Εεε συγγνώμη, Βράστα ήθελα να γράψω...
Gatz, το ρήγμα του Αγίου Ανδρέα μ' άρεσε :-)
Χε χε...δεν το ήξερα, διότι υπηρέτησα με τον Κολοκοτρώνη :-)
πολύ καλό!
Έτσι...και λήμμα και ορισμός για 5 αστράλια :)
Έλειπε αυτό το λήμμα;
Μπράβο σας κύριε κι ας ομιλείτε βρώμικα :)
Εκεί θα βρει σίγουρα τίποτε μουνιά της λάσπης
Ε αλλέως τί dirty θα ήτανε;
Τώρα το είδα το λήμμα Gatzman. Σωστότατο.
Χα χα...απίθανος ορισμός!
Πω πω τί θυμήθηκες λέμε...στα κλασικά γρήγορα.
Έτσι, έτσι.
Η παρ. 3 μου ήρεζε πιο πολύ απ' όλες :-)
χε χε...αν είναι να γίνω κι εγώ ευγενικός, να το κόψω το ρημάδι.
@Βράστα, εύγε για την ετυμολογία.
Mes, για ζώα, τσινάω = κλωτσάω.
Για τους ανθρώπους σωστή η ερμηνεία.
Αλλά δεν γνωρίζω την ετυμολογία.
Παίδες η λέξη δεν είναι καθαρόαιμη σλανγκ.
Δεν γνωρίζω το «ποιοτικό» της επίπεδο τα χρόνια του μεσαίωνα, αν δηλαδή οι λόγιοι την αντήλλασσον με την λέξη ετοιμόροπον.
Στα νεώτερα χρόνια όμως έχει μάλλον υποβαθμιστεί και κλίνει προς την λαϊκή αργκώ. Δεν θ' ακούσεις κανέναν «γραμματιζούμενο» να λέει χάρβαλο αντί για ερείπιο.
Είναι και οι ετυμολογίες της, ειδικά η νο.1, πολύ αξιόλογες, οπότε της έδωσα μια θέση στον σλανγκοήλιο :)
Η λέξη χαρχάλια ετυμολογείται από το μεσαιωνικόν καρακάλλιον, το οποίο είναι υποκοριστικόν της αρχαίας λέξης καράκαλλον = κάλυμμα κεφαλής, κουκούλα (στα Λατινικά caracalla).
Επίσης κάλλαιον = υποράμφια λειριά του κόκκορα,
αλλά και οι σαρκώδεις αποφύσεις στο κεφάλι ή κάτω από το ράμφος των πτηνών. Σε πολλά μέρη λέγονται κακάλια, λέξη που είναι πολύ κοντά στα χαρχάλια, αν υπολογίσουμε την ευκολία της αντικατάστασης του κ με το χ.
Εύκολα λοιπόν συνάγεται ότι και τα χαρχάλια, είναι τα αρχίδια, οι σάρκινες αποφύσεις κάτω από το ράμφος των αντρών :-)
Αξίζει να σημειωθεί άλλη μία ομοιότης με την ρωσική λέξη Chakhol (χαχόλ) που σημαίνει λοφίο (σε πτηνά) και τσουλούφι (σε ανθρώπους). Ο Δημητράκος την καταθέτει σαν δάνειο της αρχαίας Ελληνικής, ενώ ετυμολογεί το χαρχάλια από την ρωσική λέξη σαν αντιδάνειο.
Το πιτς είναι επίσης τουρκικής προέλευσης λέξη και σημαίνει μικρός.
Η όλη φράση δηλαδή σημαίνει μικρό φυτίλι.
Τότε δεν υπήρχαν πυροκροτικά καψούλια και όλα «έπαιρναν φωτιά» και έκαναν μπαμ με φυτίλι.
Όσο πιο πιτς το φυτίλι, τόσο πιο γρήγορα το μπαμ.
Η λέξη ορίζει με ακρίβεια ένα φαινόμενο αιώνων.
Γιατί μπήκε και στα ρατσιστικά;
Εύγε πονηρό μου σκυλάκι!
Πάρε και πέντε αστρουλάκια αν και κανονικά θα έπρεπε να σας φέρω
πέντε χριστιανοταλιμπάν να σας μάθω εγώ :-)
Έτσι.
Πρίν το χάραγμα μονάχο
με μαγκώσανε
και ηλεκτρικά
με φασκελώσανε...
Χα χα, καλό και αυτό, δεν το είχα δει :-)
Σπέκια ρε φίλε.
Τον ορισμό θα τον ζήλευε κα η Μπριτάνικα.
Και άλλο συνώνυμο, η ατάκα του Αυλωνίτη από το «οι γαμπροί της Ευτυχίας»:
-Μεγάλη! Τι μεγάλη; Δεν είναι και σαν την Πελοπόνησο!
Ευχαριστώ συνσλανγκιστές :)
@αυτοκτονημένος
Ελοχίμ; Σιγά βρε Πάνο μην είμαι και Νεφελίμ :-) :-)
Πεντάστερο :)
Γιούχου...εξοχωτάτη :-)
και «μπακαλιαρίλα» περικαλώ...
του παστού εννοείται...
Εγώ πάλι βρίσκω τον ορισμό ν' ανταποκρίνεται απολύτως και να ορίζει ακριβέστατα ένα φαινόμενο, που πάει να γίνει κανόνας.
Ποιός το σκέφτηκε ρε πστ!
Έτσι έτσι...σφήνα στα λήμματα :)