Comments by vikar (4189)
Showing 1201-1230 from 4189
Το γκόμινα παρεμπιπτόντως ακούγεται και στο «Λούφα και Παραλλαγή», 1984 (που βέβαια απεικονίζει ελλάδα του Εξηνταεφτά).
(μιά χαρά πάτσις, μόνο στην καταπακτή πάτσις)
(ρώτα τον πάτσις, ξέρει αυτός...)
Βέβαια, στο λίνκι μιλάει μόνο για ραπανάκια στους μοιχούς, ενώ για τις μοιχαλίδες αναφέρει άλλες τιμωρίες... Τέ'ς πά'.
Ρε δεινόσαυρε;! Το λίνκι που δίνεις ίσα που βαθαίνει και την προέλευση αυτής εκεί της κυπριακής ατάκας. Χμ. Κοίτα να δείς...
(Εδώ ειναι που όντως θέλεις έναν κύπριο να την ψάχνει με τέτοια, και να μας λέει μετά κι' εμάς...)
Πάντως πλάκα-πλάκα, σε διακοπές μόνο μπίτια να μου την έχουν σπάσει, πάνκηδες ποτέ... Τί σκατά γκαντεμιά ηταν αυτή, μιά γενιά διαφορά, τί διάολο...
Μουχουσού, ένα σου λέω: μήν αφήνεις κενά στα σχόλιά σου γιατί προκαλείς. Και μουχουσού; ένα σου λέω: ανέβασε τα ραπανάκια.
Αλλα να σου πώ και ένα μόνο πράμα: γιατί ρε, τί έχεις με τις φωνακλούδες γκόμενες, 'έ κατάλαβα;!...
Δείνο, μπαγκέτες σόγιας παίζουν; Τέτοιες να φέρεις που τσούζουν λιγότερο.
Καλά, κι' εσύ τί δουλειά είχες τόσο μακριά απ' το μουσείο βρε παιδί μου;... :-Ρ
Δέν τα ήξερα τα άτομα προσωπικά, μόνο σε συναυλίες στα Πανεπιστήμια, αρχές δεκαετίας ενενήντα κι' έτσι, άντε και κάνα γουέτ ντρίμ με τη Σόνια να σε δέρνει με τις μπαγκέτες της...
Λέει να τους ρωτούσαμε βασικά, αλλα άντε να τους εντοπίσεις γαμώτ', τόσα χρόνια μετά το Στέκι της Φιλοσοφικής...
(Πάντως, αν όντως είναι έτσι, οφείλω να επισημάνω ως ετεροχρονιστικά και ανιστόρητα τα λεγόμενα στον ορισμό περι δήθεν «αγανακτισμένων πολιτών» επι δεκαετιών εξήντα, σαράντα και δέκα... :-Ρ)
Δείτε επίσης κι' εδώ.
Ενδιαφέρον οτι, σύμφωνα με την Ανεξάρτηση εδώ και εδώ, οι Ναυτία προϋπήρχαν ως «Αγανακτισμένοι Πολίτες» πρίν το Ογδονταοχτώ, παναπεί ο όρος, στα μέσα δεκαετίας ογδόντα τουλάχιστον, δέν είχε καπαρωθεί ακόμα απ' τα μέσα γι' αυτούς που περιγράφει ο ορισμός. Εκτός κι' αν πρόκειται για εσκεμμένη ειρωνεία, που δέ ξέρω...
Πό πόο, αυτό το λέγαμε αρχές δεκαετίας ενενήντα σε φάση. Μαζί με άλλες σχολικές ατάκες, επηρεασμένες απο τη διδακτική ύλη, τύπου καίω έι-τι-πί για το «καταναλώνω ενέργεια» και τέτοια.
Σωστή η Νέμπελουνγκ, και καλωσήρθε.
Θεός.
Καλά, τους κανόνες καταχωρισιμότητας ακόμα τους ψάχνουμε, όπως ίσως θα έχεις δεί απο παλιότερα... Ίσως όντως να διαγραφεί το συγκεκριμένο λήμμα, άν και γιατί να μήν παραμείνει ως απόπειρα νεολογισμού; Έχουμε ούκ ολίγες τέτοιες στο σάιτ απ' τη μιά, κι' απ' την άλλη έχουμε κάνει ήδη μια άλφα κουβέντα εδωπέρα στα σχόλια που ξεκαθαρίζει ήδη τη λέξη όπως την εννοούσες ανεβάζοντάς την. Θα μπορούσε να μείνει ως πρωκτοπεντετηρής.
Δέ μασάμε, και ξανά, καλωσόρισες στο σάιτ, έτσι, επώνυμα. Μακάρι να μπαίναν κι' άλλοι πόσοι που παρακολουθούν αλλα ακόμα διστάζουν να συνεισφέρουν. Οι κύπριοι ας πούμε. Οι γλωσσολόγοι. Όλοι αυτοί οι τύποι, ξές... :-Ρ
Τσιντσίν, σόρι αν σε πρόσβαλα καταρχήν, δέν ήταν πρόθεσή μου --καμία σχέση.
Στην ουσία, ακόμα δέν καταλαβαίνω πού είναι το πρόβλημα: λές οτι ο Αριστοφάνης χρησιμοποιούσε τη λέξη σά να ήταν αρσενικού γένους;... Πάσο, δώσε μας το σχετικό παράθεμα της κωμωδίας να πειστούμε (εγώ δέν έχω διαβάσει αριστοφάνη, παρα μόνο σε κόμιξ, δέν έχω ιδέα).
Μετά, και πιό σημαντικό κατα τη γνώμη μου: η λέξη λέγεται σήμερα; έχουμε παραδείγματα πραγματικής χρήσης; (εγώ δέν την έχω ακούσει, αλλ' αυτό δέ σημαίνει τίποτα)
Στην περίπτωση που χρησιμοποιείται, λέγεται σά να ήταν αρσενικού γένους; Λές «ναί». Όκ κέικ, πώς κλίνεται; Ο proktopendetiris, του proktopendetiri, οι proktopendetirides και λοιπά; (σ' αυτήν την περίπτωση ας πούμε θα πρέπει να γραφτεί με ήτα, όχι με γιώτα) Κλίνεται κάπως αλλιώς;
Δέν είμαστε εδώ να χαλαστούμε, να μάθουμε για την αργκό ηρθαμε. Άρα πές μας.
(οκ, είμαστε εκτός, θα θυμώσει δικαίως ο τσιντσιν, αλλά γιατί όχι; θεναπω δεν είναι επιβεβλημένο, αλλά δεν απαγορεύεται κιόλας, νο;) Εντάξει, η αφορμή επάνω είναι φυσικά χαζή, και σόρι απ' τον τσιντσίν για την κατάχρηση στην ανάρτησή του, αλλα να ξεκαθαρίσω τη γνώμη μου γιατί με καίει το ζήτημα.
Δέν το βρίσκω τίμιο να επεμβαίνεις στα σχόλια ως συντονιστής, τη στιγμή που ο μή συντονιστής ούτε μπορεί να το κάνει ο ίδιος, αλλα θα φάει και βρισίδι (δικαίως) αν αρχίσει να το ζητάει συστηματικά απ' τους συντονιστές· εντιτάρουμε ορισμούς και παραδείγματα, μέχρις εκεί, και σχόλια μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις (στα υβριστικά κατεξοχήν) και κατα περίσταση. Προσωπικά το κάνω συχνά για αισθητικούς λόγους όταν βλέπω σχόλια με πεντακόσια κενά κάτω απ' την τελευταία αράδα τα σβήνω ας πούμε, ή όταν παίζουν κολλημένες λέξεις και τεράστιες εικόνες που γαμάνε το προκαθορισμένο πλαίσιο των σχολίων, καμιά φορά τα αλλάζω για να μή βγάζουν μάτια. Σπανιότερα, επεμβαίνω σε σχόλια που έχουνε στάτους λήμματος, άρα και εντιτάρω σά να ήταν λήμματα θυμάμαι μπόλικα τέτοια του Χότζα πιχί, αλλα και άλλων.
Η πρακτική είναι σε γενικές γραμμές αυτή, όλ' αυτά τα χρόνια, και σ' αυτή τη σιωπηρή συμφωνία πατάει και ο χρήστης όταν συμμετέχει σε σχολιασμό. Έχει συμβεί πολλές φορές λοιπόν να πατήσει κάποιος σε προηγούμενο σχόλιο, το οποίο όμως στο μεταξύ έχει αλλαχτεί, με αποτέλεσμα να φαίνεται μαλάκας αφενός, και να γαμιέται το νήμα της κουβέντας γενικότερα αφετέρου. Αυτό όμως αποθαρρύνει τον άλλον να συμμετέχει στη κουβέντα, όταν τελικά αντιλαμβάνεται οτι στα κρυφά παίζουν απο πίσω τέτοια αναθεωρητικά παιχνιδάκια (και ντάξει, συνήθως πρόκειται για αστειάκια μεταξύ μας και χαβαλέ, αλλα όχι πάντα). Το λιγότερο, αυτοϋπονομεύεται έτσι ο χρήστης-συντονιστής που το κάνει: εγώ προσωπικά αποφεύγω να απαντάω σε σχόλια του Βράστα που δέν έχουν ακόμα οριστικοποιηθεί (ανάλογα με το πόσο χότ είναι η κουβέντα, ο χρόνος οριστικοποίησής τους κυμαίνεται απο μία ώρα έως μία βδομάδα κατα μέσο όρο :-Ρ). Το περισσότερο όμως, υπονομεύεται έτσι και η αξιοπιστία όλων των συντονιστών, και τελικά, προφανώς, του σάιτ συνολικά. Ε αυτό είναι ανεύθυνο, έτσι απλά.
Τώρα να μή το γενικέψω πάλι και μπώ σε κουβέντες περι πολιτικής στάσης σε μικρή κλίμακα (όπως του σλάνγκ), γιατί θα με πούνε πάλι ανιστόρητο, πασόκο και οτι θολώνω τις έννοιες επειδή 'μαι προπαγανδισμένος ξερωγώ, ή θα προσπαθήσουνε πάλι να λύσουν το παγκόσμιο πολιτικό πρόβλημα πρώτα, και μετά, όσον αφορά τα μικρά και ασήμαντα (όπως το σλάνγκ) όλα θα γίνουν απο μόνα τους σε φάση... :-)
Συνελόντι ειπείν, όχι, δέν θα αλλάξω επάνω το «ομοφυλόφυλος» σε «ομοφυλλόφυλλος» επειδή απλά μπορώ, αλλα θα τ' αφήσω έτσι να μου την πέσει ο γκράμαρ νάζι. Γουστάρω μαύρες μπότες αφού εγώ.
Η κατάληξη -ις των παλαιοελληνικών είναι στα ελληνικά -ίδα, κατα το δεσποινίδα, εφημερίδα και τα λοιπά. Η κατάληξη καθορίζει το γένος της λέξης. Το πρωκτοπεντετηρίδα είναι θηλυκό.
Υπάρχει κάπου θολό σημείο;
οι κανόνες των αρχαίων δεν είναι πάντα ίδιοι με αυτούς που ξέρουμε και εφαρμόζουμε σήμερα Ακριβώς γι' αυτό λέει να προσέχουμε με τ' αρχαία που δέν τα μιλάμε και να βλέπουμε κάνα λεξικό, όπως ακριβώς πρέπει να προσέχουν μερικοί-μερικές με την αργκό που δέν τη μιλάνε (και να βλέπουν, όπως λέει κι' ο Βράστας, κάνα σλάνγκ τζι άρ), για να μή πετάμε πατάτες και γινόμαστε γελοίοι και γελοίες.
Αυτά, και καλωσήρθες στο σάιτ, έ.
(μα τί; να εντιτάρω σχόλιο;!... πού γίνοντ' αυτά;...)
Δές εδώ.
(όχ, ορθογραφικό!... όρεξη τώρα να μας την πέφτει πάλι ο γκράμαρ φασίστας του σάιτ...)
(γράφαμε μαζί μ' αυτήν την ιρονίκ...)
Ναί, μόνο που το γραμματικό γένος μιας λέξης καθορίζεται απ' την κατάληξή της και όχι απ' τα γένη των πρώτων της συστατικών, της ρίζας, ή της σημασίας της. Το κορίτσι απ' την κόρη βγαίνει, αλλα δέν λές «η κορίτσι». Το αδερφή αναφέρεται σε (ομοφυλόφυλους) άντρες, αλλα δέν λές «ο αδερφή». Και τα λοιπά.
Ότι νά 'ναι, πραγματικά... Αμόρφωτοι καραγκιόζηδες.
Πλάκα με κάνεις, έτσι;... Το θέμα τό 'χω προσωπικά κατανού ως αλλαγή προσήμου, και το καταλαβαίνω, πολύ χοντρικά, σά «το φαινόμενο της αργκό κατά το οποίο λέξεις χρησιμοποιούνται με αντίθετη σημασία απ' ότι στα τυπικά ελληνικά». Τό 'χουμε θίξει απο πιό παλιά ακόμα, επι εποχές Άλλου τουλάχιστον, και συχνά σας πρήζω τ' αρκίδια όποτε βλέπω κάνα καινούργιο ανέβασμα αυτής της κατηγορίας.
Σχετικά σχόλια που έχω υπόψη: βρωμερή, λέει, μπροστά, φρικιό, και φυσικά, στο λήμμα ρε πούστη / ο πούστης του τζίζα, που μόλις προχθές-παραπροχθές έγραφα σεντονιάδες πάλι, κι' είχα τον ανιψιό να με λέει ανάγωγο... :-Ρ
Παραδείγματα απο λήμματα που άλλα υπάρχουν στο σάιτ, άλλα όχι, εκτός απ' το παρόν (που πλάκα-πλάκα δέ θα θεωρούσα κι' απ' τα αντιπροσωπευτικότερα της συνομοταξίας): άσχημος, αλητεία, αλήτρα, άρρωστο, δηλητήριο, ελεεινά, επιτυχία, κακός, καραπούτσι (στο καραπουτσαριό απο τζό 909) κουφάλα, κυριολεκτικά, ο χειρότερος, παθαίνω μόρφωση, πουτάνα, τρελός, χυδαίος.
Τί κατάλαβες; Μ' έκανες και έδωσα όλο μου το πρόχειρο. (σχεδόν... :-Ρ) Εννοείται οτι θέλει δουλειά απ' τη μεριά μου, όλ' αυτά επάνω χύμα είναι --εκτός ίσως απ' το σχόλιο στο λήμμα του τζίζ. Και εννοείται οτι άμα τό 'χει άλλος, ντουγρού.
Το Νοέμβριο του Οχτώ ρωτούσα το πονηρόσκυλο για τη λέξη, και μού 'χε πεί οτι είχε ακούσει απο πόντιους εκ Βατούμ, Σοχούμ, Σότσι, να λένε βελισαμπέτι ή βελιζαμπέτι ή βελισαμπέτ, παρμένο απ' τα ρώσικα, όπως το δίνει επάνω ο τζίζας.
Καταλαβαίνω οτι έχουμε διπλή προσέλευση της λέξης στα ελληνικά, ταυτόχρονα απ' τα ρώσσικα και απ' τα γαλλικά, έτσι; Αυτό θα εξηγούσε και τις πολλές ηχητικές παραλλαγές της.
Μας μένει και το λιάπης πάντως, τώρα που πήρες φόρα... :-Ρ
Στα δικά μου σχόλια θ' αναφέρεσαι (είναι τα «αμέσως αποκάτω» απ' το «αμέσως αποπάνω»), κι' αν όντως είναι έτσι, με προσβλήνεις. «Συμβαδίζουν» με το υστερόγραφο του τζόνι;... Προς τα πού πάνε δηλαδή; Τρολάρω εννοείς, έτσι; Ε ναί, αλλα όχι στα «αμέσως αποκάτω».
Και τί «δήθεν ακριβείας»; Έχεις καλύτερη χρονολόγηση για το πότε η ατάκα πήρε τη σημασία του παρακρατικού ρουφιανοτσάτσου που έχει στις μέρες μας; (άν και όχι βέβαια για όλο το φάσμα της κοινωνίας, πλάκα-πλάκα, αλλα μόνο για πολιτικά υποψιασμένους --τέ'ς πά', άλλο αυτό)
Ή λές οτι οι πρό-Ναυτίας πάνκηδες ονομάστηκαν το Ογδόντα «Αγανακτισμένοι πολίτες» όντως με διάθεση ειρωνείας και ενώ η ατάκα είχε ήδη ξεφτιλιστεί σε μέσα ενημέρωσης όπως τη δίνεις επάνω; Άν ειν' αυτό, παίζει, αλλα δέν το βλέπω
συνήθως οι πάνκηδες τα λένε χύμα και σταράτα έως ξύλινα, χωρίς πολύ προχώ ειρωνείες (άν και οι Ναυτία συγκεκριμένα, ώς Ναυτία τουλάχιστον, πρέπει να το πούμε, είχαν κάμποση ειρωνεία στους στίχουςτέ'ς πά', άλλο καί αυτό).Και πού είπα οτι «δέν καταλαβαίνω»;...
Μάλλον σε πείραξε η γλωσσίτσα, έτσι; Έλα, παραδέξου το. Θές καί να μιλάς για ΑΓΑ.ΠΟ. πρό Ογδόντα, καί να μή μιλάω για φασισμό πρό Μουσολίνι. Έτσι δεν είναι;...
Πουλάκια μου... Πάρε άλλη μία: :-Ρ