Comments by vikar (4189)
Showing 1741-1770 from 4189
Σε τυπικότερα ελληνικά, υδατόσημο (βλέπε Μπαμπινιώτη) ή υδατόγραμμα / υδατογράφημα, να αποδίδουν τον όρο (digital) watermark.
(απο βόρειους, μή τρικαλινούς)
Το ακούω κι' εγώ που και πού, ώς απάντηση σε φτέρνισμα, αλλα χωρίς το λέω:
[I]— Αψού!
— Κι' αλήθεια![/I]
Και υπάρχει βέβαια και η πασίγνωστη φράση πάρ' τ' αρχίδια μου, οπότε αν όχι χύσια, παίζει ν' αποσιωπούνται τα αρχίδια.
Έχω όντως την αίσθηση οτι απο τσόντες επικράτησε η φράση, μπορεί ομως να κάνω και λάθος (κρατούμενο) --οι άλλοι τί λένε;
Εννοείται πάντως οτι στη γενική περίπτωση δέν εννοείται το χύσια, όπως ακριβώς και στο τη βγάζω καθαρή δέν εννοείται στ' αλήθεια το πούτσα πλέον. Αλλα για προέλευση μιλάμε.
Κλάσικ το ξανάστροφη, τό 'χουνε και Τριαντά και Μπάμπης, τό 'χαν κι' οι δικοί μου στο λημματολόγιό τους. Στα αμερικάνικα: bitchslap.
Σωστός για τα χύσια. Σε συμφραζόμενα μούτζας δέ, πάρ' τα εννοείται τα πέντε (ή δέκα) προς ξεχρέωση.
Σωστός ο τζίζαντας. Το λήμμα έχει νόημα να καταχωριστεί ως τον παίρνω (απ' τα πιό κλάσικ γνωστάγνωστα), και έτσι όντως διαφοροποιείται απ' τον ορισμό 1 στο παίρνω. Το μόνο ταιριαστό παράδειγμα απ' τα επάνω σ' αυτήν την περίπτωση θα ήταν μάλλον το «τον παίρνεις και γέρνεις».
Σωστός. Παίζουν κι' άλλα για συγκεκριμένα χαρτονομίσματα (πιχί χήνα), απλά εδώ προσπάθησα να μαζέψω συνώνυμα για το χρήμα γενικά.
Συμφωνώ με τους προλαλήσαντες, στον δέ έλεκτρον έχω να πώ: αναλαμβάνω να γίνω ο βιογράφος σου, στείλε μου πιμί.
Στέργιο, αν μας ακούς ακόμα ή και άλλος, παίζει ρε γαμώτ' να βρούμε κάνα ηχητικό;.. Θέλω να καταλάβω αυτό το «ανεπαίσθητο γάμμα».
Σέξ απο απόσταση έ; Όπως λέμε, σχέση απο απόσταση;... Ή να μιλάς για ελληνική αργκό απο απόσταση;... Χμ.
Η διαφήμιση ήταν μ' έναν τυπά που ήταν να παίξει σε αγώνα, κι' η μάνα του έπρεπε να του πλύνει τη στολή σε χρόνο ντετέ... Νομίζω. Παραπάνω δέν τό 'χω.
Ομως ρε βάνια, άμα φτάσεις σε σημείο να το γράψεις παρά να κάνεις κάτι γι' αυτό, έ, έναν άλφα αυτοέλεγχο αναγκαστικά θα τον έχεις... :-Ρ
Και όχι, το ταΐζω τα παπάκια δέν τό 'χουμε απ' ότι βλέπω, άρα άκανθος αναλαμβάνει... :-Ρ
Να ακούγεται περισσότερο επάνω συνάδει και με το οτι ο Τριαντά το λημματογραφεί ενώ ο Μπάμπης όχι (τουλάχιστον στη βήτα έκδοση).
Νά 'σαι καλά Μιτζνούρ για την παρατήρηση περι πρόσθιων-οπίσθιων φωνηέντων --χθές βράδυ μόλις ειχα κουβέντα με τούρκο που προσπαθούσε να μου εξηγήσει ακριβώς αυτό το πράμα, αλλα δέν τα καταφέραμε.
Η καταχώριση απ' τις βασικές που λείπαν, νά 'ναι καλά ο τζό. Αλλα μήπως ακούγεται κυρίως βόρεια; Τί λέν οι νότιοι;
Παραδείγματα απ' το διαδίκτυο:
1. Ήμουν σχεδόν σίγουρος ότι θα πιω τσίπουρο με γλυκάνισο. Στη Μακεδονία είμαι άλλωστε. «Τι λέτε κύριε», λέει ο Γιωργής. Δεν θα είχαμε τσίπουρο χωρίς ; Και «γεια μας» μια, «γεια μας» δυο, νυχτώσαμε και γίναμε τούρνα (ή βάλτε όποια λέξη θέλετε, κυκλοφορούν πολλές!) (εδώ)
2. Ένας παππούς από τον Ταξιάρχη, αφού έγραψε όλη τη γη του στα παιδιά του, κράτησε ένα χωραφάκι που το έβαζε κρεμμύδια για να έχει ένα μικρό εισόδημα. Όταν έπαιρνε τα λεφτά από την παραγωγή, πήγαινε στην Αρναία και τα έκανε όλα τσίπουρο. Έπινε, έπινε μέχρι να γίνει τούρνα και μετά ανέβαινε στο γάιδαρο του που τον πήγαινε κατευθείαν στο σπίτι του στον Ταξιάρχη, αφού ήταν μαθημένο το ζώο και ήξερε τη διαδρομή.
Κάποια μέρα, κάποιος από τους μεζέδες τον πείραξε τον παππού και σ' όλο το δρόμο της επιστροφής «τάιζε τα παπάκια», ανεβασμένος στο γάιδαρο.
Στην κορυφή του Χολομώντα συνάντησε κάποιους ξένους που τον ρώτησαν πώς θα πάνε στην Αρναία. Κι ο παππούς απάντησε:
-Άι πιδούδια μ'. Εύκουλου ίνι. Θα πάρτι τα ξιρατά τά ξιρατά κι θα σας βγαλ'ν ζντ' Αρναία!
(εδώ)
Ε ναί ρε, έχω παύλες, υπάρχει κά'α πρόβλημα;... Πρόβλημα;... :-Ρ
Ο ορισμός είναι για τον χαλικού που μου έβαλε το μικρόβιο.
Πολλά ευχαριστώ στους ταρατσόβιους του Αβεμέν νέτ για τη βοήθεια –χάρη στους οποίους σηκώνουμε και καναδυό ορισμούς ακόμα άνετα.
Παραδείγματα απ' το διαδίκτυο:
1. Πάλι τα σπόρια στο ΠΑΟ...πάλι εκεί και το πρωτάθλημα: [...] Έπειτα από 45 λεπτά, ο Παναθηναϊκός ολοκλήρωσε τον αγώνα με δέκα βολές παραπάνω (38 έναντι 28). Η δουλειά, πάντως, είχε γίνει νωρίτερα. Οι «γκρι» είναι ευαίσθητοι στον καταμερισμό των φάουλ στις δύο ομάδες. Στον Παναθηναϊκό, οτιδήποτε σφυρίζεται φάουλ. Στον Ολυμπιακό, πρέπει να βγει αίμα για να καταλογιστεί παράβαση. Στον Παναθηναϊκό, επιτρέπεται ο Βουγιούκας να πετάει κάτω τον Σπανούλη και να σκοράρει. Στον Ολυμπιακό, χρεώνεται φάουλ το κλέψιμο της μπάλας του Γκόρντον μέσα από τα χέρια του Μπατίστ, και πριν από αυτό ένα κανονικό κάρφωμα με βήματα...
Ακόμα μία νύχτα ντροπής για το ελληνικό μπάσκετ. Με το ζόρι να στεφθεί Πρωταθλητής ο Παναθηναϊκός. Σιχαθήκαμε...Τα σπόρια είναι νόμος να πηγαίνουν στο ΠΑΟ... Όμως τέτοια ματς στα σπόρια κρίνονται...
(απο δώ)
2. Nταμπίζας - «Τα σπόρια στους μεγάλους…»: [...] Είναι φυσικό επακόλουθο να υπάρχουν παράγοντες που επηρεάζουν. Δεν βρίσκω δικαιολογίες για τη φετινή μας πορεία, αλλά αυτό το πράγμα που έχω βιώσει φέτος με τη διαιτησία είναι υπερβολικό. Δεν λέω ότι θα πάρεις όλα τα σφυρίγματα. Δεν ζω σε ένα κόσμο αγγελικά πλασμένο. Όταν παίζεις με τους μεγάλους τα σπόρια ή και όλο το καρπούζι θα πάνε με αυτόν. Είναι μια κατάσταση που ξέρεις ότι θα αδικηθείς. (απο δώ)
Τελικά σου έκατσ' η Διονυσία;... (κι' άς τα σάπια καταμέρος...)
Ο Μπαμπινιώ το έχει ώς πενθήμερη, και το πενταήμερη ώς «λαϊκό».
Χμ. Κι' εγώ το κωθώνι το έχω όπως κι' ο αλίβ, κάτι σε «κωλάνθρωπος» (η αλλαγή σημασίας πιθανολογώ απ' την επίδραση του καθίκι). Άλλοι τό 'χουν ακούσει έτσι; Στη Θεσσαλονίκη τουλάχιστον το άκουγα συχνά, άν και ίσως παλιομοδίτικο.
Μωρε τσουλάν και στο γιαούρτι...
Άϊιιιιιιιι η φωτό!... Μας γάμησες ρε τζό, αυτό πονάει!...
Όπ;... Αυτό ρε παιδιά απλό παράκουσμα μου φαίνεται (αυτού που λέει ο Φώτης). Το έχετε ακούσει κι' άλλοι έτσι καθαρά, ντακόρδιασε;
Το μουνί σου κάνει πίτ-πίτ! Παλιά έκφραση. Συνοδεύεται απο ιδιαίτερη χειρονομία. (Η. Πετρόπουλος, Παροιμίες του υποκόσμου)
(ναί, κάποιος κόλλησε με ξέθαμμα Πετρόπουλου σήμερα...)
Κοντινό και το αλλαντάλλα (με έναν τόνο, όχι όπως στο άλλ' αντ' άλλα) που ακούγεται τελευταία.