γενιά μας, πάει.
Όπ, ιρονίκ σε πήδ- σε προσπέρασα [γκχ-γκχ...].
Έχεις κάποιο δίκιο, αλλα πώς να το πούμε; Το παρόν είναι απο τα λήμματα-μή λήμματα (κατα το Βέλτσος-μή Βέλτσος πού 'ναι και επίκαιρο), που θα έστεκαν καλύτερα σε άλλη μορφή μέσα στο σάιτ, αφού πρόκεινται όχι τόσο για ορισμούς κάποιας λέξης, όσο για περιληπτικά άρθρα ή σχόλια πάνω σε φαινόμενα της αργκό. Είναι λίγα ακόμη, μα θέλουν ήδη το χώρο τους πιστεύω. Αν μή τι άλλο, για να ενθαρρυνθούμε να ανεβάζουμε κι' άλλα τέτοιου τύπου κειμενάκια, συνειδητά. Θά 'λεγα οτι εκκρεμεί το θέμα αυτό.
Κάτσε βρε Μές, εμείς πώς τις πηδάμε όταν μας πληρώνουν τα ποτά δηλαδής; Ισότης έχουμε, νομίζω;...
Άναρθρα και απρόθετα, για νά 'μαστε και ακριβείς...
Μπράβο ρε Άλλε. Άν και ξέχασες να συμπεριλάβεις τα σκατά (πάντα πολλά και άναρθρα) στο συνεχές σου.
Όχι μόνον παίχτηκε, αλλα κατάφερε να ξεκουνήσει και κοτζάμ Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης (απόφαση υπαρίθμ 180-2003)...
Αγαπημένη έκφραση και του δικού μου πατρός ιρονίκ... Μπορείς να την πείς και μπαμπαδίστικη ατάκα.
Εδώ και καιρό πάντως έχω βάλει σκοπό να ξεσηκώσω όσο μπορώ την πατροπαράδοτη, όνομα και πράμα, αργκό. Δύσκολο εγχείρημα, μιά και όσο παλιότερος ή όσο πιό αδιάφορος για τα γλωσσικά ο πατέρας, τόσο δυσκολότερο να ανιχνεύεις τα ετυμολογικά... Τί 'α κάνεις...
Το προκάτ κουστούμι αρχίζει να φοριέται, απ' ότι λένε.
Πάτσις, όντως λίγο άκυρη η ατάκα της Λαμπέτη. Αλλα μιλάμε και γι' άλλες εποχές, ξέρω 'γώ;...
Και όμως αγαπητέ Άλλε, προσθέτει!... Συγκεκριμένα, καταλαβαίνω πως δέν είσαι τόσο σίγουρος για το οτι όντως πρόκειται για την αντωνυμία της, ενώ εγώ ποτέ δεν σκέφτηκα να αμφισβητήσω οτι γι' αυτήν πρόκειται (εξού και το προηγούμενο σχόλιό μου). :-) Και η ανάλυσή σου δέ, άν πές σ' εμένα δέν λέει κάτι καινούργιο, σε κάποιον άλλο μπορεί να πεί. Τέλος πάντων.
Να εξηγήσω λίγο καλύτερα την κατανόησή μου της έκφρασης πρίν διαβάσω τον ορισμό του αδικομισεμένου παυλέα. Καταλάβαινα το άλα ώς επιφώνημα επιδοκιμασίας ή ενθουσιασμού που λέει και στον ορισμό (ποτέ δεν κατάφερα να το ετυμολογήσω --όχι οτι το κυνήγησα ιδιαίτερα βέβαια), και το της ώς «δοτική γενική» ας πούμε. Συνεπώς, άλα της να σημαίνει «μπράβο σ' αυτήν» ενα πράμα.
Το γιατί να επικράτησε η θηλυκή αντωνυμία ανεξάρτητα απο το πραγματικό φύλο του ατόμου στο οποίο απευθυνόμαστε, δέν το βρήκα ούτε αυτό ποτέ, αλλα πάντα το ερμήνευα ώς απολειφάδι παλιότερης έκφρασης, που δέν σώζεται ολόκληρη πλέον. Να πώ ακόμη, όσο και να βαραίνει αυτό, οτι δέν θα με ξένιζε προσωπικά να πώ ή ν' ακούσω «άλα μου», «άλα σου», «άλα μας», «άλα σας», «άλα τους».
Είναι πάντως αντωνυμία αυτό το της, έτσι; Άν το γράψεις με γιώτα θολώνεις εντελώς πιά την προέλευση της έκφρασης. Ή μήπως δέν πρόκειται για αντωνυμία αλλα για καμιά τουρκιά που μου διαφεύγει;... ...
Βράστα, σε διαδικασίες τόσο υποκειμενικές δέν ξέρω πόσο νόημα έχει να μιλάς για «δικαιοσύνη» και για «αδικία». Με το που θα υιοθετήσουμε αντικειμενικότερους τρόπους να εκτιμάμε την αξία ενός λήμματος, και παράλληλα υποβαθμίσουμε την αμφίβολη «αξία» ενός χρήστη, πιστεύω οτι θα ωριμάσουμε γενικότερα εδώ μέσα. Τουλάχιστον, θα θυμηθούμε όλοι λίγο πολύ οτι το σάιτ αφορά περισσότερο την καταγραφή και μελέτη της ελληνικής αργκό, παρά τη μούρη του καθένα απο 'μάς.
[ψσστ, Χάνκ!... τί δώρο ρε σου έδωσε τελικά για την περίληψη;...]
Και παρεμπιπτόντως, είναι σκόπιμο να περιλαμβάνεις την οριζόμενη λέξη στα παραδείγματά σου, όπως το κάνεις πιχί στον μπαζοκρύφτη.
Καλωσήρθες ρε παναγάκο, αλλα δέ μου λές, αυτός ο Παπαζέκας, τί είναι; Ευαγγελιστής;
Ναί, αλλα τί να κάνουμε;... Επειδή δέν είστε όλοι τόσο ώριμοι όσο ε γ ώ.* Είπα να σας κάνω κάποια πράματα λιανά... :-Ρ
- τελεία = παύση με πολύυυ νόημα.
Το τωρινό σύστημα αλληλοβαθμολόγησης αντικατέστησε ένα άλλο, το πρώτο απ' όσο ξέρω, το οποίο ήταν ακριβώς δίτιμο: μ' αρέσει/δέ μ' αρέσει, όπως το έχει ακόμη και το ούρμπαν ντίξιοναρι βασικά. Είχε γίνει συζήτηση τότε πάνω στην αλλαγή μάλιστα και ψηφοφορία και άν θέλετε την διαβάζετε ακόμη εδώ. Να σας πώ την αλήθεια, παρά την αλλαγή κι' εγώ δίτιμα βαθμολογώ όποτε το κάνω, άν και όχι ακραία (ή πεντάρι ή τριάρι βάζω συνήθως... νομίζω...).
Τώρα, Χάνκ, λές οτι οι προτάσεις μου δέν έχουν να κάνουν με την αξία μιάς καταχώρισης και σκέφτομαι οτι ίσως διαφωνούμε στον ορισμό της «αξίας» (σόρι για τα φράγκικα εισαγωγικά, γράφω απο φράγκικο μηχάνημα). Μιλάω εδώ για εκείνη την αξία που μπορεί να μετρηθεί.
Το στίλ γραφής το δικό μου, ή το δικό σου, ή του τζίζα ξερω 'γώ και του αυτοκτονημένου και του πονηρόσκυλου (τα λέω μαζί επειδή ποτέ δεν τους ξεχωρίζω αυτούς τους τρείς ρε να πάρει... :-Ρ), δέν μπορούν να μετρηθούν. Αυτόν λοιπόν τον παράγοντα, άς τον αφήσουμε λέω στην αλληλοβαθμολόγηση, όπως την έχουμε και τώρα. Η αλληλοβαθμολόγηση λειτουργεί σάν ένα είδος δημοσκόπησης, καλλιστείων που γράφω παραπάνω ειρωνικά, και αυτή τη δημοσκόπηση δέν είναι κακό να την έχουμε. Πρέπει όμως να ξέρουμε οτι όσο αλληλοβαθμολογούμαστε δηλώνουμε απλά το γούστο μας. σε καμία περίπτωση δέν θά 'πρεπε να υποκρινόμαστε οτι με την αλληλοβαθμολόγηση μπορούμε να υποκαταστήσουμε την μέτρηση παραμένοντας αντικειμενικοί.
Και τί μπορούμε να μετρήσουμε λοιπόν; Όπως προτείνω και παραπάνω, τη συχνότητα χρήσης μιάς λέξης-σημασίας, καθώς και το βαθμό εξοικείωσης του μέσου χρήστη του σάιτ μ' αυτήν. Αυτά τα δύο δέν είναι ίσως τόσο καλά διαχωρισμένα, ούτε και απαραίτητα σημαίνουν αυτό που λέν, αλλ' αυτό ειναι άλλη κουβέντα. Οπωσδήποτε όμως ιδιαίτερα το πρώτο είναι μετρήσιμα. Και ακόμη, δέν εξαρτιούνται καθόλου απο το στίλ ή το σέξ απίλ του καταχωριστή.
Έτσι, άμα εγώ έχω πρόβλημα μ' εσένα προσωπικά (επειδή πές μας το παίζεις και φιλόσοφος ενώ καλά καλά δέν ξεχωρίζεις τον Λάιμπνιτς απ' τον Ντεκάρτ :-Ρ), ενώ τεχνικά θα μπορώ να δηλώσω στο λήμμα σου μαλάκας οτι «δέν το έχω ακούσει ποτέ», έτσι απλά για να σ' τη σπάσω, έ, θα πρέπει νά 'μαι πραγματικά πολύ μαλάκας για να το κάνω όντως, έως και βαθμοφόρος. Όχι οτι δέν θα υπάρξουν πιθανόν τέτοιοι χρήστες, αλλα τουλάχιστον δέν θά 'χουν το άλλοθι που δίνει η τωρινή αλληλοβαθμολόγηση, οτι πρόκειται για θέμα γούστου. Θά 'ναι μαλάκες και θα το ξέρουν. Ώς αποτέλεσμα, η «αξιολόγηση»/δήλωση με βάση την εξοικείωση με τη λέξη-σημασία, θά 'ναι αναπόφευκτα αντικειμενικότερη απ' αυτόν τον χαβαλέ.
Όσο για τη συνδεσιμότητα, θα είναι ακόμη αντικειμενικότερη αφού θα είναι αυτόματη, ενώ το πρόβλημα που αναφέρεις με τα ομφαλοσκοπικά μας, υποθέτω θα είναι τεχνικά απλό οι καταχωρίσεις της κατηγορίας «Αυτοαναφορικά» να εξαιρούνται απο τη μέτρηση.
Στην πράξη, δυσκολότερο πρόβλημα θα είναι να μεριμνήσουμε όλοι (κυρίως οι συντονιστές), ωστε να λινκάρουμε ότι υπάρχει και ότι εμφανίζεται, μία διαδικασία αέναη, ωστόσο απαραίτητη για νά 'χει η μέτρηση νόημα.
Τελικά, το μόνο μαγείρεμα μ' αυτήν τη μορφή αξιολόγησης θα έχει να κάνει με τη σκοπιμότητα με την οποία ένας χρήστης χρησιμοποιεί πιχί μία συγκεκριμένη λέξη-σημασία (πιχί, δικιά του λεξιπλασία) έναντι άλλης, συχνότερα απ' ότι υπαγορεύει το «μέσο γλωσσικό αίσθημα» (άλλη μία έννοια-φαντασμα). Αυτό, όσο παραμορφωτικές συνέπειες μπορεί να έχει (που δέν νομίζω προσωπικά), μπορεί και πάλι να μετριαστεί άν ενθαρρυνθούμε να αντλούμε όλο και περισσότερα κείμενα για τα παραδείγματά μας απο άλλες πηγές (πρώτη και καλύτερη το διαδίκτυο).
Συνοπτικά, προτείνω να κρατήσουμε μέν σε κάποια μορφή την υποκειμενικότατη αυτή αλληλοβαθμολόγηση, με όσα προβλήματα έχει αυτή (η επιρροή που ασκεί η προϋπάρχουσα βαθμολογία όταν πάς να βαθμολογήσεις, όπως λέει ο αλίβ, όντως υπάρχει αλλα είναι άλλο ένα γνωστό χαρακτηριστικό κάθε διαδικασίας δημοσκόπησης ή καλλιστείων, νό;... καλώς υπάρχει), αλλα να το ρίξουμε σιγά σιγά και στη μέτρηση όποιας παραμέτρου μπορεί να μετρηθεί η οποία θά 'χει όμως και κάποιο γλωσσικό νόημα, έτσι;... Εννοείται αυτό. Συγκεκριμένα, θα μ' ενδιέφερε πολύ να πετάξει και άλλος ιδέες για το τί θα μπορούσε να μετρηθεί πέρ' απ' αυτά που λέω εγώ. Ίσως ένας γλωσσολόγος να τά 'χει αυτά έτοιμα, ενώ εγώ δέν σκαμπάζω.
(Γενικά, πέρα απο καναδυό φωτεινές εξαιρέσεις, οι γλωσσολόγοι μας σνομπάρουν έχω την εντύπωση. Ίσως άν δούν οτι μπορούν να μετρήσουν πράματα με γλωσσολογικό ενδιαφέρον στο σάιτ μας, να πειστούν οτι, παρά την όποια καφρίλα και την υψηλή προτεραιότητα του χιούμορ, η γλώσσα παραμένει ειλικρινά το βασικό αντικείμενο του χώρου.)
Σ' αυτό τώρα που λές εσύ, όχι εσύ ρε, ο Άλλος, συμφωνώ κι' εγώ με τον Χάνκ. Πές οτι γίνεται ένα θαύμα και έχουμε καλύψει την ελληνική αργκό. Το σάιτ τότε θα το γυρίσει αυθόρμητα αλλού, δημιουργώντας κάτι που τώρα δέν μπορούμε να προβλέψουμε. Ήδη, έχοντας τραγικές ελλείψεις στο επίπεδο του βασικού χαρακτήρα του σάιτ (που είναι ασφαλώς η λεξικογράφηση της ελληνικής αργκό), δέν διστάζουμε να ομφαλοσκοπούμε και να γράφουμε Λιλιανάδες. Εξάλλου, η εισαγωγή κατάλληλων μετρήσεων τέτοιου τύπου, πέρα απο το οτι θα απενοχοποιήσουν όπως έλεγα πρίν την υποκειμενική αλληλοβαθμολόγηση, θα βοηθήσουν πιστεύω πολύ την εργασία πάνω στον βασικό χαρακτήρα του σάιτ. Θα μπορούσε κι' εδώ ν' ανοίξει άλλη κουβέντα, δέν την ανοίγω.
Και ασφαλώς, τα σχόλια θα συνεχίσουν να υπάρχουν, για όσους ενδιαφέρονται αρκετά και μπαίνουν στον κόπο να πληκτρολογήσουν την άποψή τους. Αλλα αυτοί δέν είναι οι πολλοί. Και όπως είναι ευκολότερο για μένα να κλικάρω ένα ή δύο αστέρια, απο το να πώ τί σκατά δέν μ' άρεσε στον ορισμό του τάδε χρήστη ή της τάδε χρήστριας (όπως δηλαδή έκανε ο τζόν μπλάκ παραπάνω σπάζοντας την ομερτά) διακινδυνεύοντας έτσι και να παρεξηγηθώ, έτσι ακριβώς θά 'ναι ευκολότερο να κλικάρω «δέν τό 'χω ακούσει ποτέ» απο το να κάτσω να γράψω «Σόρι κιόλας φίλε τάδε, αλλα κατα την ταπεινότατή μου γνώμη, και με το συμπάθειο δηλαδή, γι' άλλη μιά φορά το έχεσες και μας ξέρασες το πρώτο πράμα που σου κατέβηκε στο σεφερλίδικό σου κεφάλι γαμώ το κέρατό σου πρωινιάτικα, και το πλάσαρες πάλι και για κουβέντα της πιάτσας. Ε άι σιχτίρ πιλάφ πιά. Και χωρίς παρεξήγηση, έτσι;».
Ούφ. Έγραψα πάλι τα κέρατά μου ο παπάρας. Τέλος πάντων, αυτά για την ώρα :-Ρ .
Άλλε, η ιδέα για ένα τέτοιο λεξικό είναι απίστευτη. Προτείνω να την ψάξεις σε διαδικτυακά γλωσσολογικά λημέρια και να το προτείνεις/οργανώσεις ώς διαδικτυακό και ομαδικό εγχείρημα ---κι' αν ήδη τό 'χουν ξεκινήσει πουθενά, να παρατήσεις το σλάνγκ τζι άρ και ν' αφοσιωθείς εκεί (που λέει ο λόγος...).
Κάτσε, εδώ δέν είμαστε στη μοϊκάνα πάντως... (έτσι δέν 'ναι;... ναί, όντως).
Και δέ μ' έπιασες νομίζω. Ειλικρινά το ρωτάω, δέν λέω ευγενικά «άς το πάψουμε», καμία σχέση. Ειλικρινά λοιπόν, βλέπει κανείς αναλογίες μεταξύ κοινωνικής πραγματικότητας και γλωσσικής; Προσωπικά έχω αρχίσει ν' αχνοδιακρίνω κατιτίς, αλλα βλέπω άλλους εδωμέσα που το σπουδάζουνε το πράμα, μήν το ξεκινήσω απ' το υπό το μηδέν.