Comments by patsis (3005)
Showing 571-600 from 3005
ΧΧΧΧχχχαχαχχαχαχαχα λολολ!
Είναι πράγματι πολύ χρησιμοποιούμενη λέξη και ο ορισμός είναι μια χαρά, για να μην πω απολύτως ακριβής. Μια ένσταση: εγώ το ξέρω στο τέλος με -τσ- και όχι με -τζ-: τσουτσουμπρούτσου.
Προσωπικά, το άκουσα για πρώτη φορά από τον Σερβετά, στο ΑΜΑΝ (βλ. βίντεο).
Λοιπόν, το ζῆθι εδώ το αναφέρει σαν εναλλακτική μορφή του ζη. Οι πηγές που βρήκα εγώ για το ζῆθι χρονικά όλες τοποθετούνται από την μετάφραση της Παλαιάς Διαθήκης και πέρα και, συμπτωματικά, όλες σε εκκλησιαστικές πηγές. Από κλασική αρχαιότητα (με τα πιάνα της και τα γαλλικά της) δεν βρήκα τίποτα. Και στο κάτω-κάτω ένας ἁπλοῦς σλανγκιστής είμαι κ. Πρόεδρε. Δεν επιδιώξαμε εμείς αυτήν την δίκη κ. Πρόεδρε. Άλλοι κατηργάζοντο νυχθημερόν τα σχέδιά των, εν τω πλήρει σκότει της ψυχής αυτών. Μπορεί να είμεθα πτωχοί και ταπεινοί κ. Πρόεδρε αλλά χέρι σε ξένα δεν απλώσαμε ποτέ. «Έβγαλε φτερά το μυρμήγκι; Ψόφησε το μυρμήγκι» κ. Πρόεδ... ναι, συντομεύω...
Ο χρόνος είναι κρίμα στο λαιμό σας κΥΡΙΕ (κοπυράιτ deinosavros).
Οι συνηγόροι μου θα σας διατρίψουν.
Το πρώτο «δεν υπάρχει» με την έννοια (μήπως) «δεν είναι σωστός». Μισό, ψάχνω καλύτερα στο google...
Για 0.45 δευτερόλεπτα παρασύρθηκα και προσπάθησα σοβαρά να θυμηθώ αν έπαιζε ποτέ να πάρουμε γιαπωνέζικα άρματα μάχης...
Απασχόλησες έναν επαγγελματία, θα σου έρθει ο λογαριασμός από τα κεντρικά.
Μήπως δεν υπάρχει ο τύπος ζήθι; Εγώ το ήξερα (με τον κατάλληλο τονισμό και πνεύματα) β' εν. ζη, γ' εν. ζήτω, β' πληθ. ζήτε, γ' πληθ. ζήτωσαν. Σε αυτό συνηγορεί αυτή εδώ η γραμματική (σελ. 84), προσθέτοντας και άλλους τύπους. Άλλες αναφορές στο διαδίκτυο τα λένε ελαφρώς διαφορετικά.
Ο τύπος ζήθι υπάρχει και αυτός σε πολλές αναφορές, όχι όμως σε γραμματικές απ' όσο είδα πολύ πρόχειρα. Αυτό δε το -θ- (που φέρνει σε παθητική φωνή) και τα όσα θυμάμαι από το Λύκειο με κάνουν να αμφιβάλλω για την ορθότητά του και από εδώ που είμαι δεν μπορώ να ψάξω και άλλες πηγές.
Σόρυ αν γίνομαι σπασαρχίδης, είναι αυτή η στρατοκαυλίαση που με πιάνει ώρες-ώρες («ζήτωσαν τα τεθωρακισμένα»).
Το έχω ακούσει σε πείραγμα μεταξύ αντρών, σαν και καλά επιχείρημα για να γίνει κάποιος πούστης. Κάπως έτσι:
[I]- Δε μου λες, μέχρι να ξεκινήσει το ματς τι κάνουμε; Να βάλω κανένα επεισόδιο South Park;
- Εγώ λέω να σου ξηγηθώ ένα πουτσοντρίγκο. Έτσι για να μη σκουριάζω ρε παιδί μου, έχω να γαμήσω δυο-τρεις μέρες.
- Να σου βάλω ένα σφηνάκι φασουλάδα;
- Έλα μωρέ, μην κωλώνεις τώρα, οι δυο μας είμαστε... Κρέας μπαίνει-κρέας βγαίνει...[/I]
- Τι τραγουδάνε τα ζευγάρια που κάνουν δίαιτα, ο ένας στον άλλον;
- Τι;
- Θηβαίο.
- ;
- «Κι είναι λέω ο παράδεισος για μας, αγάπη μου μικρή, να μοιραζόμαστε τούτη την κόλαση μαζί»
- ...
*έκανα. Καταλάβατε;...
*πήρε. Θέλοντας το έκανες.
Σου πήρα μια ολόκληρη μέρα να μου απαντήσεις, ανετοιμόλογε!
Βλ. και κούρασελ, κουρασεμπόριο.
Αυτός που τα χαύτει όλα: ο χαυτανάς.
λείμμα είναι το λήμμα με κρυμμένη λίμα μέσα. Ναι ρε, grammar nazi cares!
Αλλά και γενικά, θυμάμαι παλιά, που είχα καλύτερο μεταβολισμό και έτρωγα τον αγλέορα αλλά δεν έβαζα κιλά, μου λέγανε «μα πού στο διάλο τα βάζεις, στ' αυτιά;»
Φίλε τσέκαρε καμιά τσόντα, άμα τ' αφήσεις θα σ' αφήσει...
Βλ. σχόλια εδώ. Και καλό μήνα κι εποχή ναούμ.
Μπράβο! Εγώ το έχω ακούσει μόνο αρνητικά και ειρωνικά, πάλι από οπαδικό περιβάλλον. Μάλιστα το είχα 2-3 βδομάδες στο πρόχειρο - ορίστε μερικά παραδείγματα που είχα βρει:
- Από εδώ:
Στο καλύτερο παιχνίδι μέχρι στιγμής στη διοργάνωση κυρίως στο β ημίχρονο, όπου υπήρχε πλούσιο θέαμα, η Ισπάνια έμεινε στο 1-1 με την Ιταλία με τον Ντελ Μπόσκε να κάνει εγκλήματα. Δε ξέρω τι όνειρο είδε και έβαλε τον Φάμπρεγας ως φορ.
- Από εδώ:
Αυτός ο Βλάχος τί όνειρο είδε και αντικατέστησε τον Καρντόζο στο 0-0; Είναι δυνατόν;
- Από εδώ:
Ένας αξύριστος παίκτης με λαδωμένο μαλλί και ανήσυχο μάτι σηκώνει τα χέρια ψηλά σε στυλ «ούτε που τον ακούμπησα –είμαι αθώος!» Τον βλέπεις εσύ στην οθόνη κι αναρωτιέσαι -τι όνειρο είδε και συμπεριφέρεται έτσι αλλοπρόσαλλα;
Χότζα thanks (που έγραψες ένα τόσο μεγάλο κείμενο επί του ζητήματος) και συμφωνώ, πάνω-κάτω, σε όλα. Και σε όποια το βλέπω ελαφρώς διαφορετικά, μπορεί να κάνω κανένα σχόλιο επιμέρους.
[I]«- ... και βλέπω που λες το λαγό στα δέκα μέτρα και παθαίνει εμπλοκή η γαμημένη η καραμπίνα. Λέω ρε πούστη εσένα δε σε χάνω. Τον κοιτάω στα μάτια τώρα, έτσι; Σκύβω αργά-αργά, παίρνω μια πέτρα και του τη βαράω στο δόξα πατρί. Πάω κοντά και τι να δω; Δυο λαγοί σκοτωμένοι!
- Καλά ρε ψηλέ, και πώς έγινε αυτό;
- Αντί για πέτρα είχα πιάσει λαγό...»[/I]
Υπάρχει και μια μαύρη ιστορία που μάλλον είναι παραμύθι (αλλά ποτέ δεν ξέρεις). Για τον τύπο που πήρε παρέα το σκύλο και πήγε για ψάρεμα με δυναμίτη στην παραλία. Βγάζει το μασούρι, το ανάβει και το πετάει μέσα στο νερό. Τρέχει ο καημένος ο σκύλος, το βρίσκει, το παίρνει στο στόμα και επιστρέφει χαρούμενος προς το αφεντικό του. Το αφεντικό του το βλέπει και του φωνάζει πανικόβλητος να φύγει, ενώ τρέχει προς την αντίθετη κατεύθυνση... Στην εκδοχή που έχω ακούσει, το αφεντικό γλυτώνει.
Νταξ, δεν ξέρω αν ισχύει.
Για λήμμα-αποχαιρετισμό στο καλοκαιράκι βλ. και ρέστα καλοκαιριού.
Ε δε σε στείλαμε τυχαία στα εξωτερικά!
Το λήμμα «θα πάρω πέτρα» το έχω στο πρόχειρο από τότε που ήταν βράχος, μην τολμήσετε.