Comments by vikar (4189)
Showing 2701-2730 from 4189
Όπ!, σωστή, δέν το σκέφτηκα. Όντως παίζει.
Τζόνι, όντως με αδικείς εκειπέρα, εκείνο το μήνυμά σου το προώθησα στους συντονιστές όπως είχες ζητήσει. Πολύ παραπονιάρης είσαι ρ' αδερφάκι μου... :-Ρ
Για την πεσμένη κίνηση πέφτετε ενμέρει μέσα. Κάμποσοι παλιοί έχουμε αραιώσει (κι' εγώ ο ίδιος έχω χαθεί τελευταία, ας όψονται τα αγγούρια στον κώλο που αναφέρει ο πάτσις). Αλλα βλέπω και οτι συνεχώς μπαίνουνε μέσα νέοι σηκώνοντας ορισμούς. Δυστυχώς, δέν έχω καθόλου χρόνο τις τελευταίες βδομάδες και δέν έχω καλή εικόνα του τί αναρτιέται και απο ποιόν ακριβώς (εκτός απο την εξαιρετικά εκνευριστική καταχώριση του τζίζα για την παράλειψη των να και θα, λήμμα που ετοίμαζα για κάνα εξάμηνο, τον παλιο$%&^#&$%&^...), αλλα δέν θα ήμουν βιαστικός σε συμπεράσματα τύπου «το σάιτ έχει νεκρώσει».
Και σιγά μή νεκρώσει δηλαδή. Απο τη μεριά μου τουλάχιστον, έχει να πέσει πολλή δουλειά ακόμη, αρκεί να χαλαρώσω λίγο με την επίσημη δουλειά μου. Κι' άς μου πάρει μήνες.
Συγκεκριμένα πάντως, διαφωνώ πέρα για πέρα στο οτι έχουμε καλύψει τη βασική αργκό. Αυτό που έχουμε κάνει είναι οτι καλύψαμε ότι μπορούσαμε χωρίς να χρειαστεί να δουλέψουμε συστηματικά. Για να γίνω σαφέστερος, αντιγράφω εδώ ένα περσινό μου μήνυμα σε συζήτηση με τους συντονιστές, οπου περιέγραψα σχηματικά έναν τρόπο που θα μπορούσαμε συνολικά να υιοθετήσουμε για να γίνει πιό συστηματική δουλειά:> Στις 26 Φεβρουαρίου έγραψε ο σαράντ εδωπέρα, οτι «το έδαφος της καταγραφής [της ελληνικής αργκό στο σλάνγκ τζι άρ] δέν έχει εξαντληθεί, κάθε άλλο». Συμφωνείτε με αυτήν τη θέση;
Εγώ οπωσδήποτε ναί. Είναι πάρα πολλές οι φορές, μετά απο σχεδόν τρία χρόνια λειτουργίας, που ακόμα απορώ με το πώς καραφλιαστικά κλασικές λέξεις της αργκό αργούν/άργησαν τόσο να καταγραφούν στο σάιτ (ενώ οι αυτοαναφορικές έχουν χτυπήσει κόκκινα). Και είμαι βέβαιος οτι υπάρχουν ακόμη πολλές τέτοιες, πολύ ή λιγότερο καραφλιαστικές.
Το θέμα είναι όμως, πώς τις εντοπίζεις τις γαμημένες; Πώς μπορούμε να καλύψουμε το έδαφος αυτό της καταγραφής κατα Σαραντάκο, με κάποιον μεθοδικό τρόπο; Έχω δύο απλές ιδέες πάνω σ' αυτό, οι οποίες βασίζονται στη διάκριση ανάμεσα σε «αργκό λέξεις» και σε «κοινές λέξεις με αργκό σημασία» (είχα μιλήσει πρώτη φορά για τη διάκριση αυτή [στο εκλιπόν λήμμα κτηνοβάτης], αλλα χωρίς φίντμπακ, ιδίως απο κάποιον φιλόλογο-γλωσσολόγο).
- Άντληση απο κοινά λεξικά: Η διαδικασία είναι η εξής: (α) πιάνουμε ένα οποιοδήποτε λεξικό στα χέρια, (β) εντοπίζουμε κοινές λέξεις με διαδεδομένη αργκό σημασία
καταγράφεται δέ καταγράφεται [η σημασία αυτή] στο συγκεκριμένο λεξικόή και αργκό λέξεις (όχι αναμενόμενο), και (γ) τις καταχωρίζουμε στο σάιτ με δικά μας λόγια.- Αποδελτίωση σύγχρονων κειμένων: Η διαδικασία εδώ θα ήταν η εξής: (α) πιάνουμε ένα βιβλίο, μία ταινία, ένα κόμικ, μία τσόντα, προσωπική αλληλογραφία με φίλους, ένα αγαπημένο ιστολόγιο, ένα φόρουμ οπου συμμετέχουμε και λοιπά και λοιπά και λοιπά (οτιδήποτε χαρακτηρίζεται απο προφορικότητα στον λόγο θα έλεγα), (β) εντοπίζουμε αργκό λέξεις (ή, δευτερευόντως, και κοινές λέξεις με αργκό σημασία), και (γ) τις καταχωρίζουμε στο σάιτ.
Καί με τα δύο, μπορούμε να επιφορτιστούμε εμείς οι συντονιστές μόνον, ή να τα βγάλουμε προς τα έξω για όποιον ενδιαφέρεται να συμμετάσχει, μπορούμε δέ να τα οργανώσουμε και να τα διακηρύξουμε ως πρότζεκτ-σταυροφορίες, ή να τα βάλουμε ώς απλές συστάσεις προς τους χρήστες ή πιθανά κάτι άλλο. 26 Απριλίου 2009 Το πράγμα τότε δέν προχώρησε (πιαστήκαμε με άλλα θέματα), αλλα νομίζω ακόμη οτι κάτι τέτοιο, και όχι απαραίτητα αυτό που προτείνω, θα χρειαζόμασταν ωστε να μπορούμε κάποτε να μιλάμε για αρκετή κάλυψη της αργκό --γιατι εννοείται οτι δέν θα μπορέσουμε ποτέ να μιλήσουμε κυριολεκτικά για πλήρη κάλυψη.
Σε κάθε περίπτωση, το άν αραιώνουν ή όχι οι ενεργοί χρήστες δέν σημαίνει καθόλου οτι αραιώνουν οι επισκέπτες, έτσι;... Και τελοσπάντων, δέν ξέρω κατα πόσο αραιώνουν όποιοι αραιώνουν λόγω καβγάδων ή λόγω έλλειψης χρόνου, αλλα όσοι μένουν εδωμέσα είναι καλό (αλλα όχι απαραίτητο, όπως σωστά λέει ο πάτσις --είναι καλό να θυμόμαστε πού και πού τα αυτονόητα) να δουλεύουν σιγά-σιγά πιό συστηματικά, και σ' αυτό νομίζω συμφωνούμε με τον τζόνι.
Ο οποίος μπορεί να έχει το ελάττωμα να βάλλει κατα δικαίων και αδίκων αοριστολογώντας (δέν είναι η πρώτη φορά που το κάνει εδώ), μπορεί να έχει και αυτό το αφοριστικό εριστικό υφάκι, ενγνώσει του ή μή, αλλα έχει ένα αισθητήριο που στο χώρο ταιριάζει απόλυτα, κάτι που φαίνεται τουλάχιστον στους ορισμούς του, κι' εγώ αυτό το εκτιμώ απεριόριστα. Κατα τ' άλλα, να υπενθυμίσω, άν κανένας θίγεται απο τα γραφόμενα άλλου, είναι καλό να ζητάει πρώτα εξηγήσεις ιδιωτικά.
Αυτά τα βιαστικά, και επιστρέφω στο λαγούμι μου.
[γαμώτ', πολύ μου 'χει λείψει το σάιτ...]
Γιατί όμως κατσικώνομαι;...
Πλάκα έχουν αυτά τα ρήματα που έχουμε απο ζώα: γαϊδουρώνω (πεισματώνω), μυρμηγκιάζω (μουδιάζω), αλεπουδίζω (κάνω τσαχπινιές, λουντεμικό ρήμα απ' ότι θυμάμαι), σκυλιάζω (τα παίρνω στο κρανίο), φιδιάζω...
«Γυνής και ομοίων» μήπως;...
Διορθώθηκε.
Ομοίως για το καρακιτσαριό.
Ωραίος.
Δέν θά 'λεγα πάντως οτι ο καρακιτσάτος είναι παράγωγο του καρακίτσος. Το πρώτο προέρχεται απ' το καρά- + κιτσάτος (και όχι δηλαδή απο το καρακίτσος + -άτος), ενώ το δεύτερο είναι λογοπαίγνιο με το υπαρκτό επίθετο Καρακίτσος, με μιά πινελιά απ' τη συνηθισμένη παραγωγή αυτού του τύπου.
Σωστή η Μές.
Καί η λέξη είν' απο την εποχή του βικάρ, καί το λήμμα είν' απο την εποχή που ο βικάρ δέν είχε πρόβλημα ν' ανεβάζει και λέξεις της παρέας του [κάτσε να το βάλουμε και στην σωστή κατηγορία παρεμπιπτόντως].
«Τοπικός ιδιωματισμός» απο πού όμως;
Ωραίος ο Αλάριχος. Ο τέως το καταγράφει αβλεπεί, ως αλλότυπο του αβλεπτί (το οποίο δεν έχω ακούσει ποτέ βέβαια), ενώ στον Τριαντά δέν υπάρχει τίποτε.
Χάντσομ Χότζα μ'.
Χάντσομ!
Στ' αμερικάνικα υπάρχει το εδώ και πολλά χρόνια εδραιωμένο (το ξέρει κι' ο Στίβεν Κίνγκ ας πούμε) cancer stick.
Τι άλλο θες; πονηρό Γκόμενα κύριε εγώ έβγαλα απ' αυτόν τον ορισμό; Στο τάλιρο χέστηκα; Έστω: καφέ μου έκανε;!...
Α δέ μιλάμε τώρα έ;...
Αύριο κατελπίδα ταξιδεύω για προορισμό με αβέβαιη πρόσβαση στο ίντερνετ ελλάδα και είπα να το παίξω λίγο ντράμα κουίν, κι' εσείς με ξεμπροστιάζετε τώρα να πούμε...
Πραγματικά το διασκέδασα με την «κασέρνα» του κυρ-Βασίλη, γιατι όταν την ανέβασα ένιωθα οτι έχω κάνει ότι μπορούσα απο ψάξιμο, και μέσα σε λίγες ώρες βγήκα μαλάκας απο δυό-τρεις μεριές. Η λέξη έχει απρόσμενο ενδιαφέρον και βάθος απο πολλές απόψεις, πράμα που δέν το περίμενα με την καμία τις προάλλες που την πρωτάκουσα. Απ' τις φάσεις που με κάνουν να ερωτεύομαι το σάιτ ξανά και περισσότερο.
Το θέμα της κασέρνας/καζέρνας/καζέρμας/καζάρμας δέν έχει λήξει για 'μένα. Ελπίζω να το έχετε λήξει με το που θα ξαναμπώ όποτε ξαναμπώ. (Γιατι αλλιώς θ' αναγκαστώ να το ξαναπιάσω εγώ, και ποιός ξέρει τι άλλες κοτσάνες θα πετάξω πάλι... :-Ρ)
Και φυσικά, η μεγάλη, η πιό μεγάλη πατάτα απο όλες... (ταμπούρο...): δέν είναι castrum < κάστρο, αλλα castrum > κάστρο (το δέ castrum είναι αβέβαιης προέλευσης).
Αυτό ηταν. Αποχή για λίγες μέρες απ' το σάιτ για λόγους ευθιξίας...
Μα υπάρχουν ακόμα αφελείς που πιστεύουνε στο σπάμ;...
Η βαθμολογία Μίστερ είναι ότι πιό αναξιόπιστο έχει να επιδείξει το παρόν σάιτ. Ξεπερνάει και τα αυτοαναφορικά μας, και τις Λιλιανάδες μας, και τις κρυφολεξιπλασίες μας, και όλα.
Τα κριτήρια, όταν υπάρχουν, με τα οποία βαθμολογεί ο καθένας είναι εξαρχής τόσο αυθαίρετα και υποκειμενικά (και σαφώς, εξαρτιούνται απο το χρόνο), που η απορία σου δέν έχει κάν έρεισμα, πραγματικά.
Απο κερκυραϊκό στιχούργημα:> Ξημέρωμα εσύφτακα
να φτάκω στην καζέρμα
μα η δόλια ελησμόνησα
όρσε μου τα κλειδιά τα έρμα Υπάρχει περίπτωση λοιπόν η λέξη να μπήκε στα ελληνικά παλιότερα, απο τα ιταλικά, και όχι απο τα γερμανικά. Το οτι ήδη γράφεται σε εφημερίδες της δεκαετίας του Είκοσι άλλωστε, μπορεί να είναι ενδεικτικό. Θέλει κι' άλλο ψάξιμο.
(Είναι απίστευτο το πόσο στραβά πάει αυτή η ανάρτηση!... :-Δ)
Όπως σωστά λέει και ο Βουμελάς στο λεξικάριος, η κατάληξη συχνά κουβαλάει βέβαια και από ελαφρά ειρωνεία ώς απαξίωση --θά 'πρεπε να αναφέρεται στον ορισμό.
Να προσθέσω ακόμη οτι, σύμφωνα με τη γερμανική Βικιπαίδεια που έγραφα επάνω, το caserna στα ισπανικά σήμαινε «ευρύχωρο σπίτι» (τώρα σημαίνει «στρατόπεδο» λέν τα ονλάιν λεξικά), πράμα που συνάδει με την πιό εξειδικευμένη σημασία της καζέρνας ώς «κτιρίου».
Τελικά, και να τ' αφήσω εδώ για την ώρα, καταλαβαίνω οτι σημαίνει είτε γενικά «στρατόπεδο», είτε ειδικότερα, και ίσως πιό συχνά, «στρατώνας». Και σόρι για το χάος...
Η λέξη δέν υπάρχει ούτε με ζήτα καταχωρισμένη σε ονλάιν Τριανταφυλλίδη ή Μπαμπινιώτη (βήτα έκδοση), αλλα βρίσκεται παμπόλικες φορές σε παλιές εφημερίδες, συχνά σε λογοτεχνικά ή λογοτεχνίζοντα συμφραζόμενα, και φαίνεται να σήμαινε, εκτός απο «στρατόπεδο», «στρατιωτικό οίκημα» ειδικότερα, και μάλλον «στρατιωτικός κοιτώνας» (παρακαλούνται οι ποντοδότες οπως αποκαταστήσουν την τάξη στη βαθμολογία, επιλέγοντας «ελλιπής ορισμός»).
Απόσπασμα απο Νίκο Καζαντζάκη:> Ένας φαντάρος χλωμός, με γυαλάκια, πρόβαλε στην πόρτα της καζέρνας· κοντοστάθηκε σταστιμένος. Ανάθεμά τη για τέχνη, συλλογίστηκε, και δεν τού 'κανε καρδιά να δρασκελίσει το κατώφλι, ανάθεμά τη για τέχνη να σκοτώνεις![/quote]> Ο Άγιος Παντελεήμων είνε μία καζέρνα οικοδομηθείσα απο ένα νεόπλουτον της Μόσχας. Κατα το 1914, ο άγιος Παντελεήμων διέτρεφε δύο χιλιάδας μοναχούς. Τα κελλία του ηδύναντο να περιλάβουν τέσσαρας χιλιάδας καλογήρους. Και έξ χιλιάδες. Μα τί εγύρευαν τόσοι μοναχοί μέσα εις ένα μοναστήρι; Διατί να μήν υπάρχουν και καλογραίαι; Ώ! Φαντάζομαι τι είδους εισήγησιν θα εσχεδίαζε να κάμη εις το αυτί του Τσάρου ο Ρασπούτιν!
Η πειθαρχία είναι γερμανική. Η οργάνωσις στρατιωτική. Ο Άγιος Παντελεήμων έχει ίδιον καθεστώς. Η καθαριότης είναι ευλογημένη. Ο ηγούμενος έχει μίαν εξουσίαν Ανατολικού Σατράπη. Χωρίς την ευλογίαν του, κανείς καλόγηρος δεν εμπορεί να εξέλθη. Καθορίζει εις τον καθένα την εργασίαν του. Κρεοπώλαι, ψαράδες, καθαρισταί, μάγειροι, ράπται, υποδηματοποιοί, φωτογράφοι, βιβλιοθηκάριοι, όλοι περπατούν επάνω στα δάχτυλα. Διστάζει κανείς, εμπρός εις αυτήν την καζέρναν, εμπρός εις αυτούς τους τοίχους, το πάχος των οποίων τρώγει τα κανόνια, εμπρός εις αυτές τις τρείς χιλιάδες κενές θέσεις, εμπρός εις αυτήν την ενιαίαν διοίκησιν του Αγίου Όρους. Μακεδονία, 14/7/1929, σελ. 3 Επίσης, απο μετάφραση Αραγκόν:[quote=Ελευθερία, 11/1/1959, σελ. 4]Ο κοιτώνας των ανθυπολοχαγών φωτίζονταν μονάχα μ' ένα κερί που ήταν πάνω στο τραπέζι και στο ταβάνι και στους τοίχους διαγράφονταν οι σκιές των παικτών. Τα βρώμικα τζάμια μόλις φαίνονταν.
Ο κοιτώνας των ανθυπολοχαγών. Δηλαδή στην Καζέρνα του Παντεμόν, οπου πρίν απο δυό μήνες υπήρχαν σωματοφύλακες που έφυγαν στο αναμεταξύ για την επαρχία, ούτε οι ανθυπολοχαγοί, ούτε οι υπολοχαγοί είχαν κρεβάτια. Ελευθερία, 17/3/1963, σελ. 7 Κάνας παλιός μας διαβάζει; (Μπάς και γλιτώσουμε απο λίγο διάβασμα...)
Στόκος... Νά 'σαι καλά ρε πονηρέ. Η λέξη όντως παίζει πολύ περισσότερο απ' όσο νόμισα, έλεγα κι' εγώ. Παίρνει κι' άλλο ψάξιμο.
Πέμπτο πολυμέσο, αφιερωμένο.